Beste Adriënne en Ilja, Ik heb de volgende vraag. Ik beleef ongelofelijk veel plezier aan mijn zoontje van 2,5 week oud. Toch heb ik nog wel wat vragen. Hij is met 38.3 weken zwangerschapsduur in het ziekenhuis geboren (medische indicatie: zwangerschapshypertensie). De bevalling was ingeleid. Na de bevalling kreeg ik een stuip, waarvan de verloskundigen en gynaecologen niet wisten of het een uiting was van eclampsie danwel een zeer heftige reaktie op een lange uitdrijvingsfase (2 uur moeten persen). In elk geval ben ik stukken van de film verloren na de bevalling, kan mij niet alles meer herinneren. Ik weet nog dat ik begon te stuipen en het volgende wat ik mij herinner waren 5 witte jassen naast mijn bed, medicatie en zuurstof toegediend krijgen. Mijn zoontje hadden ze inmiddels bij mijn man gelegd omdat het bij mij niet veilig was vanwege de stuipen. Ik geniet enorm van mijn zoontje en ben de hele dag met hem in touw. Ik ben bezig een band met hem op te bouwen, voed hem zovaak maar kan bloot op bloot, ik neem hem vaak op schoot als hij wakker is reserveer ik zoveel mogelijk tijd met hem, praat tegen hem, zing liedjes voor hem, masseer hem. En ik wil een draagzak uit gaan proberen om hem zoveel mogelijk bij mij te dragen. Ik heb na mijn verlof nog 2 maanden ouderschapsverlof opgenomen om nog verder van mijn mannetje te kunnen genieten en om de bv een zo groot mogelijke slagings kans te doen geven. (Heb een baan voor 4 dagen/week, met 1,5 uur reistijd enkele reis, maar voorlopig dus verlof). Hij doet het goed. Toch merk ik dat ik soms onzeker ben. Bijvoorbeeld als ik hem niet meteen stil krijg, of als hij 's nachts ontroostbaar huilt. Soms denk ik dan, heb ik een essentieel moment gemist in dat eerste uur w.b. hechting? Hebben jullie nog aanvullende tips om de hechting nog verder te verbeteren? Kan ik nog meer doen? Sorry dat het zo'n lang verhaal geworden is. Hopelijk hebben jullie tips. Groetjes, Merlijn.
Hoi hoi, Je doet het echt geweldig. Niet één moeder krijgt haar kind altijd stil, soms willen baby's gewoon even huilen. Lekker bloot op bloot, en veel tijd samen doorbrengen is super, maar overdrijf het niet, en leer hem ook in zijn eigen bed in slaap te vallen. Weet je, het is heel erg jammer hoe het gelopen is, maar het is niet terug te draaien. Super dat de borstvoeding ondanks dat geslaagd is, dat zegt genoeg, de hechting is gewoon goed. Iedere ouder is wel eens onzeker, het komt echt helemaal goed!! Groetjes Adrienne
Dank je wel Adrienne voor je advies en je steunende woorden. Die doen me goed! En inderdaad het is ook belangrijk dat hij zelf in slaap leert vallen! En dat ik ook tijd voor mijzelf neem. Buiten dat is het gewoon heerlijk om te genieten van mijn kleine mannetje! Groetjes Merlijn