ik heb net alles gelezen en bij mijn komt het er op neer dat je gewoon een spelletje speelt met je man want als je wist dat die ander zijn relatie zou laten vallen zou jij dat ook doen. je blijft dus enkel bij je man omdat je niet weet of die ander verder met je wil. vindt dit erg achterbaks kan niks anders zeggen.
@Talia, zoals ik het hier lees van Pina wil ze dit haar man niet aandoen en daarom ook evt scheiden, ookal komt ze daardoor alleen te staan, dus ook zonder de betreffende man. Meid je zit in een hele moeilijke situatie, als je zeker weet dat dit geen bevlieging voor je is, zou ik hier zeker met je man over praten. Heel veel succes meid.
Het is inderdaad wel eerlijker om het gewoon tegen je man te zeggen, dan weet hij ook wat er speelt. Persoonlijk vind ik dat hij dat recht heeft. Hij denkt dat er alles koek en ei is, terwijl hij naast een vrouw slaapt die verliefd is op een ander. Lijkt me heel lullig voor hem als hij daar achteraf achter komt. Als je van je man houdt ben je eerlijk tegen hem. Je bent ooit met hem getrouwd, dat verdient hij toch gewoon? Het is misschien niet wat je horen wilt, maar hoe lang wil je in deze situatie blijven zitten.. Tot dat die ander ook voor jou kiest? Zomaar weggaan bij je man omdat je eens op een ander verliefd bent geworden (ook al wordt het niks met die ander) vind ik persoonlijk wel erg rigoureus, het kan iedereen overkomen als het wat minder gaat in de relatie. Ik denk dat je op dit moment nog de keuze hebt, of je gaat aan je relatie met je man werken en laat die andere man zoveel mogelijk los, of je laat je man los en je gaat van hem scheiden ongeacht of je alleen komt te staan of met die ander verder gaat. Zo doorgaan zou inderdaad niet erg netjes zijn.. Je man verdient duidelijkheid ook al weet hij nu nog van niks.
Moet hij alleen veranderen? Ik denk toch echt dat het bij beide partijen ligt. Maar goed, als jij het al niet bespreekbaar kan maken omdat je dan een bepaalde reactie verwacht.. Ik zou het toch proberen, zolang hij het niet weet, zal en nooit wat veranderen.
@ Talia Ik kan begrijpen dat je zo over me denkt, maar ik probeer objectief mijn eigen relatie te bekijken, ongeacht de plannen van die andere man. Ik zie dit absoluut niet als een spelletje en mijn man is mij heel erg dierbaar, het idee hem pijn te doen is afschuwelijk. Maar het is ook pijnlijk als ik hem niet de 100% kan geven die hij waard is.
Persoonlijk denk ik dat als je verliefd bent op een ander je niet objectief naar je eigen relatie kunt kijken. Je geeft hem ook geen 100% wat hij waard is door je verliefdheid voor hem achter te houden, want dat is hij toch ook waard? Of vind je van niet? Hoe zijn reactie ook is, hij heeft er toch recht op? Het zou egoistisch en juist kwetsend zijn als je het hem niet vertelt.
@ Kalush Het is inderdaad zo dat er meestal twee mensen nodig zijn om een verandering in gang te zetten. Regelmatig vraag ik hem of hij tevreden is met onze huidige situatie en hij vindt het prima op deze manier. We hebben elkaar zo vrij gelaten en zijn daardoor zo zelfstandig geworden, dat we elkaar steeds minder nodig hebben. Ik mis die verbondenheid en het gevoel onmisbaar te zijn. Hij heeft daar geen last van.
@ Pina, meid ik veroordeel je niet.. ik probeer ook de andere kant van het verhaal te kunnen plaatsen. Waar 2 mensen ruzie hebben hebben er ook 2 schuld en dat geld hier natuurlijk ook. Ga er eens tussenuit met je vriendin, even een weekendje alles achter je laten. Bekijk het dan nog eens. Ga geen overhaaste besluiten nemen, dat komt zelden goed. Heel veel geluk toegewenst! Kies bovenal voor jezelf en JOU leven..
Mijn man komt uit Noord-Afrika en binnen zijn familie en vriendenkring is verliefdheid op iemand buiten je relatie onbespreekbaar. Het zou hem aantasten in zijn eer en zou zo pijnlijk zijn dat hij geen genoegen zou kunnen nemen met een goed gesprek. Hoewel mijn man mij nooit pijn heeft gedaan, weet ik dat hij mij fysiek iets aan zou willen doen, wanneer ik hem dit zou vertellen. Ik kan hier begrip voor opbrengen, andersom zou ik waarschijnlijk ook het liefst iemand iets aan willen doen. Maar in Nederland zijn we daarin vaak minder impulsief en meer geneigd het vanuit de ander te bekijken.
