Wie o wie heeft dit ook? Ik heb altijd een redelijk strak lichaam gehad. Nu ben ik 22 weken zwanger en ik heb natuurlijk een buikje. Niks mis mee, ik heb ook wel een mooi buikje al zeg ik het zelf. Maar ik moet er zo aan wennen dat ik mijn strakke lichaam niet meer heb. Ook zijn mn borsten groter en die waren al vrij groot. Mijn vriend heeft er helemaal geen moeite mee maar is wel iemand die grapjes maakt, juist als ik zo hap. Ik word daar zo onzeker van. Ik heb dit ook bij hem aangegeven en nu let hij er meer op. Ik ben ook zo bang dat na de bevalling ik er gewoon niet meer uitzie... Deze zwangerschap is hartstikke gepland en ik wist alles van te voren maar moet het gewoon even van me afschrijven. En wie van jullie heeft ook weinig of geen sex meer omdat de man niet meer wil? Mijn vriend vindt het een gek idee omdat onze zoon in mn buik zit. Ik snap het wel maar ik denk dan dat het komt omdat ik dik ben. (terwijl alleen mn buik en borsten zijn gegroeid) Zo moest het even kwijt hoor... Nogmaals ik ben super blij met mn zwangerschap. Ik wil niet ondankbaar overkomen ofzo.
Hoi Miertje, Ik herken het niet, juist het tegenovergestelde. Ben nooit slank geweest, ben voor deze zwangerschap 25 kilo afgevallen en nu zitten er weer 19 aan. Maar het boeit me allemaal niet, omdat uiterlijk me niet boeit en ook mijn man niet. We kijken letterlijk meer naar binnen. Daarmee niet zeggende dat we erbij lopen als de familie Flodder. Maar ik snap ook dat dat niet voor iedereen is weggelegd. Probeer van jezelf te houden zoals je bent, je man doet dat ook als ik je verhaal zo lees en maak het jezelf niet te moeilijk. Je kunt er zo makkelijk in doorslaan en dan wordt het nog veel moeilijker om jezelf in een positief licht te zien. Geniet van je leven, met of zonder buikvetje of rimpeltje en probeer te accepteren dat het waarschijnlijk niet is weggelegd om straks weer strak door het leven te gaan. Proberen kan natuurlijk altijd, maar sla er niet in door. Als je echt hinder ondervindt aan je gedachten, dan kun je altijd eens praten met je VK of je huisarts. Niets om je voor te schamen, maar alleen maar om te zorgen dat je straks ook met opgeheven hoofd door het leven gaat en je goed voelt. Succes!
Heel erg herkenbaar meis! Ik doe al een jaartje of 8 modellenwerk en ben dus ook altijd slank geweest en had dus ook altijd strak buikje etc.. was eigenlijk een beetje ondergewicht en ben dus ook aardig wat aangekomen door de zwangerschap (ze zeggen dat je lichaam automatisch extra vet e.d. aanmaakt tijdens de zwangerschap als je voorheen 'te dun' was). Ik zie er nu eigenlijk prima uit, maar voel me echt een koe soms. Het sex gedeelte is ook juist door mij. Naast het feit dat ik het zo raar vind omdat ons meisje daar zo zit, voel ik me ook absoluut niet sexy! Kan dus echt niet in de 'groove' komen.. ook omdat we maar max 3/4 standjes kunnen nu.. Maar het is maar tijdelijk meisie, het gaat erom dat je vriend je steunt en er nu goed uitziet, ookal heb je een hogere standaard voor jezelf. It's all worth it, zeggen ze, als je je kleintje straks in je armen hebt. Daar doe je dit allemaal voor. En of je je lichaam daarna terug krijgt, heb je vooral zelf in de handen. Ik weet iig dat ik weer lekker 5x per week naar de gym ga zodra het mag
Ik ben zelf niet slank maar stevig... En ik moet zeggen ik heb soms dat ik even in paniek raak en denk "pfff ik wordt wel een koe" maar denk dan vrij snel weer "straks na de bevalling ga ik aan de slag om een beter lichaam te krijgen" Wat betreft het seks gedeelte, wij doen eigenlijk alleen hand werk etc. all the way niet, buiten dat mijn vriend dat een raar idee vind is het ook zo dat wij momenteel sinds ik zwanger ben extreem op elkaar reageren in de zin van irritaties daar beneden (geen oorzaak voor te vinden mogelijk andere zuurgraad ofzo zeiden ze ) dus dat is niet zo heel fijn
Heel herkenbaar. Ik vind het heel moeilijk! Ook heel slank en goed strak en nu komen overal 'vetjes' en een dikkere buik. Wist eigenlijk van te voren dat ik dit moeilijk kon accepteren. Maar zodra onze knul zich in me beweegt, word ik zo gelukkig dat ik de knop een beetje om kan zetten. Helaas gaat die knop snel weer terug naar onzekerheid! Ben ook benieuwd hoe het na de zwangerschap eruit ziet! Gelukkig ben je niet de enige en probeer te genieten van het mannetje in je buik. Voor je het weet ligt hij in je armen en voel jij je weer fijn in je eigen lichaam!
