Veel sterkte gewenst! En tsja mensen zijn soms ongevoelig! Ik krijg ook de opmerking na mijn miskraam, ach je bent nog jong... ja en??? dat neemt de pijn heus niet weg. Of je oma nou 40 100 of 200 is.. het blijft even erg! Het is tenslotte JOUW oma! Veel sterkte ook voor je moeder!
Ach, wat sneu! Herkenbaar!! Mijn oma is 96 geworden, ze was lichamelijk ook "op", ze wou zelf ook niet meer. Toen ze 90 werdt had ze echt zoiets van:"sjonge jonge, ik wordt echt een oud wijf, is het einde al in zicht?"(met dikke grijns er achteraan ). Ik had een goeie band met deze oma, het was goed dat ze niet meer hoefde te lijden, maar daarom mis ik haar niet minder! Dus, hoe oud iemand ook is, je mag gewoon heel verdrietig zijn hoor! een goeie band met je grootouders is goud waard, en mijn ervaring is dat je daar pas achter komt als ze er niet meer zijn! Hoeveel ik wel niet terugdenk aan vroeger nu we op het punt staan om ons eigen gezinnetje te stichten... Veel sterkte ermee!
ik kan me helemaal voorstellen dat je verdrietig bent, vind het erg ongevoelig van die mensen die zo raar reageren heel veel sterkte meid, hopelijk hoeft je oma niet te lijden en mag ze rustig inslapen als het haar tijd is.
Ik weet hoe je je voelt, helaas... Mijn oma is 6 april overleden na een heel kort ziekbed (3 weken). Ze had ernstige copd en ze kwam niet meer over een longontsteking heen. Ze was nog maar 78... Het verdriet is nog erg hevig, het doet zo'n pijn als ik aan dagen denk waarbij zij niet meer zal zijn... Het besef dat ze er niet meer is, landt nu een beetje maar soms kan ik me echt niet voorstellen dat ze er echt niet meer is. Aanstaande zomer ga ik trouwen, daar is ze ook niet meer bij, maar ik weet zeker dat ze meekijkt vanaf haar plekje en we zullen zeker bij haar stil staan.
@Zomerbloem ooh meis, dat is ook nog maar heel kort geleden! Jij ook veel sterkte! En 78 is eigenlijk nog best 'jong', zeker nu er steeds meer 90+ers lijken te komen! Koester de mooie herinneringen aan haar, dat probeer ik ook
Dank je wel Luciaatje! De herinneringen koester ik zeker, nu moet het verdriet en de pijn van het gemis nog slijten.
Gecondoleerd meid! Overgrootmoeder van mn vriend die is 99 en gaat ook erg slecht. Wij gaan dit weekend nog maar een keer op bezoek voordat t te laat is. En veel fotos maken. Bah krijg nu alweer een brok in mn keel.
Ach meis, gecondoleerd. Snap je helemaal. Ik ben afgelopen zondag weer even bij mijn oma van bijna 94 jaar geweest en was die dag helemaal blij omdat ze voor het eerst in lange tijd er niet bij zat als een zielig vogeltje. (ze is twee keer verhuisd ivm toenemende dementie en gebroken pols en arm)... De hoop dat ze nog lang bij ons mag blijven nam weer even toe. Ik weet wel dat dat misschien wat ijdel is.. Oma's zijn zo bijzonder en ze zijn ook al zo lang bij je... en het is de band van je moeder als kind. Het is gewoon bijzonder dus laat je niet kisten door onnadenkende opmerkingen van anderen. Men bedoelt het vast niet rot maar het kan wel zo overkomen. Knuffel (ben trouwens blij om te lezen dat er nog een paar mensen zijn met hoogbejaarde grootouders.. voelde me zelf al zo'n fossiel..)
Gecondoleerd meis! k Hoop dat je gisteravond nog bij haar hebt kunnen zijn... Veel sterkte gewenst voor jou, je moeder en iedereen die jouw oma moet missen nu... Dikke digiknuf
Sterkte! Verdriet zul je altijd hebben, daar speelt haar leeftijd geen rol bij. Edit: Gecondoleerd en nogmaals veel sterkte!!!!
Van fossiel tot fossiel: als mijn oma nog geleefd had, was ze nu 113 jaar oud geweest en mijn vader 94. Beide zijn er al een hele tijd niet meer. (opa aan die kant van de familie was nog ouder geweest, maar die heb ik nooit gekend omdat hij al dood ging op z´n 30e.) Aan TS: het gemis is er als je van iemand gehouden hebt, ongeacht hun leeftijd. Het is misschien wat minder een 'onrecht' dan als het een veel jonger iemand betreft, maar ze had een belangrijke plek in jullie leven. Geniet van de mooie herinneringen, en wees tevreden dat een lange(re) lijdensweg haar bespaard is gebleven.
Jeetje wat vervelend van je oma. Heel veel sterkte! Mijn overgrootoma is 94, het idee dat zij dood zal gaan vind ik vreselijk. Ik ben nu minstens 2 keer in de week bij haar, en mijn overleden moeder leek zo erg op haar kwa uiterlijk en innerlijk. Toen zij ziek was was ook meteen v4an slag. Dus ik begrijp je erg goed
Hé fossieltje... Hoewel ik het nooit gehoopt heb, denk ik nu af en toe toch aan een heel oude dag... zodat ik de kinderen van mijn kinderen misschien nog mag mee maken... Mijn vader is al bijna 19 jaar dood... dat geeft ook wel aan hoeveel ik de leeftijd van mijn oma waardeer (hoewel ze soms echt even niet weet waar ze is )