Ik ga er geen officiële klacht over indienen maar heb wel kenbaar gemaakt wat er is gebeurt en dat ik deze arts niet meer wil hebben.. denk dat dat wel voldoende is.. en misschien toch maar wat assertiever worden..
Weten dat m'n kindje al dood is en dan afwachten zou voor mij nog niet eens het ergste zijn. Zwaar, (bij de eerste miskraam gedaan), maar dan weet je wel waar je aan toe bent. Idd wel dat je lijf dan vrolijk doorzwangert en je af en toe denkt toch gewoon zwanger te zijn, maar goed; je weet het dan tenminste. Maar bij mijn tweede miskraam vond ik het zoooo erg dat we 3 weken lang gedacht hebben gewoon zwanger te zijn en dat het deze keer wel goed was, want we hadden dat hartje gezien en daarna gaat het toch zelden nog mis...? Nouja, het ging dus ondanks dat toch nog mis, en dan een paar weken denken dat alles goed is en achteraf vast moeten stellen dat je kindje dan al lang overleden is: dat vond ik echt afschuwelijk. En omdat mijn lijf dus nogal heeft laten zien kindjes langer vast te houden dan nodig is, wilde ik dus wekelijks een echo. Want geen bloedingen en doorzwangeren is hier bepaald geen garantie dat het goed is en na 3 miskramen niet echt angst-reducerend meer...
ja hier ook op 8 weken een kloppend hartje en op 10 weken was het kindje al een week dood... en toen nog 2 weken doorlopen... maar inderdaad dat soort dingen zijn zo frustrerend en behoorlijk emotioneel bah laten we maar hopen dat het nu bij beide gewoon goed mag gaan en dat we die ellende en vooral droevige gebeurtenis niet meer hoeven te hebben
Jeetje, heel naar.. Hoop dat je voortaan gewoon je eigen arts weer krijgt! Soms vraag ik me af waarom sommige mensen überhaupt arts worden of iets... Zo bot, naar en gewoon arrogant! Bij mijn eerste zwangerschap ook zo'n nare inval huisarts gehad! Raakte ongepland zwanger door de pil heen op net 18jarige leeftijd en kwam al helemaal in paniek bij de HA... Eerst kreeg ik een blik alsof ik het met iedere kerel zou gedaan hebben terwijl hij helemaal niets van me wist.. werd uitgescholden voor dom mens, en hij verweet me van alles, want door de pil heen zwanger worden dat kon niet! een bevestigende bloedtest of wat dan ook wilde hij me niet geven... "een streep is een streep" en daarmee was t gedaan. :S Eenmaal buiten op de stoep werd die paniek alleen maar erger! Heb heel veel moeite moeten doen om een vroege echo te kunnen krijgen, (eigen ha was op vakantie) dus uiteindelijk zelf naar de afdeling gegaan in het ziekenhuis en mijn verhaal gedaan. Mijn vriend en ik stonden voor een keuze, wat gaan we doen? Ik wilde alleen maar weten of er daadwerkelijk een zwangerschap gaande was... want met wat voor duidelijke streep dan ook... zo geshockeerd, dat ik t niet kon geloven..en dus ook geen keuze kon maken zonder eerst zeker te zijn.
Pff echt sommige mensen!!! Hoe kunnen ze in vredesnaam zo beoordelend en veroordelend zijn zonder iemand goed te kennen!!!! Bah wat een naar verhaal ook en kan mij je shock wel nagaan hoor. Zie dat je nu weer zwanger bent!! Ik duim voor een goede gezonde en vooral positieve zwangerschap voor jou!!
Na de 12 weken nog iets dat misgaat, is erg uitzonderlijk. En door je wekelijkse echo's kun je nu wel goed zien of je kindje gezond is of niet. Ik heb deze keer bij 12 weken m'n laatste wekelijkse echo gehad en zou toen bij 15 weken de intake bij de VK hebben. Dat eind ertussen trok ik niet, dus gebeld voor een echo tussendoor en die gehad bij 14 weken. Bij 15 weken toen gewoon nog weer even een echo gehad, (heb dus expres gekozen deze keer voor een praktijk met echo-apparaat), en beide keren lag onze tweede jongedame (wisten we toen nog niet trouwens, pas bij de 20-wekenecho gezien), heerlijk te draaien en doen. VK gaf toen ook al aan dat het op basis daarvan en hoe de beelden eruit zagen, het wel zeer onwaarschijnlijk was dat er bij de 20-weken nog wat geks uit zou komen. Dus die echo ben ik ook redelijk ontspannen in gegaan en sindsdien is de spanning er wel echt behoorlijk af. Hopelijk voor jou dus binnenkort ook betere tijden!
