Hoi dames, Ik zal ongetwijfeld niet de enigste zijn die hier last van heeft, maar mijn dochter van 3 weigert tegenwoordig haar avondeten aan te raken. Is er wat gebeurd zou je denken? Nou nee...ze is 2 weken geleden ziek geweest (2 dagen hoge koorts en nu wat verkouden) en toen is het eigenlijk "mis gegaan". Zodra ze het al doorheeft dat er eten komt, begint het al met "lust ik niet". Onzin, want dit zijn allemaal gerechten die ze kent. Ze is wel een beetje een miepje van "wat de boer niet kent, dat eet hij niet", maar ik schotel nu juist gerechten voor waarvan ik weet dat ze het lust. Doorgaans eet ze wel goed. Nu weigert ze dus te eten. We hebben van alles geprobeerd: spelenderwijs proberen te laten eten, kleinere porties opscheppen, hapjes tellen, tv aan en ook streng zijn en "boos" worden. Niets, maar dan ook niets helpt. Het eindigt dus met vaak een bord pap of een boterham met beleg. Overdag eet ze wel redelijk (ontbijt, lunch enz.) Ik zit dus met m'n handen in het haar, want hoe krijg ik haar zover dat ze weer gewoon gaat eten? Alle tips zijn welkom op dit punt!!
Hier hetzelfde probleem met mijn 3-jarige dochter. Die eet dus ook echt het warm eten niet meer en soms zelfs haar ontbijt en middageten niet goed. Terwijl ze een tijdje terug wel wat groente, aardappel en wat vlees opat. Ook wil ze soms zelfs haar toetje niet meer. Ik laat het maar gewoon zo. Ze blijft goed opgewicht, dus maak ik me er ook niet zo druk om. Het zal wel een fase zijn. Ik geef haar geen alternatief zoals brood ofzo. Als ze honger krijgt, zal ze toch een hap van het warm eten moeten opeten. Zolang jouw dochter dus ook niet extreem viel zal gaan afvallen, zou ik me er niet te druk om maken en er ook geen druk op gaan zetten.
Ik zou in ieder geval stoppen met een alternatief geven, want ze heeft natuurlijk prima door dat ze toch wat anders krijgt als ze haar avondeten niet eet. Hier eten ze momenteel ook niet zo goed, het zijn nooit grote avondeters geweest, maar nu is het wel heel 'erg' (zo erg vind ik het niet ). Ze krijgen hier altijd een toetje en ze mogen voordat ze naar bed gaan wat fruit. En verder hebben ze pech en moeten ze tot de volgende ochtend wachten . Lisa eet sowieso niet veel, maar proeft meestal wel nieuwe dingen. Eva eet wat ze kent en lekker vindt op zich wel goed, maar wat ze niet kent, wil ze eigenlijk niet proeven. Ze moet van ons altijd 1 hapje proeven en verder maakt het ons niet uit. Ik was vroeger ook zo'n miep, mijn nichtje ook, en we lusten nu toch best veel.
Hoi dames, bedankt voor jullie antwoorden. "Probleem" is, dat mijn dochter niet groot en zwaar is. Is ze ooit nooit geweest, maar ze is 95,5 cm en 12,8 kg. Niet groot dus, maar volgens het CB niks mis mee omdat ze niet mager is. Maar juist omdat ze niet groot is, wil ik dat ze wel wat binnenkrijgt. Oh ja, over het toetje. Ze schuift dus haar warme eten aan de kant en weigert pertinent te eten, maar vraagt wel gelijk om een toetje Moet ik haar dat dan wel/niet geven? Want ik krijg dus het idee dat als ik het haar wel geef, ik haar "beloon" voor het niet eten en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Maar ja, ik wil haar ook geen honger laten lijden.. Andere probleem is, dat als ik geen alternatief biedt ze om 22:00 uur nog wakker ligt, omdat ze honger heeft. Jullie snappen dus het dilemma Maar jullie zeggen dus, even geen alternatief bieden en dan kijken of ze weer gaat eten op die manier? Pfffff....lastig toch die peuters af en toe
Ze zijn inderdaad lastig, ik word er soms ook erg moe van. Ik zou vooral omdat ze zelf gelijk om het toetje vraagt deze eens niet geven. Zeg tegen haar dat ze die pas krijgt als ze een paar hapjes heeft gegeten. Gaat ze niet eten, dan zou ik het toetje bewaren vlak voor ze naar bed gaat en het dan te eten geven als ze honger heeft. Dan kan ze het in ieder geval niet als beloning van de weigering zien.
