Hallo allemaal , Ik moet even mijn verhaal kwijt , gewoon ook omdat ik niet weet wat ik moet doen. Ik ben nu net 2 weken geleden bevallen.. Maar ik merkte al zeker anderhalve maand dat er iets niet klopte in mijn relatie.. Hij gaat dus vreemd Ik mocht altijd op zijn telefoon en nu niet meer. Zijn code is verandert , komt bijna nooit meer thuis. Een tijdje terug toen ik nog wel aan zijn telefoon mocht komen kreeg hij een Appje van een andere meid en daar stond in heb zin in morgen. Hiermee heb ik hem meteen geconfronteerd maar hij zei dat het niks was. Ik was op dat moment goed gelovig want ja was nu 7 maanden zwanger en ik wilde het niet geloven. Of niet toegeven aan mezelf dat het echt zo was. Gisteren heeft hij bekent dat hij is vreemd gegaan en met een tijdsbestek van 5 a 6 weken ( precies de tijd dat ik iets voelde dat er iets niet klopte) Hij heeft ook gemeenschap met haar gehad onbeschermd ! Zelf ben ik 4 jaar geleden ook vreemd gegaan. Is niet goed te praten zeer zeker niet , maar ik was nooit verder gegaan dan alleen zoenen en hij wel .. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen en of ik hem kan vergeven want hem zeggende heeft hij spijt en ziet hij nu in hoeveel hij van mij houdt en voor ons wil gaan. Maar zegt hij dit nu omdat het echt zo is , of omdat hij bang is dat het schip is gestrand ... Aangezien ik niet kan beslissen over onze kleine of ze nou in een gebroken gezin moet opgroeien of niet. Wat moet ik doen ??
Poeh zeg, heftig hoor! Ik kan je daar echt geen advies geven maar ik geloof meteen dat je je ongelofelijk kl*te voelt! Ik zou ook woest zijn op mn man, jij hoogzwanger thuis en hij loopt een beetje te flierefluiten buiten de deur! Was zijn affaire al gestopt toen jij het ontdekte, of is hij er toen pas mee gestopt? Niemand kan je helpen met die keuze, daar kom je alleen achter door heel veel te praten en zelf alles te overwegen. Ik wil je wel een dikke digitale knuffel geven. Liefs! ❤
Hij moet er nog mee stoppen en afsluiten.. Maar dat wil hij face too face doen met haar.. Maar ik vertrouw het niet en sta er ook niet achter .... Aaargh voel me echt hopeloos
Woah! Dat zou ik echt niet accepteren! Dat hij dit face 2 face wil bespreken met haar, dikke doei! Zij gaat een relatie aan met iemand die al een partner heeft en een kind heeft. Een smsje zou echt voldoende moeten zijn En hij heeft helemaal niks meer te willen. Nee, hij moet echt al zijn energie op jou en jullie kindje richten nu en zeker niet op haar! En dan pas kun jij zien of je hem kunt vergeven, want daar kun jij nog helemaal niet mee bezig zijn nu. Het is nog zo vers en je bent net bevallen. Heel veel sterkte, want dit is echt wel heel erg voor je
Jeetje...Dit is wel erg heftig. Ook dat je zegt dat ie niet meer thuiskomt? Oké...En aandacht voor jullie kindje heeft hij dus ook niet neem ik dan aan? Ik zou nu zelf ál je energie steken in jezelf en in je kindje. Dat is het allerbelangrijkst. Nou ben ik zelf heel erg van 'good riddens' en opdonderen maar in jouw situatie wil je uiteraard ook steun en hulp voor je kind. Ik wens je veel sterkte en kracht om hiermee om te gaan.
Jemig! Niet alleen is hij vreemd gegaan maar hij had ook je kindje in gevaar kunnen brengen doordat hij het onbeschermd heeft gedaan. Het is echt aan jou om te kijken of je verder wilt of niet. Maar vreemd gaan terwijl je een hoog zwangere vriendin hebt. Man man man wat en hork...