Dankjewel! ik hoop dat alles bij jou ook goed blijft gaan! Probeer ook echt lekker te genieten! Mijn eerste zwangerschap waar we dus uiteindelijk wel voor hebben gekozen is goed gegaan en hebben nu een prachtige meid van 5 jaar! En nu dan voor t eerst helemaal gepland, weer zwanger ja! Maar heel anders nu... een hele andere spanning! veel bewuster van alles en wachten duurt zo lang! 4 juli mag ik voor de eerste echo. Zo spannend! xx
Ik voel Uk nu al sinds week 13 (ja sorry heel gevoelig in mijn lichaam) en nu met week 15/16 voel ik hem elke dag even dus daar ben ik wel heel erg blij mee.. maar het erge is dat ik me nu dus druk maak over of het uk wel is... artsen zeggen van wel, vriendinnen met kinderen zeggen van wel... maar erg gelovig ben ik er weer niet op... sjught!!!!!
Meid wat ben ik blij te horen dat je er ondanks je leeftijd en het negatieve begin door andere er toch voor bent gegaan!! Vind ik heel noemenswaardig!! Ja het wachten is een drama ik kijk uit naar november want dan ben ik uitgerekend... ja ik denk graag vooruit geloof ik... korte stop over 3 weken (trouwdag) en dan in 1x door naar november zou het mooiste zijn zeg maar
Heel herkenbaar. Hier ook eerste beweging gevoeld bij 12-13 weken. In eerste instantie dan dus idd jezelf gaan lopen stessen of het wel echt de baby is, of niet toch je darmen en/of je verbeelding. Maar toen ik bij de echo met 14 weken hetzelfde voelde en tegelijk ons meiske zag draaien, was die twijfel iig uit de lucht geholpen Daarna de stress als het dan even een paar dagen rustiger was en ik weinig voelde... Pfff... Maar inmiddels is het niet te missen meer: duidelijk aanwezig elke dag en geen twijfel dat het de kleine uk is. Dat kwam trouwens ongeveer met de 20-wekenecho hier, (die we bij 19 weken gehad hebben trouwens). Dus hopelijk met een week of 3 toch echt meer rust en ontspanning voor je!
Het voelt gewoon al als een verademing dat mensen mij begrijpen en dat ze niet goedbedoeld maar zo gekmakend alleen maar roepen dat ik toch echt moet gaan genieten!!!! hihi van de week lopen roepen dat de eerstvolgende die dat tegen mij zou roepen ik hem een stoot zou verkopen.... helaas mag ik geen mensen slaan
Wat leuk dat je gaat trouwen! Gefeliciteerd! Ik ken het vooruit denken maar al te goed! Ik ben nu ook nog eens heel veel moe dus het is zo verleidelijk om de dagen dan maar door te blijven slapen! Maar met deze grote dame in huis is dat natuurlijk ook geen optie. Heel erg veel plezier alvast voor je trouwdag gewenst! Maak er een super dag van! Liefs
Op zich is het wel zo: geniet er ook van! Want deze tijd komt nooit meer terug en als je straks jullie kleine uk in je armen hebt en terug moet kijken op een zwangerschap waarin je alleen maar angstig bent geweest, sla je jezelf ook voor je kop! Wat hier erg hielp was afleiding zoeken en zorgen dat ik gewoon echt geen tijd had om alle rampscenario's langs te laten gaan in m'n hoofd. En vanaf die 20-wekenecho toch echt gaan genieten. Dingetjes kopen, geboortekaartjes kijken, bewust rustig gaan zitten en voelen hoe onze kleine dame ligt te bewegen en te doen.... Maar er zijn helaas veel mensen die zich stomweg niet in je situatie inleven en doen alsof het een kwestie is van een knop omzetten zoals je dat ook doet als je het licht aan wilt hebben. En van die groep is het een erg frustrerende uitspraak idd Alhoewel het wel echt waar is dus: geniet waar je kunt, want dit komt nooit meer terug!
Dat gaat zeker lukken!!!! Hihi toen we de datum afspraken voor de bruiloft wisten we nog niet dat we zwanger zouden raken... we zouden eigenlijk in de MMM komen voor de herhaalde miskramen.. dus nu trouwen we ineens met z'n 3-en en heb ik mijn trouwjurk 3 maten groter moeten ruilen
Ik geniet nu 4 van de 7 dagen en elke keer na een echo koop ik ook wat voor de kleine als ik dus inderdaad in mijn goede dagen zit. Kinderkamer hebben we al gekocht kregen 700 euro korting op een kamer dus die konden we niet laten staan in de winkel dus nu koop ik af en toe een leuk iets meestal nu weer de kleine dingetjes zoals slabbetjes
Wanneer mag je nu weer op controle Ukje? Ik zou het alsnog wel even met je eigen arts bespreken wat er is gebeurd hoor! Vind het echt belachelijk hoe somigge artsen met mensen omgaan, laat ze lekker een kantoorbaan nemen.
