tja, eindelijk, het einde van de winter is in zicht. ik voel me zo k*t de hele winter binnen zitten, je ziet bijna niemand. mijn man is veel werken (eigen bedrijf) waardoor ik vaak alleen thuis ben met de kleine. ik heb een paard, maar daar heb ik bijna geen tijd voor omdat het niet handig is om daar kleine kinderen mee naartoe te nemen. ik werk 2 dgn in de week en dat vindt ik wel genoeg, ik ben graag bij mijn kindje. maar, daar tegen over staat dus wel dat ik vaak alleen ben. de meeste mensen die ik ken werken overdag. en ik werk op zaterdag, als iedereen dus vrij is (ivm opvang) dus ja, alles loopt langs elkaar af. wie herkend dit? en wat doe jij eraan?
ik herken dat niet , maar mij man werkt ook heel veel(eigen bedrijf)ook maar wat ik doe , overdag ben ik altijd druk met huishouden en kinderen en s'vonds breien(nieuwe hobby) boek lezen internetten maar er komen wel geregeld wat mensen binnen moet ik erbij zeggen dus ik heb wel wat sociale leven dus misschien wat tip dat je iets vindt wat jou leuk lijkt ,ga eens naar buren ,kan ook s'vonds als je man thuis is ofzo mij buren komen vaak hier , dat hoeft van mij ook weer niet hoor8) ,vind heerlijk om lekker mij eigen ding te doen of ga vaak naar speeltuin ,dan zie je veel huismama's daaren zo maak je ook contacten succec
ja, de speeltuin is leuk, in de zomer. mijn man is 's avonds ook bijna altijd weg. hij werkt 6 dgn van 06.00 tot 20.00 of 22.00 ben dus altijd alleen. ik ben blij dat het goede weer er weer aankomt, want nu wiordt het inderdaad weer weer voor de speeltuin. en dan zie je weer wat meer mensen. ik zeg niet dat ik helemaal niemand meer zie, maar ik ben altijd een vrije vogel geweest die bijna niet thuis was, en nu ben ik bija alleen nog maar thuis.
hier ook een bijna lot genoot. ik zit dankzij ziekte fultime thuis, terwijl ik voor de geboorte nog fulltime in mijn eigenzaak werkte, nu werk ik nog de laatste klanten ( 1 keer per week 1) ik mis mijn eigen ding doen heel erg, verveel me stierlijk in huis. ga wel minstens 1 keer per dag naar buiten (honden) net een zandbak gekocht, en mijn dochter is nu al een echt buiten kind (tegen 10 uur pakt ze haar jas en schoenen en wil dan naar buiten) dus duimen op wat mooie dagen zodat we lekker buiten kunnen spelen of kunnen fietsen, even wat anders maar al mijn vriendinnen wonen ver weg, en werken ook + eigen hobby (ik reed paard kan ook niet meer) mijn vriend is dan wel om 6 uur gewoon thuis, maar heeft daarnaast ook zijn eigen bedrijfje, zit avonden vaak in de schuur. ik probeer vaak even te fietsen, of gewoon naar de stad te wandelen, even de markt over of een boodschapje halen. ik ga nog wel geregeld naar mijn vader toe (vlak bij)
had er toevallig zelf ook pas een topic over gemaakt http://www.zwangerschapspagina.nl/de-lounge/192939-werken-jullie-mannen-zoveel-voel-soms-zooo-eenzaam.html
Hier ook wel een lotgenoot. Ik zit ook 6 dgn in de week alleen met 3 kids. Ik werk niet omdat we dat oppas technisch miet voor elkaar krijgen. Dus je hebt nog gelukt. Mijn leven bestaat uit huishouden de kinderen en heel wat ziekenhuisbezoeken met de oudste. Gelukkig heb ik een lieve buurvrouw we drinken geregeld effe lekker een bakkie samen
Ik heb het soms. Mijn man werkt in de horeca en werkt onregelmatig. Ik werk 3 dagen en dat zijn de dagen dat mijn man vrij is en mijn man gaat ook nog regelmatig na zijn werk wat drinken met vrienden. Ik zie wel mensen maar inderdaad veel mensen hebben hun eigen leven en zijn daar mee bezig. Ik ga ook wel vaak naar buiten maar niet altijd. Ik ben niet echt eenzaam, ik hou er van om mijn eigen ding te doen, computeren, naaien etc. maar soms heb ik wel het gevoel dat ik aan huis gekleefd zit. Dat ik nooit eens wegkan omdat s avonds mijn dochter slaapt....
hier een lotgenoot uit brabant! herken het wel, mijn vriend werkt ook erg veel, en meeste vrienden van me wonen allemaal vrij ver weg.