Als mijn dochter niet wil eten (ze is onderhand 5 maar ik ken dit wel) dan zeg ik altijd dat ze 5 hapjes moet eten, ik help haar dan een beetje. Vaak eet ze slechter als ze erg moe/verkouden is. Daarna mag ze gewoon haar toetje mits ze die 5 happen op heeft. Is weinig maar in ieder geval wel wat. Andere tip..van Derek Ogilvie (you either love him or hate him..), betrek haar eens bij het koken. Maak dit weekend een grote pan spaghetti, uitjes in de pan doen, vlees, pot saus, lekker roeren en dan roep je steeds: heb je zelf gemaakt, zou het lekker zijn?? beetje strooikaas er op.....kijken of ze dan wel interesse heeft in hetgeen waar ze mee geholpen heeft. Miss. heb je er geen zin in.. kind in de keuken, maar wie weet helpt het voor nu. Succes, Charlie
Hoi Charlie, Dat van die hapjes probeer ik ook weleens. In het begin lukte dat, maar nu haalt ze gewoon haar neus op. Op het moment dat ze dan wel een hap neemt, gaat ze zitten huilen en kokhalzen Ze houdt het dan gewoon in haar mond. Dat van mee laten koken ga ik eens proberen! Leuke tip, dank je wel! Wie weet vindt ze het eten dan wat interessanter!
Mijn dochter mag ook altijd mee koken en/of staat er altijd bij als ik aan het koken ben, maar dat haalt bij ons dus niets uit. Ze gaat er niet beter van eten.
Hoezo niet groot? Ja ok, ze is niet 'groot' maar ook niet klein. Ze zit precies op de -1 lijn qua lengte. Daar zou ik me echt geen zorgen om maken. Ze wordt echt niet langer als ze wat meer eet (op deze leeftijd niet meer iig), zou ik wel willen eigenlijk. Hier eentje van dezelfde leeftijd die VEEL eet en nog steeds 91cm lang is.
Hier is maar een advies in mogelijk. LAAT LOS. Schenk er niet meer aandacht aan dan nodig. Na het eten kan ze een uurtje later wat fruit krijgen en zo. Zou gewoon het toetje aanbieden. Mijn dochter is 2.8 maanden en is 94 centimeter en 13 kilo schoon aan de haak. Mijn ervaring is hoe meer je er in wil stoppen hoe meer aandacht je er aan besteed hoe meer macht strijd er gaat ontstaan ze zit duidelijk in de face ik bepaal wat ik eet en niet mijn ouders. En omdat ze ziek is geweest zou ik alleen nog even naar de ha gaan om te laten controleren of ze geen vergrote amandelen heeft. Voor de rest dus los laten kinderen voelen het haar fijn aan. Doe het nu zo met mijn dochter en deed dat zo met mijn zoon. zoon eet alles mee. Uitzonderingen daar gelaten.
Hier willen ze ook regelmatig meteen een toetje. Eten dan 2 happen en zeggen: klaar! Mag ik een toetje? Wij hebben hier trouwens wel gewone toetjes (vla, yoghurt, brie, kaasjes) en verrassingstoetjes (met chocola oid). Als ze echt niets eten, krijgen ze dus ook echt geen verrassingstoetje. Maar met een paar happen zijn we al tevreden, ik wil niet dat het een strijd is. Lisa is trouwens ook klein, 88 cm en net aan 12 kilo geloof ik (2 jaar en 7 maanden). Ze is echt heel fijntjes, zeker als ik haar bij leeftijdsgenootjes zie valt dat op. Maar het eetpatroon van die kinderen en van haar is hetzelfde, dus dan zal het daar dan niet aan liggen denk ik dan... Ik snap je probleem ermee wel hoor trouwens. Maar Lisa heeft van 2,5 tot 8,5 maand een sonde gehad, in die periode hebben we heel duidelijk geleerd dat je van eten geen strijd moet maken. Dat ga je namelijk niet winnen en uiteindelijk is het erg belangrijk dat kinderen eten ook leuk vinden, anders raakt de hele basis daarin verstoord. Ikzelf heb heel lang moeite gehad met aan tafel zitten, omdat ik vroeger van mijn ouders mijn bord leeg moést eten. Terwijl zij het opschepten en ik het echt niet lekker vond... Heb ik echt een rotgevoel en associatie aan overgehouden. Ze eten hier trouwens vooral slecht hun groente. Als ik kook mogen ze altijd even televisie kijken en dan geef ik ze vaak een bakje komkommer. Dan eten ze vaak zo een halve komkommer met z'n tweetjes.
Hoi Adi! Ze is ook niet mini nee, maar tenger/fijngebouwd. Er is me lang door het CB voorgeschoteld (vooral toen ze klein was) dat ze te licht/mager is en ze meer moest eten enz. Ik weet dat ik haar niet kan dwingen en dat wil ik ook helemaal niet. Ik wil ook zeker geen kind met een trauma voor eten straks. Ze hoeft van mij ook niet dikker/groter te worden. Ik ben alleen bang dat ze straks weer inleverd qua gewicht. Juist omdat ze smal is, wil ik dat liever niet Lekker dat die van jou juist veel eet.. Of vind je dat vervelend? En de andere 2? Zijn die ook zulke makkelijke eters? Met 3 peuters lijkt me helemaal zwaar! Ik ga het maar wat meer loslaten en dan zien wat er gebeurd. Het lijkt me dat het vanzelf wel weer goed gaat komen.
