Hallo dames.Ik ben nu 7 weken zwanger en voel me eigen kiplekker. Dat is het probleem ook niet .Maar overal om mij heen hoor ik de meest verschrikkelijke verhalen over missed abortions ,miskramen en doodgeboren kinderen .Ik vind het ontzettend verschrikkelijk en verdrietig voor die mensen, maar tegelijkertijd word ik er zelf Zo bang van dat ik niet kan genieten van mijn zwangerschap .Ik heb 2 maanden geleden ook een miskraam gehad en dat deed verschrikkeliverschrikkelijk veel pijn en veel bloed.Maar nu voel ik mij fantastisch,genoeg om te zeggen dat er goed positief over ben ,zeker over de eerste echo.Ik probeer er niets mee te doen maar die verhalen spoken dor mijn hoofd.Hebben jullie voor mij tips om toch te kunnen genieten en ook de positieve dingen van een zwangerschap te zien.
Iedereen heeft denk wel last van die angsten en dat is normaal! Niet normaal is als die angst doorslaat en dat het alles verlammend wordt dan zou ik heel hard aan de bel gaan trekken! Tips heb ik niet, alleen probeer het van je af te zetten en te relativeren....
Dank je wel voor je reactie. Ik zal het gaan proberen want er zijn ook genoeg mensen die zeggen kom op genieten!!! Vind het wel moeilijk ja ook ivm miskraam. Maar ik voel me eigen honderd keer beter als vorige maanden. En geen krampen en bloed.de gewoonlijke krampjes zeg maar wel.dus ik neem aan als het niet goed is dat ik dat wel merk.Dank je wel elliepellie
Vorige week werd er bij mij een missed abortion vastgesteld en ik heb hier niets van gemerkt. Had gewoon alle zwagerschapskwaaltjes nog. Dit is geen leuk verhaal. Maar dit is niet jouw verhaal! Je hebt een miskraam gehad. Dus dat je geen garanties krijgt dat weet je zelf al. Maar twee dingen moet je onthouden. 1:Ja, de kans dat het weer mis gaat kán. In de meeste gevallen dat het misgaat was er iets mis met het vruchtje en is dit dus een natuurlijke selectie, hoe verdrietig dan ook. 2: Ondanks alle negatieve verhalen die je hoort en leest blijft het in de meeste gevallen toch écht gewoon goed gaan!!! Een zwangerschap is voorbij voordat je er erg in hebt, en dan bedoel ik die 9 maanden, dus probeer er zoveel mogelijk van te genieten dat er een mooi wonder in jou groeit en ontwikkelt. Slaan de zorgen door omdat je niet meer realistisch kunt denken (al dan niet door de hormonen) probeer dan een beetje om de verdrietige verhalen heen te lezen. En had ik al gezegd dat het in veruit de meeste gevallen gewoon goed blijft gaan?!!
Ik heb precies hetzelfde hoor Priscilla. Ik ben nu bijna 5 weken zwanger, dit is voor mij de eerste keer. Ik ben ook zo bang dat er iets mis gaat, bij iedere zwangere vrouw zal dat door het hoofd spoken. Ik probeer vast te houden aan het idee dat het inderdaad in 90% van de gevallen gewoon goed gaat dus dat de kans bestaat maar erg klein is dat het mis gaat. Ik kan me voorstellen dat na een eerdere MA die angst wat groter is maar wat ik tegen mezelf zeg zeg ik ook tegen jou, probeer te genieten van dat kleine mensje wat groeit in jou buik!
Meis, als je blanco een zwangerschap in gaat en je hebt niet eerder een miskraam mee gemaakt, dan kan men er sneller van genieten. Maar jij hebt bagage, jij hebt een miskraam mee gemaakt dus logisch dat je angstig en onzeker bent. Wat je er aan kan doen? Helemaal niks helaas. Het hoort er ook wel een beetje bij de eerste 3 maanden hoor. En probeer oorkleppen op te zetten en de verschrikkelijke verhalen van mensen om je heen het ene oor in en het andere oor uit te laten gaan. Lees geen verhalen over miskramen. Het is erg wat er bij die anderen gebeurd is maar bij jou gebeurt het niet. Probeer maar zo te denken. Ik ben nu 14 weken zwanger en na 3 miskrsmen nog steeds onzeker. Tot 8 weken heb ik volgens mij echo's gehad in het ziekenhuis en daarna bijna wekelijks die ik zelf betaald heb. Ik kon alleen rustig blijven als ik weer een echo had gehad. Nu is het hartje te horen bij de vk dus mag nu vaker haar langs komen. Ik kan het nog nauwelijks bevatten dat het eindelijk goed gast.