Bedankt voor jullie lieve reacties. En inderdaad als ik mn kleine mannetje voel bewegen, ben ik zo trots en gelukkig! En ik weet ook wel dat ik niet moet 'zeiken'. Krijg om me heen te horen dat ik hartstikke mooi zwanger ben. Ik ben nu ook nog maar 2 kilo aangekomen. Ik ben in het begin een kilo of 5 afgevallen. Mn vriendin, die 4 weken verder is, is al 20 kilo aangekomen. Maar die was al iets steviger van zichzelf. Maar nogmaals, bedankt meiden!
ik herken het ook wel! Alleen moest ik er altijd heel veel moeite voor doen om op een redelijk normaal gewicht te blijven! zo zat ik altijd wel op één of andere lijnclub, of zat aan de shakes, pillen, theetjes, sportschool! en tja rond mijn bruiloft afgelopen juni gestopt met de pil, en met al die afslanktroep, gestopt met sporten, lekker op huwelijksreis geweest tikt ook aan!!! ben bang dat ik al zeker 30 kilo ben aangekomen. Maarrrrr ........ ben zo blij dat ik zwanger ben daar kan helemaal niks tegenop!! als de kleine er is ga ik lekker veel met hem aan de wandel, veel water drinken en gezond eten! en dan zien we het wel!! en trouwens als je bij het onderwerp" na de bevalling" kijkt. bij het topic" foto's tijdens en na de zwangerschap" Zie je dat de meiden die al slank waren na de zwangerschap ook weer zo slank zijn dus maak je niet druk en geniet van deze tijd.
oja herken het ook wel, vind zwangerzijn prachtig en bijzonder maar als ik naar mijn eigen lijf kijk brrrrr nee moet ik er niet veel van hebben, vind het ook niet echt mooi! en elke keer als ik een streepje krijg dan zou ik dat liever niet willen heb van de eesrte 2, 3 streepjes over gehouden en hoop een beetje dat ik er niet meer krijg ben blij dat alles weer achter de rug is en een half jaar verder ben dat ook mijn lijf weer wat steviger is. kwa sex tsja er is nog wel een sex leven maar op een laag pitje komt misschien ook wel omdat we bij de eerste een hevige bloeding hebben gehad door een addertje te raken daarna is zwangerschap en sex niet zo heel bijzonder meer
had ik ook, was ook zo onzeker!! vond mezelf zo "dik", zeker als mn mooie slanke vriendinnen op bezoek waren in hun super gave outfits... Ik vond mn buik ook bescheiden waardoor ik dacht van hmm mensen vinden me vast dik en niet zwanger etc etc... helaas is het niet weer helemaal het oude geworden maar zou best een heel eind komen als ik er wat meer mn best voor zou doen. maar bij een 2e zou ik zeker gaan genieten, dat weet ik zeker. ik ga niet weer zo onzeker zijn. en dat moet jij ook doen, geniet, je maakt dit maar even mee!
