Hallo, Ik wou even mijn verhaal kwijt.... Ik ben 36 week zwanger, Vorige week was ik op verjaardag omdat mijn nichtje 5 werd. Mijn schoonzus en van neefje van 4 waren er ook. De kindertjes waren mooi met elkaar aan het spelen, toen mijn neefje op zijn sokjes naar buiten rende in de regen, van enthousiasme. Mijn neefje ging bij mij schoonzus op schoot zitten om schone sokjes aan te trekken, toen mijn schoonvader zei je bent gek tegen dat jongentje, constant zijn naam zeggen en als hij opkeek, zei hij meerdere keren tegen hem, je bent getikt, gek! Hij keek zo verdrietig naar zijn voetjes! Mijn schoonzus zei niks, ik durfde ook niks te zeggen, alleen mijn moeder (die altijd tegen mij heeft gezegd; als ze aan mijn kinderen komen, komen ze aan mij!) zei hij heeft gelijk dat hij jouw negeert. Ik stond vanmorgen onder de douche, toen ik erg kwaad werd! Wat al die ENORME kl... dat straks ook tegen mijn meisje zegt! Dit zei ik tegen mijn man, en die deed er maar lacherig over! Ik deed hem na hoe hij het zei; en mijn man zei; ja als je zo gek doet, zal ze wel net zo gek zijn als haar moeder! Over zijn eigen dochter! Ik werd zo boos en verdrietig, toen hij later zijn exuses aanbood. Je moet je niet te druk maken, zei hij Ik vind het zo erg! Mijn eigen vader is 7 jaar geleden overleden en hij wordt haar enige opa! Ik ben zelf ook gepest, en ik weet hoe pijn dit doet als iemand dit tegen je zegt! Heb ik me erg aangesteld?
Ah wat sneu voor dat manneke! Ik vind het niet normaal. Ja, hangt van de toon af, maar OOK van hoe het kindje er op reageert. Als opa ziet dat het jongetje zich schaamt en zich rot voelt, dan houd je toch op en zeg je dat het niet erg is? Of 'opa doet ook wel eens gekke dingen'? Ik bedoel dan dat opa dat zelf had moeten zeggen... Maar ik vind het ook raar dat de moeder er zelf niks van zei... Als het jou overkomt straks, zet opa dan maar gewoon op z'n nummer, hoor! Of je maakt er een grapje van tegenover je kindje: 'Jaaah, wij zijn hartstikke gek, hè?' zeg je dan lachend en je kietelt haar. Dan is het gelijk al geen drama meer.
Jeetje..een kind is gevoelig voor alles wat er tegen hem gezegd wordt. Ik vind wel dat hij dat niet kon zeggen en dat jij er verdrietig en boos van wordt is opzich ook wel logisch..je maakt je zorgen om jouw kind..want kinderen doen nu eenmaal dingen die volwassen nooit zo bedacht hebben.. Je neefje zo zien is ook verdrietig! Ik denk dat als je straks mama bent dat je meer op je gevoel handelt (zoals je moeder nu deed). Dat had ik ergens ook wel verwacht van je schoonzus, blijkbaar is zij ook al op haar plek gezet.. Het verdriet bij je vriend snap ik ook wel...dat mag je echt nog wel een paar keer herhalen, dat hij je gekwetst heeft..en niet als verwijt, maar meer om het open te gooien..jij mag en moet je hart ook luchten! Heel veel succes de laatste loodjes!
Tja, ik denk dat het vroeg genoeg is om je erover druk te maken als het zo ver is bij je eigen kind. Het is superbegrijpelijk dat je je kleine wilt beschermen. Iedereen heeft echter z'n eigen humor of gebrek daaraan, en als het je te ver gaat zeg je d'r iets van. Zeg je er niets van en word je een dag later alsnog loeiboos, dan weet je dat je een kans gemist hebt om te laten weten wat je ervan vindt. Zonde. Ik snap je vriend ook wel: die heeft misschien ook geen idee waar dit ineens vandaan komt een dag later, en denkt, een grapje moet kunnen. Jij bent bang dat het kind zich gepest voelt, maar er is niets aan de hand als zoiets eenmalig gebeurt, dat hoort ook een beetje bij opgroeien: het kan niet altijd leuk zijn en van nu en dan een rare opa of oom word je alleen maar beter. That's life, mensen verschillen, hebben uiteenlopende manieren om met elkaar om te gaan, en je kunt niet allemaal even liefjes doen.
Snap wel dat je je er druk om maakt of hij dat bij jou kind ook gaat doen, zeker als ze ook opassen als jij er niet bij bent. Toch zou ik proberen me nu nog niet te druk te maken en als je dat niet lukt, waarom ga je dan geen gesprek met hem aan. Gewoon op normale toon bedoel ik... Dat je aangeeft dat je daar nogal geschrokken van bent. Waarschijnlijk heeft de beste man zelf niet door dat het raar was namelijk.... Als t mijn kind was geweest op dat moment had ik me er zeker mee bemoeid en t kind meteen gerust gesteld door te zeggen tegen t kind: ach iedereen doet wel eens gek (of zoiets) en had ik hem er later op aangesproken