Ben ik de enige? Ik had niet verwacht toch weer bang te worden, ik heb het al eens meegemaakt, de hele zwangerschap dacht ik; ik kan het aan, en voelde ik helemaal geen angst. Nu opeens de laatste dagen word ik erg bang omdat het nu echt dichterbij komt, ik ben het meest bang voor de pijn van de weeen, elke week die nu voorbij gaat vind ik eng!! Aan de andere kant verlang ik er wel naar het kindje eruit te hebben want ik heb zoveel last van mijn rug en bekken, maar ik vond die weeen zo vreselijk
nou je bent niet de enige ik ben er ook doodsbang voor terwijl dit mijn 5de kindje word ik zie ook op tegen de pijn en de angst dat het lang zal duren terwijl ik van de 1ste de 3de en de 4de binnen 2 uur bevallen was vanaf de eerste wee ze zeggen ook tegen mij dat ik het psychisch tegen hou want loop al te sukkelen van af 26 wkn nu mag de baby komen en nou komt het niet terwijl ik 2, 5 week geleden met flinke weeën lag te puffen in het ziekenhuis en het van het een op het andere moment stopte ik probeer me te ontspannen als ik wat voel en me er niet teveel mee bezig te houden s6 met de laatste loodjes
Ik heb t nog niet meegemaakt maar ben ook 'ineens' bang.... Vooral ben ik bang dat een kindje het niet overleefd ofzo... Of dat ik t niet kan, dat t veel te veel pijn gaat doen... Volgens m'n moeder hoort dit erbij dus dat geloof ik maar...
Erg he, vooral savonds bekruipt de angst me! Ik vind het ook zo eng omdat ik eigenlijk ben vergeten hoe erg de pijn precies was, ik herinner me dat ik dacht; ik ga doooooood!
Ik heb het ook nog nooit meegemaakt en ik ben al heel hard aan het nadenken over hoe ik het kan voorkomen....wat onmogelijk is. Maar ik zie er zo vreselijk tegenop! Tegenover iedereen zeg ik wel heel stoer dat ik er niet tegenop zie, maar ik kan me niet indenken dat het allemaal goed zal gaan enzo...
Komt goed meiden! We zijn erop gebouwd als vrouw en als dat kleintje op je borst ligt net na de geboorte, maakt het je niet meer uit hoeveel pijn het heeft gedaan. Maar ja.. Het gaat zeker erg veel pijn doen, dat zal ik niet ontkennen
Tja, pijnlijk is het zeer zeker. Ben net afgelopen maandag bevallen van ons tweede wondertje. Maar het is het wel dubbel en dwars waard hoe cliché dat ook mag klinken. Ik dacht tijdens het laatste stuk van de bevalling ook dat ik het nooit zou redden, maar het is (uiteraard) gelukt! Kijk er achteraf wel met een goed gevoel op terug, ondanks dat ik het erg pittig vond. Bij mij hielp jet trouwens goed om bij elke wee te denken 'zo dat is er weer 1 dichterbij de geboorte'!
Ik ben niet zo bang voor de weeen meer waar ik wel bang voor ben is dat het een herhaling gaat worden van de vorige keer. Na twee uur persen zat er geen beweging in en toen werd het een kz. Nu ben ik heel erg bang dat dat stuk weer mis gaat.
Kaat hier ook een zware bevalling gehad, ook 2 uur geperst en uiteindelijk vacuüm. Maar goed ze zeggen allemaal dat een tweede makkelijker gaat, laten we maar van het beste uitgaan Derbi ik heb dat ook, is er niet iets wat ik kan doen om dit te voorkomen? hihi...niet zwanger raken denk ik!!
Dames, ik wens jullie alvast veel succes tijdens de bevalling! Dit is m'n eerste kindje dus kan er (nog) niet over mee praten hoeveel pijn het doet. Kan mij er ook niks bij voorstellen.
Ik heb ook al schrik.... Eerste kwam heel gemakkelijk en had epidurale. Tweede..... weeënstorm en te laat voor epidurale. ...ze kwam gelukkig wel na paar keer persen maar was zo in paniek tijdens weeënstorm.
Ik ben trouwens niet bang voor de pijn, maar voor alles wat eventueel mis zou kunnen gaan. Pijn kan ik wel wat mee, dat voel je. Maar er zijn zoveel dingen waar je geen controle over hebt...
Maar kan je dan niet vragen om een epiduraal als je zoveel angst hebt voor de pijn, of wil je dat niet?
ja die ruggenprik zou ik ook het liefst willen maar daar ben ik ook als de dood voor ik kan dan nog voor het pijn pompje kiezen we zien het wel misschien zijn we ons zo bang aan het maken dat het reuze mee valt toevallig sinds vannacht last van weeën maar zet niet goed door nog geen regelmaat in dan weer wel dan weer niet
ik ben niet bang voor de pijn van de ruggenprik maar het feit dat je een grote kans hebt op een kunstverlossing, wat bij mij dus is gebeurd..
Bespreek het met je vk. Het is gewoon fijn als die hiervan op de hoogte is. Ik heb ook wel angst. En dit heb ik vrijdag gelijk besproken met de gyn. De gynn was heel begripvol en heeft me echt gerust gesteld
Dit herken ik zeker, soms vliegt t me ook aan: straks overleeft een van de kids het niet, of ik zelf bleehhh niet te veel over na denken!
Ik Denk maar zo, ondanks alle pijn en angsten kiezen de meeste van ons voor een 2de of een 3de! Dus het is het allemaal waard. En pijn doet het zeker maar dat kan niet op tegen het euforisch gevoel daarna! Ik vind het nu vooral spannend wat deze bevalling me gaat brengen. 1ste wasmachine 24 uur uiteindelijk met ruggenprik. ?.. heerlijk de 2de in 3,5 uur maar te laten voor ruggenprik, ik heb met al mijn kracht aan dat lachgasapperaat gehangen. ?.. heerlijk maar wat deed het toch pijn. en deze keer. ?..... Men mannetje moet er toch uit, lang leve lachgas Succes allemaal liefs San