Joh, ik was al 12 kilo te zwaar, en ben tot nu toe *schaamt zich vreselijk* al 27 kg aangekomen, en ik moet nog een week of tien. Nou heb ik ook zwangerschapssuiker dus of dat daaraan ligt.. Zit ook al vanaf week 11 thuis ivm Hashimoto en bekkeninstabiliteit. Vanaf week 20 harde buiken, ik mag niets meer doen, alleen rustig aan. Ik was een bezig bijtje. Heb drie paarden drie honden, en natuurlijk mijn gezin met zoontje en man. Was altijd in de weer. Nu kan dat niet, en ik verbrand minder, en mijn lichaam gaat niet goed om met mijn stofwisseling. Ik ben van maatje 42 naar maat 48 gegaan!!!!!!!!!!!!!! Mijn heupen en bovenbenen groeien net zo hard mee met de buik. Mensen dneken ook dat ik bijna kan bevallen. En vragen oprecht bezorgd of ik het nog wel trek met die buik. Ik walg van mijn lijf. Maar heb er reden voor als ik dat zo lees. Ben super trots op mijn buik, want daar groeit onze 2e zoon in...wat een wonder, zo bijzonder!! Ga straks BV geven,omdat dat het beste is voor kindjes, maar ook hoop ik zo wat sneller af te vallen. Straks, als die BI weg is na de bevalling, weer zelf de paarden verzorgen/mesten (staan aan huis) en rijden. Lekker met de kids en honden wandelen. En natuurlijk veel met de kids in de weer. Spelen, verzorgen, regeldingen.
Oh en sex??? Nee hoor, sinds de inseminatie geen gemeenschap meer gehad. Ik durf het niet voor het kindje. En het boeit me niet,want ik ben gesloopt na een dag met ons peuterzoontje en lig half negen op bed en ben kapot. Mijn lijf zit in de weg, doet pijn, plas me kapot, mijn hoofd staat er echt niet naar hoor.
Iedereen bedankt voor hun reacties. Ik probeer me niet te druk te maken. We gaan bijna op vakantie en ik ging opzoek naar een bikini... Is niet handig! Heb staan huilen in het pashokje! Mn vriend wist niet wat hem overkwam! Haha! We zijn naar huis gegaan en de volgende dag heb ik mn oude bikini's even gepast. Nou die zaten gewoon goed! Haha! Lang leven de hormonen...
Oooow meid probeer alsjeblieft echt te genieten, al begrijp ik echt hoe jij je voelt.. Ik was 54 kilo, aan het einde van de zwangerschap bijna 90 kilo, waarvan ik de eerste 20/25 weken echt heel bescheiden zwanger was! Ik ben altijd heel erg bezig met gewicht en figuur, dus ik vond het echt vreselijk! Ik wilde geen foto's van mijn buik en kon ook niet genieten van mijn zwangerschap, daar heb ik nu echt veel spijt van.. Nu weeg ik 62 kilo.. Ben nog niet tevreden, maar van een kilo of 90 af mag ik niet klagen. Zelfs al zou ik niet meer mijn eigen figuur terug krijgen (wat ik overigens wel hoop!), ik heb wel een heel mooie dochter en daar kan geen perfect figuurtje tegenop!!!
Ik herken me helemaal in jou verhaal. Ik had juist hetzelfde, alleen was ik ongepland zwanger geworden en had ik me dus niet kunnen voorbereiden. Ik ben ook altijd al zeer slank geweest misschien zelf iets te slank/mager. Maar ik voelde mij altijd goed in mijn vel. De zwangerschap zorgde ervoor dat dit heel anders was. Ik mocht echt niet klagen, uiteindelijk 10 kg erbij gekomen. Dus voor vele mensen is dit zo goed als niets. Ook was ik bang dat het nooit meer goed ging komen met mijn lichaam, maar gelukkig is dit wel zo. Heb wel een paar streepjes op mijn poep eraan overgehouden maar uiteindelijk ziet niemand deze. Probeer zoveel mogelijk van je zwangerschap te genieten. bepaalde dingen heb je nu eenmaal niet in de hand, dus je moet nu echt wel loslaten en genieten. En zoals zovelen hier zeggen, je krijgt er iets moois voor in de plaats.
Probeer je te focussen op het mooie van alles. En het is niet waar dat je niet meer een mooi lijf kunt krijgen na de bevalling hè. Tuurlijk, er is altijd iets verandering, maar ik ben na mijn bevalling slanker geworden dan ik daarvoor was. En ik was echt megadik (qua buik) aan het einde van mijn zwangerschap. Geen striae overgehouden, puur geluk, en mijn lijf veerde weer aardig terug in vorm . Zo'n half jaar na de bevalling had ik mijn oude, slanke, lijf weer terug. Maar heb er ook wel echt moeite voor gedaan, daar ben ik ijdel genoeg voor . Met sex heb ik gelukkig nooit moeite gehad. Mijn man ook niet, die vind mij prachtig zwanger, wat mij weer zelfvertrouwen geeft. Tuurlijk, qua standjes ben je vrij beperkt, maar ach, dat komt ook wel weer!
