Zo trots op mijn mooie man!

Discussie in 'Prematuur' gestart door Opening, 2 jul 2010.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Opening

    Opening Niet meer actief

    Ik heb geen vraag of zo maar wou het gewoon even kwijt.

    Mijn zoontje is geboren met 35w en 4d. 4 weken te vroeg en hij liep ook nog eens 4 weken achter met groei daarbij. Hij was maar 1470 gram en 42 cm. Hij is gehaald met een spoedks omdat mijn placenta gescheurd was/had losgeaten. Hij heeft 2,5 week in de couveuse gelegen en daarna 4 dagen op de groeikamer en een week voor de uitgerekende datum mocht hij mee naar huis.

    Nu bijna 10 maanden later weegt hij 8950 gram en is 72 cm. Controle bij de ka hoeft niet meer sinds mei, hij kruipt, gaat zelf zitten en hij zegt duidelijk mama. Sinds een aantal dage begint hij met papa en zwaaien. Ik ben zo ongelofelijk trots op hem omdat we er rekening mee moesten houden dat hij achter zou lopen. Dit is niet het geval en ben daar zo blij mee.

    Dit wou ik gewoon even kwijt :):)
     
  2. Ons Kleintje

    Ons Kleintje Niet meer actief

    Hallo,
    wat een goed nieuws!
    dan woog je kindje iets minder dan mijn kindje en waren ze even lang.
    kan me voorstellen dat je erg trots bent!
    volgens mij heeft hij alles wel ingehaald als ik het zo hoor!
     
  3. angelbaby

    angelbaby Fanatiek lid

    Wat een heerlijk gevoel om zo trots te zijn op je kindje hè! Zo te lezen heeft hij het ook super gedaan!!!

    Hier vandaag bij de fysio ook weer de bevestiging gehad dat ze het super doen. Maakt me altijd zo blij om dat te horen :D (we wisten natuurlijk al dat het super gaat, maar als een ander die er verstand van heeft het zegt, voelt dat extra lekker)
     
  4. Opening

    Opening Niet meer actief

    Hoi dames,
    Bednkt voor jullie reactie. Inderdaad een heerlijk gevoel als je dat te horen krijgt.

    Ben bij dat het met die van jullie ook zo goed gaat!
     
  5. Elea

    Elea Fanatiek lid

    17 mei 2009
    2.237
    0
    0
    Buitenland
    Wat een bikkeltje is je zoontje zeg! Daar mag je zeker wel trots op zijn. Fijn om te horen ook. Mijn dochtertje kwam met 32 weken en is nu 2 maanden oud. Ze woog 1500 gram. Ik ben soms toch wel een beetje bezorgd over wat de toekomst gaat brengen. Zo doet ze bijv. nog heel weinig, lacht nog niet ook. Dan ga je je toch gelijk afvragen of het ooit nog wel goedkomt ;) Fijn dus om te lezen die successtory's :D
     
  6. Ons Kleintje

    Ons Kleintje Niet meer actief

    geen zorgen voor morgen hoor! vond het best wel zorgelijk soms, we liepen bij een fysio en oktober vorig jaar was hij 10 maanden, maar functioneerde hij nog op 5 maanden.
    `gewoon` een flinke klap gehad van de vroeggeboorte, waar hij toen al zijn energie in heeft moeten steken. Hij loopt nog wel iets achter, maar volgens kinderarts moeten we nog corrigeren met 3 maanden, Ik denk dat hij nu ongeveer 2 maanden achterloopt.
     
  7. fabsie

    fabsie Fanatiek lid

    19 jan 2010
    1.289
    0
    0
    Wat fijn zeg dat hij het zo goed doet! Lekker van genieten!
     
  8. Malaika

    Malaika Fanatiek lid

    27 aug 2006
    1.359
    0
    36
    Limburg

    Je kindje had eigenlijk nu zo ongeveer geboren moeten worden/zijn. Je moet je dochter dus eigenlijk bekijken als een pasgeborene ipv 2 maanden oud. Als je vanaf nu gaat kijken naar de ontwikkeling, dus corrigeert voor de leeftijd, dan zul je zien dat het allemaal vanzelf komt.
     
  9. Jusi

    Jusi VIP lid

    4 mei 2007
    8.057
    2
    38
    Super meid! :)
    Hij heeft het qua groei in ieder geval wel goed ingehaald.

    En nu had ik eigenlijk nog een vraagje, naar aanleiding van jouw verhaaltje:
    Hoe zijn ze bij jou tot de ontdekking gekomen dat jouw placenta gescheurd/losgelaten was?

    Die van mij was namelijk ook gedeeltelijk losgelaten, maar daar zijn ze pas achtergekomen bij de bevalling...
     
  10. Opening

    Opening Niet meer actief

    heey,

    Mijn vliezen braken thuis en het was echt alleen maar bloed wat overal zat. Dus naar het ziekenhuis en daar aangekomen had ik wel weeen maar geen ontsluiting. Gyn zei heel eerlijk dat hij niet wist waar het bloed vandaan kwam en dat ik een keizersnee kreeg. Ook helemaal onder narcose dus vriend kon er niet bij zijn. En tijdens de keizersnee kwamen ze erachter dat het mijn placenta was. Omdat hij aan devoorkant gescheurd/losgelaten had kwam het bloed naar buiten.

    Bij jou dan?

    Sinds gisteren kan hij staan!!!
     

Deel Deze Pagina