In ieder geval gefeliciteerd met je zwangerschap. Heb je al contact gehad met iemand over je paniekaanvallen. Lijkt me wel zinvol. En zeker na de bevalling beland je in een draaimolen van hormonen. Misschien is het zinvol om met een arts te overleggen of er misschien gesprekken of medicatie nodig zijn. Heb ik hier ook gehad want paniekaanvallen een kleintje is niet echt handig. Bij de tweede zwangerschap direct na de bevalling begonnen met medicatie. Maar daar kan je (huis)arts je bij helpen.
Probeer het niet op jezelf te betrekken maar bij haar te laten. Daarmee bedoel ik dat ze waarschijnlijk reageerd vanuit haar beleving op dat moment. Wellicht ziet ze weleens mensen die idd net doen alsof het pretecho is. Of heeft ze zelf totaal geen kennis/ervaring om te werken met mensen die een angststoornis hebben en snapt ze daarom niet dat jij continue echo's wilt/krijgt toegewezen? Misschien heeft ze voor jouw een slechte echouitslag moeten geven en schoot jouw vraag over het geslacht daarom in het verkeerde keelgat? Of ze is gewoon een tactloze ongeduldige vrouw? Tal van dingen kunnen zn reactie uitlokken. Trek het je niet aan jij weet beter. Ze had die opmerking gewoon in moeten slikken.
Wat rot dat je er zo´n naar gevoel aan hebt over gehouden! Ze is ronduit ontactvol om zo iets te opperen! Wel zeg ik eerlijk dat ik in alle echo´s die ik gehad heb (wegens dezelfde rede, eerste trimester iedere week, daarna om de week en de 'spoedgevallen') dat ik nooit heb durven vragen naar dingen als het geslacht. Dat vond ik iets wat niet van belang was. Ik ben zelf met 16 weken naar een echo centrum gegaan omdat ik wel reuze nieuwschierig was en vond dat niet iets voor een ziekenhuis die belangrijkere zaken hebben persoonlijk... Na de 18 weken zei de echoscopiste vaak zelf "weten jullie het al, want ik kan het duidelijk zien, kijk maar!" en dat was dan een extra . Wel vroeg ik vaak naar andere dingen (vruchtwatermeting, dopler ed) omdat ik dan weer ergens iets gelezen had en móest weten of dat bij ons dan wel goed was. Maar dat was natuurlijk ook puur gebaseerd op de angst.... Dat mensen roepen dat je er van moet genieten is vreselijk. Wat heb ik me vaak in moeten houden... Gelukkig lees ik dat je op je eigen manier wel geniet en dat deed ik ook. Maar de angstige momenten zijn niet zomaar weg, dat kan gewoon niet. Misschien is het zinvol om ook hulp te zoeken. Ik heb het na de bevalling zwaarder gehad dan ik zelf had ingeschat. Ik was zo bang dat er iets met mijn meisje zo gebeuren. Ik liet haar geen seconde alleen en sliep snachts niet. Dit ging pas iets beter toen ik een nanny-care aanschafte. Nu nog loop ik heel vaak met een bonzend hart omhoog, stel ze ademt niet meer? En ik heb zelfs heel veel moeite gehad om haar met papa alleen te laten. Zo'n voorgeschiedenis heeft meer impact dan je bedenkt, ben ik wel achter..... Heel veel sterkte, weet wat het is en hoe lang de 9 maanden dan duren...
Hoi allemaal, Sorry was even stervend druk het weekend maar dank jullie wel allemaal voor de reacties!!! Op dit moment heb ik om de 2 weken gesprekken met een psycholoog en zodra Uk geboren is dan komt er ook een psychisch verpleegkundige bij ons thuis om te kijken hoe ik alles doe dus ik sta ook echt wel onder controle en tevens heb ik een vent die me echt voor 1000% steunt en waar ik ook echt mijn ei bij kwijt kan. Het geslacht is voor mij belangrijk ook omdat bij mij in de familie de meisjes het niet overleefde bij mijn overgrootmoeder in de zwangerschap of na de bevalling stierven de meisjes. Dus ik ben wat dat betreft gewoon erg benieuwd en als het dus een meisje is ga ik wel vragen of ze Uk nog beter willen onderzoeken zeg maar... Ik vraag ook echt andere vragen heb gevraagd of ik de angelsound mag en of het kleintje goed genoeg groeit of alles klopt qua verhoudingen (goddank!!!!) Maar ik zal blij zijn als het geboren is en ik deze angst niet meer heb dan zie ik Uk kan ik hem/haar aanraken is er interactie voor mijn idee...