Dank jullie wel voor de opbeurende reacties. Ik weet heel goed dat er geen garanties zijn helaas.En ikzelf voel me super positief over de zwangerschap. Ik ga proberen te genieten en heel fijn dat jullie de tijd hebben genomen om mij een hart onder de riem te steken. Voor jullie ook een fantastische zwangerschap gewenst xxxx
Ook ik ben weer zwanger na 2 x een ma te hebben gehad. En angst onzekerheid ja die zijn er.. Maar de kans dat het goed gaat is nog steeds groter als de kans dát het misgaat. Ik heb nu bijvoorbeeld helemaal geen zwangerschapsklachten terwijl ik die eerder al had vlak na de innesteling. Dus heb totaal niet t gevoel zwanger te zijn.
Ja klopt gaat meestal ook goed.want als ik om mij heen kijk zie ik heel veel blije kinderen huppelen. Dat geeft een goed gevoel.ik heb ook helemaal geen symptomen deze keer.Alleen wat gevoelige tepelhoven.En wat vermoeidheid .Maar daar wordt je met tijden ook wat onzeker van.
Dank je wel! Probeer echt los te laten. Wat mij erg heeft geholpen is door tegen mezelf te blijven zeggen, het gaat zoals het gaat, ik hoop dat het goed gaat, gaat het niet goed dan was er iets niet goed met het kindje en dat wil ik niet voor het kind en dan ga ik er weer vol voor in de volgende ronde.
Dank je wel madelie. Lief van jou.Wat ben je sterk en positief. Komt gewoon door geen symptomen en die verhalen. Ik ga ervoor. Hopen dat de dagen snel voorbij zijn voor mijn eerste echo
Ik was in het begin duizelig. Daarna pijnlijke borsten buitenkant, daarna ook de binnenkant, daarna ook de tepels, misselijk van bepaalde geuren en zooooo intens moe. En toch bleek het mis te zijn. Symptomen zeggen dus niet zo veel. Ook kunnen deze van dag tot dag wisselend zijn. Er zijn genoeg vrouwen die de hele zwangerschap nergens last van hebben gehad en inmiddels een gezond kind in de wieg hebben liggen. Het enige wat echt uitsluitsel kan geven zijn echo's. En dan nog is het een momentopname. Je kan ervoor kiezen wat vaker een pretecho te laten doen. Zodra je het hartje hebt zien kloppen ben je weer voor even gerustgesteld. Nadeel is wel dat je misschien voor iedere echo zenuwachtig bent, maar ja is het mis dan voegt een latere echo ook niets toe, je komt er dan alleen later achter. Maar gaat het goed, en had ik al gezegd dat die kans het grootst is, dan heb je even die rust.
dat is waar.ik heb het met mijn vriend ook overlegd over de pretechos.die vind ik wel belangrijk.geen garantie idd maar wel van een soort geruststelling voor ons.zeker omdat we naar talie gaan in de 11e week van mijn zwangerschap.en dan wilen we graag wat meer zekerheid of ja,geruststelling.ik ben het vertrouwen in mijn lichaam een beetje kwijt geraakt.maar tot nu toe gaat t fantastisch.dat moet ik ook prijzen toch.dank je wel hou het in mijn achterhoofd dat t meestal goed gaat
Ik ben nu 5+3 weken en ik herken dit zo erg. Maakt het moeilijk te genieten. Ik lees veel artikels online omdat ik het leuk vind, en dan kom je ook veel nare verhalen tegen op forums etc. Mijn HA zei dat je vaak de negatieve dingen leest op internet omdat deze vrouwen hun ei even kwijt moeten, en het daardoor lijkt alsof het zo vaak fout gaat. Terwijl de kans nog steeds 1 op 10 is. Dus nouja.. ik houd me daar maar aan vast.