Hier nog een lotgenoot, en toevallig ook uit Brabant. Dacht dat 'wij' altijd zo gezellig waren.... Maar goed, ik herken dus je probleem. Mijn vriend werkt nog niet eens zo extreem veel, maar is 's avonds regelmatig vrij laat thuis.. Tis ook niet dat ik me verveel, ik vermaak mezelf wel. Tis vooral idd een soort eenzaamheid, dat mijn vriend 's avonds thuis komt en hij de eerste persoon is waarmee ik die dag een normaal kan voeren (op de cassiere na..). Ik werk 3 dagen in de week en dat zou ik dan ook niet snel opgeven (en niet alleen om financiele redenen). Maar ik zou ook niet meer willen werken, want ik ben ook graag bij ons dochtertje. Ik heb ook geen auto als ik alleen thuis ben, dus ik ben ook helemaal blij dat het weer beter weer wordt. Lekker fietsen met onze meid. Lopend is het toch wel erg ver naar mijn ouders of vrienden en met de fiets is het goed te doen! Wat ik ook vaak heb is dat ik 's avonds of in het weekend echt weg wil thuis, gewoon iets doen, maakt niks uit wat. Mijn vriend moet daar altijd wel om lachen; 'daar heb je ze weer!', haha.. En tjah, veel mensen hebben idd hun eigen leven, en ik wil ze daarbij ook niet 'storen'..
vind de zomer ook toffer dan de winter, winter is nou eenmaal keisaai, in de zomer ga je lekker BBQen, lekker tafelen etc winter is niks man...
ik heb dat ook weleens hoor, mijn man is ook veel uit werken (ook een eigen bedrijf) en dus veel verantwoordelijkheid... het meeste komt dus wel op mij neer... vind het prima zo en ben ook blij dat ik lekker thuis kan zijn bij mn meiden, heerlijk!! maar soms denk ik ook weleens pfff, en dan ga ik lekker stappen met mijn beste vriendin tot in de late uurtjes... of ik ga donderdagavond ff lekker shoppen en manlief past dan op... meeste vriendinnen, mijn zus, en andere kennissen die werken gewoon dus doordeweeks ben ik wel vaak alleen.. ik zorg dat ik zowiezo wat te doen heb al is het even wandelen naar een tuincentrum met de kids.. kunnen ze vissen kijken enzo... of naar de kinderboerderij, daar kom je dan ook weer huismama's tegen en kan je ffe gezellig kletsen en de kindjes laten spelen... kan je dat niet ook doen dan? vaak zijn er bij speeltuinen, kinderboerderijen e.d ook huismama's met kindjes die hetzelfde weleens voelen...
ja.. het is bijna half 10 en mijn man is nog niet thuis. Familie en oude vrienden wonen 100km verderop, woon in een rotbuurt met niet echt mensen met wie je gezellig gaat kletsen en werk ook niet. Gelukkig heb ik zwpagina en kan ik onbeperkt bellen met mijn moeder en zus
Ik ben ook veel alleen omdat mijn vriend 4 avonden per week werkt, en soms meer. Maar ik kan heel goed tegen alleen zijn en ik verveel me nooit, dus ik voel me eigenlijk niet zo snel eenzaam. Soms vind ik het wel jammer dat mijn vriendinnen niet in de buurt wonen en dat ik niet zomaar bij ze langs kan. Maar aan de andere kant: zij hebben ook allemaal kleine kinderen, dus zij zitten in hetzelfde schuitje als ik. Dat geeft me dan weer troost. Je bent niet alleen..met jou zijn er vele moeders die vaak alleen zijn. Het moederschap is de eerste jaren vaak gewoon een beetje een geïsoleerd bestaan, omdat je nog zo erg aan huis bent gebonden met al die slaapjes, en een kleintje dat je niet overal mee naartoe kan/wil nemen. Ik bedenk me dan altijd maar: deze fase gaat voorbij, en er komt een dag dat je weer kunt gaan en staan waar je wilt. En dan ga je deze periode misschien wel weer missen
in de zomer ben ik ook vaak buiten te vinden met mijn kleine man, maar de winter is inderdaad zo vervelend. ik zit de hele dag binnen en kijk bijna uit naar het boodschappen doen (tja, te gek eigenlijk) nu het weer wat beter wordt zal het binnenkort allemaal wel weer wat beter gaan. dan is er hier op straat genoeg te doen en er zit een park om de hoek met een leuke speeltuin. maar die winter duurd zo lang.... ik moet zeggen, ik vindt het op zich niet zo raar om te lezen dat ik niet de enige ben met dit probleem. je bent gewoon gebonden aan huis. en s' avonds moet je ook weer op tijd thuis zijn want hij moet weer op tijd naar bed. en daar zit je dan, voor de tv of achter de computer. ik durf niet naar de buren ofzo als hij in bed ligt, dus ben bijna elke avond thuis. nu het weer wat beter wordt kunnen we weer gaan fietsen en wandelen, maar dat doe je ook niet als het zo koud is. bedankt voor jullie reacties. het doet me goed.