Echt ongelooflijk erg voor je!! Persoonlijk vind ik vreemdgaan een absolute no-go!! Die zou bij mij met zijn hele hebben en houden meteen aan de deur staan! In eender welke situatie! (Pas bevallen of niet) Dat heb ik mijn man ook duidelijk gemaakt, toen we eens een reportage over overspel zagen op tv. Gelukkig heb ik een man die er net zo over denkt. We vinden dat beiden echt walgelijk, je partner zo bedriegen! Dat vertrouwen komt echt nooit meer terug. Zo zou ik niet verder kunnen samenleven, zelfs als ik het zou willen. Ik zou altijd achterdochtig zijn bij het minste. Daar ken ik mezelf te goed voor. Zelfs al zou ik het een 2de kans willen geven, dan zou het niet lang duren voordat we toch uiteen gaan. Ik zou zo niet gelukkig kunnen zijn. Dus mijn keuze zou snel gemaakt zijn. Maar ik weet ook dat dit niet voor iedereen zo simpel is. Hopelijk ben je onafhankelijk van je man en blijf je niet bij hem, omdat dat het gemakkelijkste is. (Vb als hij alleen voor het inkomen zorgt) Denk er heel goed over na voor je beslist! Kan je hem vergeven? Kan je hem nog vertrouwen? Kan je dit achter je laten en verdergaan, zonder hier altijd op te blijven terugvallen in een ruzie bijvoorbeeld,... Zie je nog een toekomst met hem, zonder achterdocht, met vertrouwen dat hij het niet meer zal doen,... Daar kan alleen jij over oordelen natuurlijk, wij kennen jullie niet persoonlijk. Wij kunnen enkel onze mening geven, maar uiteindelijk ben jij degene die het zal moeten doen. Ik wens je enorm veel sterkte in deze keuze! Hopelijk kan je toch nog genieten van je 'roze wolk'!
Helemaal mee eens! Laat je alsjeblieft niet voor de gek houden dat een 'affaire' van 5 weken fatsoenlijk afgesloten dient te worden. Heel veel sterkte.
Allereerst van harte gefeliciteerd met je kleintje! Verder...pardon???!! Hij gaat vreemd tijdens jouw zwangerschap (wat ik al echt vreselijk en afschuwelijk laag vindt) en dan gaat hij nog eisen stellen ook?? Hij heeft niks te willen! Hij heeft je notabene besodemieterd en ook nog onbeschermd! Ik zou eisen dat hij DIRECT haar een sms stuurt dat het klaar is en haar nummer blokkeert. Kiest hij daar niet voor en houdt hij vast aan het "face-to-face", dan mag hij direct zijn spullen pakken en opzouten. Hoe moeilijk ook. Dit brengt jou heel veel stress en jij hebt nu je rust en energie nodig voor jullie kleintje. Ik zou hem niet verbieden zijn kind te zien. Jullie kind kan er niks aan doen dat papa een zak hooi is. Maar ik zou persoonlijk niet meer met hem in 1 bed willen liggen.
Dank je wel allemaal , Ja op de roze wolk zit ik niet echt nee .. En nu is de vraag nog kan ik het überhaupt nog met hem in een bed slapen. Kan ik me erover heen zetten en toch nog gelukkig worden als gezin. Hier zit ik echt mee te vechten met die vragen. Ook omdat ik niet weet wat het beste voor haar is , want een gezin dat constant ruzies heeft is niet fijn op groeien maar een gebroken gezin lijkt mij ook niet fijn. Nu krijgt ze nog bijna niks mee , maar dadelijk wel en wat dan ? Aangezien ik me zelf ken en hem ook lijkt het me vrij onmogelijk om dit niet meer naar elkaars hoofd te gooien met ruziesz Wij zijn de beste in oude koeien uit de sloot halen zeg maar. Ik weet het gewoon echt niet meer !!
Wat onzettend laag bij de grond zeg. Concentreer je op jezelf en je meisje dan kun jij eens zien of je hem ooit nog terug wil... Ik heb het overigens vaker gehoord dat mannen dit doen als de vrouw zwanger is. Kan het alleen gewoon niet geloven.
Wat ontzettend naar dat je dit moet meemaken. Je zou gewoon alleen maar samen van jullie kleintje moeten genieten. Tja lastig wat te doen. Die face-to-face afsluiting (met een afscheidswipje?) zou ik ook niet vertrouwen. Dan zou ik nog eerder eisen dat je erbij bent met je kleintje. Zoals iemand al zei probeer nu vooral op je kleine te focussen. Misschien niet de ideale situatie maar ik vraag me af of dit de tijd is voor grote beslissingen. Hij zal in ieder geval duidelijk moeten kappen met haar (bellen in jouw bijzijn?) en heel erg flink zn best moeten gaan doen als hij daadwerkelijk spijt heeft. Verder geen goede tips voor je helaas. Sterkte
Jeeetje wat ontzettend kut!!! Ik kan helaas geen advies geven, maar heel veel stertke. Probeer ondanks alles wel van je kleine meisje te genieten.
