Omdat de nachten sinds de geboorte van ons kleine meisje, nu bijna 9 maanden geleden, vreselijk zijn (om 1,5u opstaan) en ik hier al heel wat hulp gezocht heb, zijn we sinds 2 nachten met slaaptraining bezig. Ik weet dat het eerst slechter zal gaan alvorens het beter zal gaan Maar ondanks de vermoeidheid en al mijn gezeur ik wil toch ook even laten weten hoe trots ik ben op haar. Sinds 2 maanden tijgerde ze al maar afgelopen weekend hadden oma en pépé de primeur: ze kruipt op handen en knieën. Vandaag heb ik dan weer het voorrecht om te zien dat ze zelfstandig kan blijven zitten op haar poep zonder moet vallen! Ze trekt zich sinds kort aan alles recht en eet sinds enkele dagen een beetje beter haar groenten- en fruitpapje (100gr van elk). Ze proeft ook alles wat je haar aanbiedt en lust ook werkelijk alles het is alleen geen grote eter. We hebben lang op haar moeten wachten maar ik ben ZO DANKBAAR dat ze deel uitmaakt van ons leven. Het is een hele eer om haar mama en papa te mogen zijn!!!
En die heerlijke momenten die maken dan weer dat je je door de slechte nachten heen weet te slaan Geniet ze!
Mooi bericht! En terecht dat je trots bent! Je dochter doet het allemaal ook niet bewust en hopelijk gaat het nu de goede kant op met slapen. De slechte dingen vergeet je dan ook weer snel! Veel geluk met je gezin en succes!