Zucht, vandaag alleen met de kids, veel gedaan, en tussen de buien door naar buiten. De jongste is 14 maand en greep vandaag elke kans aan om op het televisiekastje te klimmen. Dit mag niet, want ja de televisie staat er dus op. Ik heb hem er wel 150 keer af gehaald en het werd een spelletje voor hem waarbij hij mij uitdagend aan keek. Hij heeft een paar keer op de gang gestaan. (Voor het eerst) maar ik vraag mij af of hij dit verband al ziet. Het was knap vermoeiend ik kon mijn kont niet keren en ik moest wel boodschappen opruimen en klei uit het haar van mijn oudere zoontje pulleken. A. Is dit een herkenbaar verhaal? B. Hoe leren jullie dergelijk gedrag af?
Ooooo zo herkenbaar!!hoe vaak ik hem hier niet van de salontafel afgehaald heb... Enige wat hier hielp....eraf blijven halen tot woedenbuien toe! Maar hij doet het niet meer , ongeveer week geduurd... Sterkte ken het frustrerende gevoel hahahaha
Elk kind is anders je moet uitzoeken wat het beste bij hem werkt. Hier het beste werkt niet verbieden maar uitleggen waroom niet en het zelf gaan ontdekken na dat het onderzocht is etc ze raakt interesse kwijt met uitlegt dat het niet mag. Soms als ze stout is probeert ze dat maar enkele nee is voldoende. Dat deed ze bij 10mnd wat je zoon doet al ... en nu weet ze dat gewoon nee is nee en uitleggen helpt echt ipv boze buieen.
Oh, die foto! Haha, ik zie mijn zoon dit ook straks gaan doen! Volhoudend kunnen ze zijn hè! Inderdaad consequent volhouden dat het niet mag. Op de gang zetten werkt denk ik nog niet. Succes....het zal vast super vermoeiend zijn! Sterkte
Jep, sinds een paar dagen zeeeeer herkenbaar. Onze dochter vind het geweldig om op de salontafel te kruipen. Als we nee zeggen en haar eraf halen, maakt ze een stampij, niet normaal meer. Ik corrigeer haar simpel en kort: ik zeg met een lage stem 'nee' en haal haar van de tafel af en biedt haar vervolgens een alternatief aan (haar loopfiets bijv, dan zeg ik 'klim daar maar op'). Het hele weekend heb ik dat zo gedaan (100000000 keer ) en vandaag heeft ze het twee keer geprobeerd en voldeed mijn nee. Misschien geluk, maargoed, voor nu ben ik blij, haha!
Wij zijn vanaf begin toen Siem met 7 maanden begon te tijgeren erg consequent geweest... Eerste keer weghalen en bij zijn speelgoed wegzetten, Siem hier mag je mee spelen. Afleiden tot iets andere. 2e keer wegzetten bij speelgoed Siem, dit is nu de tweede keer dat ik je daar weghaal, de volgende keer ga je in de box. De derde keer, Siem je hebt niet geluister, dit is de derde keer dus ga je de box in. De box daar speelde hij dan verder in, maar was op dat moment zijn vrijheidsbeperker.. Even laten weten hoe en wat. Nu de box weg is, kan ik echt zeggen dat Siem bijna nergens meer aankomt wat niet mag. Als het nu weer gebeurd is het vaak een minuut in zijn stoel in en dan geen speelgoed en dan ook niet in tv zicht oid.
Ons zoontje kon/durfde toen nog niet te klimmen maar rond 14 maanden een hele grote sprong meegemaakt. Ik werd knettergek Herhalen, herhalen, herhalen, hem wegzetten, afleiden, zeggen dat het niet mag en dan weer herhalen,... en als hij eens luisterde belonen, grote jongen zeggen en/of klappen in de handen. Dan was mijn zoontje heel erg blij Ineens van de 1 op de andere dag werd hij heel blij wakker en kon hij ineens luisteren! Ik stond zo te kijken niet dat ik niks meer moest zeggen maar 1 keer was genoeg of hij hield zichzelf tegen (wilde dan iets doen wat niet mocht, knikte nee en ging iets anders doen en klapte in zijn handjes)
Ohhhh sidneys dat wil ik ook!! Hier ook een dochter wat 100.000 keer op een dag op de tafel wil klimmen of de soundbar een enorme optater geeft.. Iedere keer Nee zeggen en weghalen, negeren ook even geprobeerd maar was geen optie.. Toevallig afgelopen week ook op de gang gezet, tot groot verdriet van dochterlief maar het verband kon ze nog niet leggen.. Zodra ze terug in de kamer was gaf ze de soundbar weer een optater en daarna huilde ze weer tranen met tuiten in de gang.. En zo tot 3 keer toe, toen was voor mij wel duidelijk dat ze compleet geen verband zag tussen haar optater tegen de soundbar en haar verblijf in de gang Zelfs niet na herhaaldelijk uitleggen.. Nu dus weer terug naar de eerste tactiek van nee zeggen, weghalen en belonen voor haar gedrag wanneer ze met iets anders gaat spelen.. Maar oh, wat kijk ik uit naar de dag waarop ze gaat luisteren...
Pfft...Mijne schud ook nee als ze iets niet mag maar doet het alsnog. Dus dan klimt ze bv op het keukenkastje terwijl ze nee blijft schudden. Ze weet denk ik heus wel het verschil tussen nee en ja knikken want als ik vraag "wil je wat melk" dan knikt ze heftig ja en dan pakt ze mijn hand om me mee te sleuren naar de koelkast. Dus het is denk ik bij haar "Ik schud nee maar doe het lekker toch want ik wil het"
Hier ook zo 1! Eraf blijven halen en nee zeggen, en ergens anders neerzetten (helpt hier meestal wel eventjes).
Ha dames, Bedankt voor alle reacties. Fijn om hier en daar herkenning te lezen! En bedankt voor de tips. Wij hebben de box doorgegeven, tot voor kort zat hij er bijna nooit meer in, was ook niet nodig omdat hij niet van dit soort kunsten had. Nu miste ik de box wel ja! Ik ga volhouden en steeds nee zeggen en iets anders aanbieden. Het zal vast wel weer over gaan, benieuwd wat voor nieuws hij dan bedenkt!
Hihi heeeeel erg herkenbaar (en ook dat nee schudden maar wel doen ). Denk dat de gang echt nog niet werkt. Persoonlijk vind ik de box geen 'strafplek'. Dan kan het een negatieve associatie worden terwijl het een fijne plek moet zijn. Het enige wat helpt is echt consequent zijn, dit blijven doen (er komt een keer een omslagpunt) en vooral veel proberen af te leiden en te belonen (want straffen moet je echt proberen te voorkomen). Idd uitleggen waarom je iets niet wil ,ze snappen uiteindelijk soms meer dan je denkt. En hoe ouder ze worden hoe meer het werkt om verwachtingen uit te spreken, altijd in het positieve: we gaan nu lekker spelen met je speelgoed... We gaan de hond 2 keer aaien en dan verder spelen.. Enz. Heel duidelijk, weten ze precies wat ze kunnen verwachten.