Zit weer met een omo witte test in mijn handen, zoals elke maand voor meer dan een jaar nu... Onderzoeken gehad in het ziekenhuis en alles is perfect, we zijn beide super vruchtbaar en alle uitslagen zijn volgens de boekjes. We zijn nu naar huis gestuurd met nog een half jaar zelf proberen, met volgens de gyn een kans van 54% dat het spontaan moet gaan lukken. Ik heb vorige maand een hsg gehad en die maand mochten we niet zwanger raken. Heerlijk vond ik dat, dan wist ik tenminste zeker dat het niet raak was en hoefde ik niet in onzekerheid te zitten. Deze maand moesten we van de gyn volop benutten want na een hsg zijn de kansen groter dus ergens had ik heel goede hoop... Helaas, ik zit nu op de bank met een negatieve test en rode ogen van verdriet. ( 3 dagen voor mijn nod met 2v5 van kruidvat weliswaar, ik weet het eigenlijk moet ik wachten maar dat ik niet gelukt, ik had zo'n behoefte aan zekerheid) Ik ben er helemaal klaar mee, vind er echt geen bal meer aan, zo is het niet leuk meer!!! Iedereen in mijn omgeving lijkt zomaar zwanger te worden, en ik kan niet eens altijd meer blij zijn, dat vind ik zo erg... Soms denk ik dat ik het niet trek, voel me ook echt labiel en het zwanger worden heeft me volledig in zijn macht. Soms zou ik echt even een pauze willen, gewoon een paar maanden met condoom doen en mijn emoties rust geven. Maar ik wordt over een paar weken 30 en wil niet te lang wachten. Moest het even kwijt...
Sterkte,als alles goed is,moet je de natuur z,n gang laten gaan,niet gaan temperaturen of je ei bijhouden.
En mischien een troost,ik teste bij een van mijn kinderen pas na 8 dagen overtijd positief,dus alles kan nog bij jou.Dikke knuffel voor jou.
Tnx, ja ik weet het, het kan nog... Maar heb te vaak een klap in mijn gezicht gehad dat ik nergens meer op durf te hopen. Ik probeer er niet te veel mee bezig te zijn, ik temp niet en gebruik geen ovulatie testen. We klussen de gehele periode om de dag dus dat ei zouden we dan toch echt mee moeten pakken. Op die manier inderdaad aan het proberen de natuur zijn gang te laten gaan maar ja, als die je al een tijdje teleurstelt is dat soms best lastig. Toch maar weer een blik positiviteit en hoop los trekken en dan gaan we er weer helemaal voor!!
Ik heb me precies zo gevoeld. Uiteindelijk heb ik besloten me een tijdje op andere dingen te richten. Wat ik ook deed, zwanger raakte ik toch niet. Dat gaf mij onwijs veel rust. Overigens heeft de Hsg bij mij wel geholpen. In de 4e maand na de Hsg raakte ik zwanger. Heel veel succes meis
Och meid, ik herken het zo! Het is zo'n rot gevoel. Je wordt er moedeloos van.... Bij de 1e 2 jaar bezig geweest. Ook alle onderzoeken gehad en alles was goed. Kans op een spontane zw.schap was 46%. Moesten een half jaar ervoor gaan en in de laatste maand was ik zwanger. Toen we voor de 2e gingen was het in 2 maanden raak. Helaas werd dit een miskraam maar 2 maanden later alweer raak. "komt wel goed schatje" (alleen is het zo lastig om positief te blijven!) Dikke knuffel!
Ik voel me precies zoals jij. 3 maanden terug een hsg onderzoek gehad en nog steeds niet zwanger. We zijn nu precies een jaar bezig. Nooit gedacht omdat het bij onze zoon in ronde 2 raak was..
Tnx voor jullie lieve berichtjes! Ik weet het ff niet meer, proberen los te laten lukt echt even niet, ik merk dat ik dat heel erg probeer en me juist op andere dingen ga richten met in mijn achterhoofd dat het dan wel gaat lukken, maar eigenlijk ben ik er dan stiekem alleen maar meer mee bezig... Ik accepteer nu maar even dat de stress en onzekerheid er is en verzet me er maar even niet tegen, weet niet hoe ik het anders moet handelen nu... En heel stom maar mijn gevoel zegt ook dat het echt goed komt, ergens weet ik dat bijna zeker, alleen die onzekerheid is nu ff kut. Had het echt ff nodig om te spuien
Beste Avastar, ik ben 39 jaar en net moeder geworden. Dat kan dus ook. Neem die rustperiode gewoon voor jezelf. Doe het zonder condoom en geniet weer van het vrijen met je man. Zo ben ik uiteindelijk zwanger geraakt. Geen druk, geen gedoe, geen stress.............gewoon genieten. Volg je hart hierin en doe wat jou het beste lijkt.