Helaas ken ik het wel... Daarna nog 1 jaar geprobeerd, tevergeefs. Denk aan wat je zelf wilt. Als dat rust is, eis rust. Als jij hem nodig hebt, laat dat duidelijk merken. Vaak komt het als een soort uiting van stress ivm de verantwoordelijkheid van het vader worden. Wat niet wil zeggen dat t begrijpelijk is. Ga echt bij jezelf na wat voor jou belangrijk is, want jij bent nu ook voor je kleine super belangrijk. Er ook even vanuit gaand dat hij er niet zo mee bezig is. Als je wel met hem door wil, hou het een beetje stil, want mensen zijn erg veroordelend hierover. Neem dan maar weinig , echte vriendinnen in vertrouwen. Heel veel sterkte en denk goed aan jezelf
Ik wil je 1 advies geven en dat is als je zijn gedrag in de toekomst wil voorspellen kijk dan in het verleden. Ik ken meerdere mannen die vreemd gaan (mijn ex zette me de deur uit 37 weken zwanger voor een 16 jarige) en allemaal houden ze er niet mee op. Het is een behoorlijke stap om vreemd te gaan en al helemaal om een affaire te starten. Hij is jou en je kleine niet waard. Kies het geluk en dump hem weet hij ook hoe het voelt.
Ik vind het heel naar voor je dat hij je dit geflikt heeft. Weet je met welke vrouw hij is vreemd gegaan? Als mijn vriend het 'netjes' wilde afhandelen, kreeg hij van mij nog net de kans om haar ter plekke te bellen met mij erbij. Anders zorgde ik ervoor dat het afgehandeld werd. Blijkbaar zijn jullie 4 jaar geleden ook door een moeilijke periode heen gekomen. Jullie hebben toen de crisis weten te bezweren, kunnen jullie het nu op dezelfde manier aanpakken? Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik zou doen als ik mijn vriend op vreemd gaan zou betrappen, het zou echt afhankelijk zijn van hoe de rest van mijn relatie op dat moment in elkaar stak.
Jeee wat naar voor je! Als allereerste heel veel sterkte!! Ik ben zelf zeker geen heilig boontje maar ik vind dit echt verschrikkelijk voor je!!! Wie is degene met wie hij vreemd ging? Hoe kent hij haar? Ik vind zoenen wel een ander verhaal dan onbeschermde sex hoor! Een affaire van 6 weken hoef je echt niet face to face uit te praten (als het een collega is dan is het misschien wel handig....) Ik zou je nu ook focussen op de baby... Als hij echt voor jou gaat, laat hem eerlijk zijn en vanaf nu mag je zijn telefoon weer lezen (openheid). Als je niet in 1 bed wil liggen dan slaapt hij in de logeerkamer de komende weken/maanden... Je hoeft nu niet te beslissen of je uiteindelijk verder wil met hem, maar bekijk het eens per twee maanden, en neem je voor om er pas op bijv 15 dec opnieuw over na te denken. Dan zit je niet iedere dag met wat je ermee moet, en misschien geeft dat wat rust in je hoofd. En dan ga je 15dec denken wat je ermee moet, en als je dan nog twijfelt, stel je het opnieuw uit. Over de openheid van zijn telefoon en zijn affaire... Kwets jezelf niet onnodig door zijn whatsapp gesprekken van die periode te scrollen, of naar details te vragen die niet relevant zijn (is heel moeilijk!). Dat danst namelijk dan nog jaren onnodig door je hoofd als je zou besluiten om door te gaan. Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat een vreemdganger wel echt tot inkering kan komen, dat hij een echt schuldgevoel kan hebben wat jaren doorgaat en dat hij écht van je kan houden. Ik zeg niet dat hij zo is want ik ken hem niet, en ik probeer het ook zeker niet goed te praten.... Heel veel sterkte!
Ook bij een affaire. Ik vind niet dat je zomaar iemand anders moet zoenen maar om het nou vreemdgaan te noemen... Ik vind vreemdgaan iets meer dan zoenen of eenmalig met iemand in bed belanden. (nee ik ben monogaam )