Tja deze situaties zijn noooooooit leuk en zeker niet makkelijk (voor geen van de partijen) Ik heb dit ook meegemaakt 2x helaas. Ik heb voor deze relatie een relatie gehad van ruim 8 jaar waarvan ik 6 jaar heb samen gewoond en lief en leed heb gedeeld de eerste keer dat ik verliefd werd op een ander in die bewuste relatie was na 5 jaar ongeveer, ik ben toen bij hem weggegaan tijdelijk weer bij mijn ouders gaan wonen en een relatie begonnen met de man waar ik verliefd op was. Achteraf denk ik dat dit ook met mijn leeftijd te maken had, hem heel jong leren kennen dan al een serieuse realtie hebben en geen eerdere ervaringen hebben om mee te vergelijken. . . . Kreeg toen echt het gevoel IS DIT ALLES? Na een paar maanden (4 ofzo) liep het spaak tussen mijn "vlam" en mij weer 5 maanden later kwam ik terug bij mijn ex. . . hij had mij nooit los gelaten en dacht toen dat ik het eigenlijk wel heeeel erg goed bij hem had, hij was lief, zorgzaam, mooi, trouw etc etc. Dat ging een poosje heel goed er waren ook dingen ten positieve veranderd in onze relatie. Dit ging ruim een jaar goed totdat het noodlot weer toe sloeg, toen begon ik ook echt op een andere manier te denken, hoe lief en aardig mijn ex ook was hij hield 100 keer meer van mij dan ik van hem blijkbaar... voor mij was er al heel lang geen passie meer en was hij eerder mijn aller aller aller beste vriend. toen ging ik me realiseren dat dit dus helaas (hoe graag ik het zelf eigenlijk ook wou) nooit zou gaan werken en heb de beslissing genomen om definitief bij hem weg te gaan, wel degelijk realiserend wat ik achter zou laten. . . echt een geweldige vent maar niet MIJN vent. Nu ben ook nog steeds erg erg gelukkig met mijn huidige vriend (waar ik mijn ex dus voor de 2de keer en definitief voor heb verlaten) Deze relatie bied mij meer uitdaging, hij is dus compleet anders als dat ik ben wij vullen elkaar aan ipv dat wij op elkaar lijken... dat is soms moeilijk maar wel wat ik zoek in een relatie DIT IS ECHT MIJN MANNETJE! Eigenlijk is mijn advies dus, denk heel goed na over WAT je WIL en ZOEKT in een relatie... je zegt dat je op één lijn zit met die vriend maar als dat niet is wat je zoekt in een relatie (het is vaak toch wat "saaier" omdat het allemaal "te gemakkelijk" loopt) dan loopt ook dit waarschijnlijk op niets uit in de toekomst tenzij jij juiste een persoon bent die dit heeeerlijk ind in een relatie. Wat je nu heb is passie het kan zijn dat je dat juist in de toekomst gaat missen. . . Hoe dan ook is het lastig omdat je het niet "even" kunt testen dus zul je echt blinde keuzes moeten gaan maken en hopen dat het de juiste zijn. Realiseer je dat de vriend op dit moment al snel een streepje voor heeft omdat je verliefd op hem bent denk goed na en gooi nooit te snel oude schoenen weg! Succes.
Jeetje meid wat een kl*te situatie. Ik heb het zelf ook meegemaakt en weet precies wat je bedoelt. Ik ben ook verliefd geworden op een andere man. Hij is getrouwd en heeft 3 kinderen. Bij ons zat het niet helemaal goed in onze relatie en (ik weet het is geen excuus) er was heel veel gebeurt in onze familie waardoor ik overhoop lag met mezelf. Mijn vriend (nu inmiddels man) was veel werken en had geen tijd om me de aandacht te geven die ik heel hard nodig had. Die andere kon dat wel. Hij sprak heel erg op me in dat ik bij mijn vriend weg moest gaan zodat we samen verder konden. Hij zou bij zijn vrouw weggaan als zijn kids wat ouder waren ( hoe groot is het bord voor je kop als je daar niet door heen kijkt, maar goed liefde maakt blind ) Mijn vriend kwam er toevallig achter omdat hij mijn voicemail afluisterde waar die ander zei dat hij van me hield. Ik heb op het punt gestaan om van mijn vriend weg te gaan, maar ipv het zomaar op te geven hebben we keihard geknokt voor onze relatie. Ik heb mijn vriend heel erg gekwetst en heb er alles aan moeten doen om zijn vertrouwen terug te winnen. Ik zag ook alles door een roze bril en alles zou geweldig worden als we uiteindelijk samen zouden zijn....pffffff wat ben ik blij dat ik heb geknokt voor mijn ventje want we zijn nu gelukkig getrouwd hebben een pracht van een zoon en zijn gelukkiger dan ooit. Ik weet zeker dat die andere mij nooit zo gelukkig had kunnen maken. Denk goed na voor je een beslissing neemt. Als ik je 1 goede raad mag geven...vertel het je man, als hij er op een andere manier achterkomt zal hij nog veel meer in zijn eer zijn aangetast.
Oei, dat maakt het hele verhaal wat lastiger inderdaad, mijn oprechte excuses voor de voorbarige mening die ik geplaast heb. Het is nog steeds mijn mening vanuit onze cultuur, maar ik wist niet dat je rekening moet houden met een andere cultuur, je veiligheid is natuurlijk belangrijker. Moeilijk voor je dat je er niet over kunt praten! Zou je met hem niet kunnen bespreken dat als jullie relatie niet veranderd er een kans bestaat dat jij bij hem weg gaat?