Ook ik herken je gevoel hoor, maar testten heb ik weinig gedaan. Dacht op een gegeven moment : ik wil geen witte test meer zien. Ik tempte wel en gebruikte ook ovu-testen, op een gegeven moment na de eisprong elke keer gestopt met tempen. Zwanger worden was iig niet leuk meer. Toen was ik dan zwanger..bleek zwanger zijn ook al niet leuk. Nu bij deze 2e zwangerschap dus mixt-feelings. Ik kan wel zeggen dat je hoop moet houden enzo, maar het is gewoon k*t als alles goed is en dat t dan toch niet lijkt te lukken. Misschien toch goed om te horen: de 1e keer heeft bij ons 20 mnd geduurt maar het was uiteindelijk wel spontaan. Sterkte en kijk of je je nog op andere dingen in je leven kan focussen, dat scheelde bij mij een beetje.
Avastar, wat erg voor je!!! en ik weet precies hoe het voelt. Wij zijn nu ruim een jaar bezig en wij staan aan het begin van alle onderzoeken. Na een jaar zonder resultaat wordt het wel erg moeilijk (verdriet), vooral als je dan weer ongesteld wordt, voel ik mij zo verdrietig. Gelukkig is het klussen wel nog steeds erg leuk, wij genieten echt van elkaar en elke keer heb ik in mijn vruchtbare dagen het gevoel weer nieuwe kansen te hebben. Ik ben trouwens ook bijna 30, soms steekt het mij dat wij niet eerder begonnen waren met zwanger worden. Ik wilde wel heel graag eerder beginnen, maar ik heb gewacht tot ik een vast contract kreeg in maart 2012. Mijn man is zzp-er en het leek mij dus safe om op een vast contract te wachten.
Sterkte.. Helaas weet ook ik hoe het voelt. Mijn tip? Doen wat jij wilt en wat voor jou goed voelt! Het forum kan je hierin echt veel helpen. Ik heb een tijdje geleden een zelfde soort topic geopend en die meiden hebben mij echt door een donkere week gesleept. Ik hoop dat je snel zwanger mag worden en dat je vooral de rust en het plezier terug kunt vinden! Liefs!
Dikke virtuele knuffel... Kom op meis niet teveel over nadenken en ik weet hoe moeilijk het is. Heb je een regelmatige cyclus? En het gevoel van moeten is nooit leuk. ML hier vond het niet leuk.. Ik mocht niets zeggen. We hebben 11 rondes geprobeerd en toen dacht ik ovu-test gebruikt.. Samen een keer gezellig gemaakt en vanochtend positief getest. Het is moeilijk en verdrietig.. Volhouden ook jij zal een mama worden!!!
Ik herken je gevoel volledig. Onze wens is nu 4 jaar, lopen al 3,5 jaar in t ziekenhuis. Momenteel hebben wij een pauze, al sinds november vorig jaar ivm ik een missed abortion toen kreeg met bijna 12wk. Mij persoonlijk doet t me erg goed geen ovu testen te doen nu we ff geen ziekenhuis hebben. Maar goed je moet doen waar je je het beste bij voelt. Succes!
@avatar, het meid super k*T voor je dat het iedere keer een teleurstelling voor je is. en helemaal omdat je weet dat je beiden gezond bent. in tegenstelling van wat mammavan6 zegt...zou ik wel gaan tempen. niet zo zeer om te kijken wanneer je ei is. maar wetend dat als je temp hoog blijft en je bent overtijd dat je dan weet dat je een testje kan doen. het is zonde van je energie en geld als je iedere maand test terwijl je misschien nog even een praar dagen moet wachten om het zeker te weten
ik herken je gevoel ook, hier in de omgeving de 1 na de ander zwanger, wij zijn al 3jr bezig enige wat ik krijg zijn mk`s en lege testen. vind het leuk voor de ander maar heb er veel moeite mee. soms denk ik het is klaar, maar iets in je zegt wat anders. de sex is gelukkig nog wel leuk en niet gedwongen. dikke knuf hoop dat je snel een raak test hebt