Hi dames, Overal lees ik dat ik me zo min mogelijk rot moet voelen en stress moet vermijden... maar het lijkt wel of ik juist het 2de trimester vatbaarder ben voor dat soort emoties. Het is allemaal (natuurlijk) best wel spannend, ook al probeer je het zo positief mogelijk te zien. Daarnaast zorgen spanningen in mijn relatie (nothing big maar wel veel kleine ruzies) ervoor dat ik me wat alleen voel bij tijden. Ben op dit moment gewoon even niet zo happy. Daar praat ik gewoon over met mijn vriend alleen verandert dat nog niet meteen de spanning (die deels bij mij ligt omdat ik sneller boos reageer en minder goed in mijn vel zit natuurlijk) Ik voel me soms ook verplicht om gelukkig te zijn. Begrijp me niet verkeerd, ik ben enorm dankbaar met mijn zwangerschap en ik heb er ook veel zin in. Dus eigenlijk wil ik gewoon wat minder onzeker zijn en wat meer genieten. Maar, hoe doe je dat Iemand tips of soortgelijke ervaringen?
Wat je nu al doet, praten met je vriend en realiseren dat je anders reageert, is al heel veel. Neemt niet weg dat het vervelend is dat je je rot voelt. Als enige verdere tip zou ik nog willen geven, probeer het los te laten. Niet elke zwangerschap is hetzelfde en je bent niet verplicht om je beter te voelen in het trimester. Alhoewel het wel fijn zou zijn natuurlijk! Tijdens mijn vorige zwangerschap merkte ik vooral dat ik enorme moeite had met mijn moeder. Ze probeerde alles zo goed mogelijk te doen, maar wegens alles ervaarde ik weer dezelfde gevoelens als toen ik een tiener was en nog thuis woonde. Ze kon er niets aan doen en lag echt aan mij. Ik heb het maar geprobeerd te nemen zoals het kwam en heb mijn moeder maar een beetje vermeden wanneer dat kon. Jammer, maar soms zijn die hormonen gewoon niet handig. Succes!
Herkenbaar hoor. alles wordt nu ook wat zwaarder en vermoeiende r. dan ben je gewoon sneller geprikkeld. Ik probeer even tot 6 te tellen 😉 Hier " bemoeid" iedereen zich met elkaar, mijn moeder, schoonmoeder etc. echt onwijs lief maar af en toe!!! dan neem ik niet op als ze bellen maar bel ik een uurtje later terug. merk dat ik wel van een mug een olifant kan maken. Maar hè dat we dat erkennen is toch heel goed 😉
Ik vind het tweede trimester emotioneel erg zwaar. Ik heb echt veel moeten huilen om niks.. Heb het idee dat het sinds twee dagen wat beter gaat... Het is raar om overal te lezen 'je zal je nu veel beter voelen', het gaat bij mij niet op.. Goed dat je het er met je vriend over hebt.. Heeft het ook te maken met dingen die je spannend vind aan de zwangerschap of dingen die gaan veranderen? Het is niet gek om je af en toe ook verdrietig te voelen los van dat je ook dankbaar bent. Voor mij heel herkenbaar in ieder geval. Sterkte!!
Hey meiden, wat ontzettend fijn om jullie reacties te lezen. Daar voel je je toch iets meer begrepen door Edankt! Jullie ook veel sterkte: het komt vast goed met ons
Ik was en ben nog steeds een grote emotiebom! Lijkt wel wat minder te worden. Wij hebben ook veel ruzie gehad (om niks) Ik kon gewoon helemaal flippen omdat meneer zijn linker vinger uitstak ipv zijn rechter😂 Ben echt van mezelf geschrokken. Gelukkig ben ik normaal best wel aardig dus is het me allemaal vergeven. Denk dat het er ook wel een beetje spanning is. Vergeet dat het voor de man ook een heftige ervaring is ook al hebben wij vrouwen dat niet altijd door. Ik heb een hele rot zwangerschap en mijn man voelt zich daardoor ook machteloos. Dan kan zich ook uiten in irritaties... Het hoort er allemaal bij. Succes
Ik ben ook niet echt op mn best nu. Ik vind het echt lastig om te genieten en reageer veel af op mijn man en die kan natuurlijk ook maar zoveel hebben. Ik ga nu naar een psycholoog hopelijk lukt het dan straks wel om wat meer te genieten.
Echt tips kannik je helaas niet geven, maar wat herkenning doet misschien ook goed? Ik snap ook nog niet helemaal wat dat "je zou je nu beter moeten voelen" precies betekend. Na 13 weken dag en nacht boven de pot, heb ik nu in dit vroege stadium al last van mijn bekken En ik baal zo van mezelf, omdat ik alleen maar de hele dag boos of gestresst ben. Mijn vriend herhaalt de hele dag een mantra voor mij: lieverd, doe eens rustig. Maak je niet druk. Laat het los. Alles komt goed. Maar ik ben gewoon zo snel geïrriteerd. Kan zelfs heel klein zijn zoals een geluid of geur en kan daar dan echt boos om worden en veel lang nee bezig blijven. Hopelijk waait dit ook weer over! Ik ben natuurlijk ook dol gelukkig om zwanger te zijn, maar ik mis wel een roze wolk die ik mij had voorgesteld!
Haha @Draaikont, ik herken dat ook. Soms zijn het echt belachelijke dingen waar ik me kwaad over maak of soms zelfs huil. Maar soms vind ik ook gewoon dat ik gelijk heb Het is inderdaad voor hem ook allemaal nieuw en spannend en soms vergeet hij even hoe zwanger ik ben en reageert hij iets te lomp. Maar samen kom je er uiteindelijk wel uit gelukkig @Ntje: ik hoop dat het je helpt! X Succes @Fullmoon: je ervaring helpt enorm hoor en er staat stiekem toch iets in waar ik wel wat aan heb: een mantra! Goed idee! Nee, die roze wolk is niet voor iedereen heb ik het gevoel. Het gaat bij mij echt per dag en soms per uur anders. Soms ben ik heel zeker en optimistisch en soms ineens huil ik of ben ik onzeker. Zelf vergelijk ik het wel eens met hoe ik was toen ik puberde: allerlei emoties in mijn lijf en ik wist de helft van de tijd niet eens WAT ik nou voelde haha. Heel verwarrend. Voor mij lijkt het daar veel op, bij tijden.