Hallo meiden, Ik moet even mijn verhaal kwijt. Vanochtend definief gezien en gehoord dat ons kleintje niet meer is. Op de eerste echo van 3 maart (8+6) bleek ons kleintje een groeiachterstand te hebben, of ik was minder ver zwanger dan gedacht (wat volgens mij zelf niet mogelijk was). Volgens de gyn kon het 2 kanten op en waren de kansen 50-50. Vanochtend dan de 2e echo gehad (10 +3), en waar ik bang voor was is helaas werkelijkheid geworden. Ons kleintje is niet meer. Het heeft helaas weer niet zo mogen zijn. Voor de 2e keer een missed abortion (en eerder al 2 mk's). Donderdag begin ik met medicatie en is het afwachten. Een trotse mama van een heerlijk ventje en 4 prachtige sterretjes voor altijd in mijn hart.
Ja dat kan ik me heel goed voorstellen dat je verdrietig bent. Lamgeslagen en verdoofd voel je je ongetwijfeld. Ik wens je ontzettend veel sterkte. Knuffel. Je mag de moed opgeven, maar nooit de hoop verliezen!
Sterkte! ik hoop dat je niet te lang hoeft te wachten en dat de medicijnen hun werk doen. Krijg je nu ook onderzoek naar je mk's?
Bedankt voor alle lieve reacties. De mifepriston en misoprostol hebben hun werk gedaan, al heel snel ben ik daarna het vruchtje verloren . Best groot nog, zo'n 6 cm en het leek helemaal intact. Dan denk je toch 'waarom...' . Inmiddels ook het bezoek aan de gyn achter de rug, alles is weer netjes schoon. We kijken weer vooruit en gaan vol goede moed voor een brusje .
Jee meid, wat verdrietig! Ik wens je veel sterkte en ik hoop dat jullie snel zwanger zijn van een plakbeebje!
Wat erg zeg Ik heb het zelf ook 1x meegemaakt en dan staat je wereld toch even stil als er een doodstil vruchtje op het scherm te zien is. Ik hoop dat je nu gauw zwanger raakt van een blijvend wondertje! Bij mij was het 2 maanden na de mk wel goed raak. Ik duim voor je! Heel veel sterkte de komende tijd!