Even dat dikgedrukte...pffff, dat herken ik wel van vroeger. Ik moest soms ook iets opeten wat ik walgelijk vond (bruine bonen). Ik heb nog altijd een hekel aan bruine bonen, maar mijn vriend vindt ze heerlijk en dochter (als ze goed eet ) ook. Ik maak dan maar wat anders voor mezelf. Onze dochter is meer gesteld op pasta's en rijst/overschotels. De "normale" groente, aardappelen en vlees is hier nooit favoriet geweest. Ongeacht wat voor kunstwerk ik er van maak Ik wil ook geen strijd aan tafel. Juist omdat ik dat vroeger ook had, heb ik daar een hekel aan. Ik hou niet van dwingen met eten. Ik ben alleen bang dat ze qua gewicht anders afvalt en dat wil ik dus niet.
Toetje pas geven als jullie die ook gewoon eten.. Dus gewoon als standaard en niet als vervanging eerder geven.. En ook geen alternatief zoals pap of brood oid
Ik snap het wel, maar strijd helpt niet, je wint het namelijk niet. Destijds met de sonde van Lisa, ik wilde de melk er soms wel inproppen, maar dat is echt het laatste wat je moet doen. Zo ook met peuters... Strijd heeft geen zin.
hier probeer ik ook geen strijd te maken. Hoe meer ik aandring hoe harder die lippen op elkaar gaan is mijn ervaring. Het beste werkt het vaak nog als ze bij voorbaat al roept dat ze het niet wil ik onmiddellijk al haar eten weg pak en op het aanrecht zet en wij heel lekker en gezellig dooreten. " lekker he papa die boontjes.. ?" En hmmmm de aardappelen zijn verrukkelijk hoor.. Geeft niets hoor schatjes dat je niet wil weten. Wel even wachten tot papa en mama klaar zijn... Nog een beetje schat .. etc etc.. " meestal is het na een halve minuut al gillen dat ze OOK wil eten.. gna gna.. . meestal eet ze dan in ieder geval wel wat. Dan ook tegen haar heeeel gezellig kletsen liefst niet over het eten meer want dat lijkt niet te werken. Maar wel bv.; Vertel papa eens wat je vanmiddag gedaan hebt.. wie kwamen we tegen etc etc.. Hier krijgt ze altijd een toetje, maar na heel goed eten een lekker toetje... ( vla met wat besjes ofzo ) En na heel slecht eten gewoon yoghurt zonder iets. Ze heeft dan wel wat binnen. Verder probeer ik die periodes haar dan tussendoor wat meer te geven. Bij de lunch wat kleine tomaatjes ofzo of tussendoor een stuk komkommer. Dat gaat er meestal wel goed in.
Nee hoor, zeker niet vervelend. Ik heb 3 prematuren dus alle beetje energie en weerstand is mooi meegenomen, dus ook qua eten. En 'goed' of 'veel' eten is altijd heel relatief. Wij vinden dat ze alle 3 hier best goed eten, behalve tijdens een fase her en der dat er soms weken amper iets ingaat. Maar wat ik 'goed' vind, vindt mijn moeder en sommige vriendinnen bijvoorbeeld weinig. Daarnaast vinden ze veel dingen bij voorbaat 'niet lekker' (echte peuters wat dat betreft). Ik heb ook geleerd om het los te laten. En hier ook een heel moeilijk proces, omdat ze in het eerste jaar veel moesten inhalen qua gewicht en lengte, hun geboortegewichten zaten tussen 2 en 3 pond. In die tijd waren wij ook erg gefocussed op eten en bepaalde hoeveelheden binnen krijgen. Na 6 maanden goede gesprekken gehad met de ka en het toch losgelaten. Loslaten is heel belangrijk voor de opbouw van de eigem rem op eten. Vertrouwen erop dat zij zichzelf niet gaat uithongeren, en dat haar lichaam aan zal geven wat ze nodig heeft en hoeveel. Dat is een hele belangrijke basis voor de goede omvang met voeding tijdens de pubertijd bijv.
Bedankt voor alle adviezen meiden! Ik ga het wat meer loslaten en erop vertrouwen dat ze vanzelf gaat eten als ze honger krijgt. Lastig hoor Maar ik ga zeker geen strijd aan, dat win ik inderdaad niet. Het is gewoon even omschakelen. Ze at voorheen altijd goed (genoeg) en nu ineens een totale weigering. Het is hopelijk maar een fase! Leuk die peuterpubertijd!