He dames, hier is (helaas) weer een verdrietig huisdier topic. Onze kat komt vanavond helemaal hijgend aanlopen, zakt door zijn poten, en is niet meer aanspreekbaar. Meteen mee naar de dierenarts genomen. Daar schrokken ze zich kapot: hij kreeg meteen zuurstof. Hij had een zeer zware hartaanval gehad, en daarbij hersenschade opgelopen, want zijn pupillen reageerden niet meer. We konden nog naar een speciale eerste hulp gaan, waar ze hem in een zuurstoftank hadden kunnen stoppen, maar de prognose was erg slecht. Ze wisten niet of hij het uberhaupt wel zou halen om daar naar toe te gaan. Dus hebben we het hele moeilijke besluit moeten nemen om hem in te laten slapen. Hij was pas 5. Dierenarts zei alleen maar: het gebeurt soms... Hij kon er ook niet de vinger opleggen waar het door kwam, hij was wel iets te zwaar, maar we hadden hem op dieet en hij was afgevallen. Ben er helemaal kapot van... Voel me zo slecht, heb het gevoel dat ik het had moeten zien aankomen, of er iets aan had moeten doen, of dat ik iets gedaan heb dat ik niet had moeten doen dat dit had moeten voorkomen...
Sorry nog even: weet verder ook niet wat ik hier mee wilde hoor... moest het gewoon even kwijt... En ik moet dit morgenochtend aan mijn zoontje (2 en een half) vertellen... Oh wat zie ik daar tegenop... hij vraagt altijd meteen waar de kat is 's morgens... hij was echt gek op dat beest... (even terzijde: ik zit in Canada, dus het is hier pas 22u op vrijdagavond terwijl ik dit schrijf...)
Ach wat rot, ik ben ook gek op dieren en wat jij hebt meegemaakt lijkt me zo moeilijk veel sterkte hoor!
Niet schuldig voelen. Je kunt er niets aan doen. Hier vorig jaar 2 katten overleden in een half jaar tijd. De een waarvan wij dachten dat ie nog jaren mee zou gaan hebben we dood gevonden. Dierenarts zei ook dat het zomaar ineens kan gebeuren. De andere hebben we in moeten laten slapen die was dus ziek. Sterkte met dit verlies.
Heel veel sterkte met jullie verlies En ook ik zeg; niet schuldig voelen, je ziet vaak pas te laat als er wat mis bij de meeste katten, en dit lag zo buiten jouw macht om.
Vergelijk een dier eens met een mens.. Hoeveel een beest wel niet aankan voor het uberhaupt iets aangeeft.. Wij hebben dan een hond, had haar poot gebroken, en zwaar ook en dat beestje nogsteeds kwispelen alleen flink hijgen en wat piepen.. Jij kan dat echt niet van tevoren zien aankomen, en er ook zeker niets aan doen! Wens je wel veel sterkte.. een huisdier hoort echt bij de familie!
Wat ontzettend erg. Veel sterkte. Het is toch een gezinslid en met vijf jaar ga jer er vanuit dat ze nog wel even bij je blijven.
heel veel sterkte.. Hier kun jij echt niks aan doen hoor, niet schuldig voelen.. (maar weet wat je voelt, half jaar geleden een in moeten laten slapen en nu gaat het niet heel goed met haar zusje
Hee wat naar . Hier zijn ze er allebei nog na 10 jaar! Maar ben wel altijd voor dit soort situaties.... Sterkte...
sterkte met het verlies, niet het jezelf kwalijk nemen hoor het kan heel snel gaan met dieren (daar hebben wij helaas ook ervaring mee) je probeert toch altijd wat je kan en wat je niet wist daar kan je natuurlijk niks aan doen!