Wat vervelend voor je dat je je zo voelt! Maar ik vind het wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben... Ik ben nooit echt slank geweest en op een gegeven moment werd m´n gewicht me echt te gek. De afgelopen 2 jaar ben ik bijna 25 kg afgevallen, zo trots! Nu ben ik bijna 14 weken zwanger, helemaal onze keuze en dolgelukkig ermee. Maar... mensen om mij heen zeggen, heel goed bedoeld, dat je het al begint te zien. Met pas bijna 14 weken! Zelf wil ik er nog niet aan, ik vind het wel meevallen en wat je ziet komt denk ik meer doordat ik wat extra gegeten heb tegen het misselijke gevoel. Maar met de opmerkingen die ik nu al krijg, ben ik wel onzeker over wat er nog komen gaat... Als mensen nou zouden zeggen: "joh wat zie je er goed uit" in plaats van: "je begint al een buikje te krijgen" zucht...
Tja, je lichaam verandert door de zwangerschap... ik vind dat ook niet altijd makkelijk, maar ik weet nu sinds de eerste dat het echt niet per se zo is dat die veranderingen blijvend zijn. Ik ben enorm afgevallen na de bevalling, tot 11 kilo onder startgewicht. Ik had toen ondergewicht, mijn startgewicht was gezond maar slank (bmi tussen 19 en 20 zeg maar). Ik had erge moeite om op gewicht te blijven, hoogstwaarschijnlijk door de borstvoeding. Ik had het geluk geen striae te hebben, en doordat ik na een tijdje ook weer begonnen ben met trainen (lange duur hardlopen), zat ik na 10 maanden/1 jaar alweer met een strakke buik hoor. En daar is nu natuurlijk weer niks van over Ben benieuwd of het nu weer zo gaat... en na een evt. derde kindje... je wordt ook gewoon ouder he? Sommige slappigheid had je toch wel gekregen. Ik ken een aantal vrouwen van rond de 50 die ik er enorm 'moederlijk' uit vond zien... en die tot mijn verbazing geen kindjes hadden. Maak je ook niet teveel zorgen als je niet meteen weer strak bent na de bevalling, het is normaal dat je buikspieren weer naar elkaar moeten teruggroeien en dat je enigzins flubby bent (dat voel je meer dan dat je het ziet, ECHT!).
Het is alsof ik dit verhaal zelf geschreven heb. Ik heb precies het zelfde probleem! Voor mijn zwangerschap had ik een mooi figuur en een kleine maat. (34/36) Nu ik zwanger ben begint mijn buik ook behoorlijk te groeien en daar word ik onzeker van. Mensen om me heen zeggen me dat ik juist trots moet zijn op mijn lichaam, maar het ligt echt niet aan onze kleine man. Ik vind het gewoon lastig te accepteren dat mijn lichaam ineens zo verandert en iedereen het blijkbaar nodig vindt om er even een opmerking over te maken. Qua seks is mijn verhaal ook het zelfde. Sinds ik zwanger ben is dit drastisch achteruit gegaan. Mijn vriend blijft herhalen dat hij mij nog aantrekkelijker vindt dan ooit nu ik zijn zoon draag, maar heeft moeite met het idee dat de baby in mijn buik zit. Vervelend, maar toch fijn dat ik ook niet de enige ben met dit probleem, haha.
O meiden, ik ben zo blij dat ik niet de enige ben! Ik ben pas 2.3kg aangekomen en mn vk baalt dat het zo weinig is, want je moet er ongv 6 aangekomen zijn met 23wk. Jullie zullen begrijpen... Ik vind het niet zo erg!! En ik kom vast nog wel aan. Maar voor nu vind ik het wel even best. Bedankt voor al jullie reacties! Liefs
Ja ik herken dit nog wel van m'n eerste zwangerschap. Voelde me zooooo dik, ging ook de deur niet meer uit. Na een week had ik alle kilo's er weer af en na 2 weken zat ik ver onder m'n startgewicht. 2e idem (al heeft hij m'n buik dusdanig uitgerekt dat ik er zonder straie niet af ben gekomen). Nu maak ik me helemaal niet meer druk, ik word dik, maar tis er *fingers cross* ook zo weer af. M'n straievel zal nooit meer mooi worden, maar dat is het risico van het vak.