Ik vond dit gedicht net en ik vond het zo mooi dat ik het hier even kwijt wil... zwangerschapskwaaltjes hele dagen rennen,van hier naar de wc leve de hormonen,mijn blaas werkt niet meer mee maar goed,..ik plas nu ook voor twee dus doen we het er maar mee dan het racen naar de pot,ben ik wel op tijd? pff dankzij die misselijkheid,weer een maaltijd kwijt goed voor de calorietjes van deze stevige meid want door die misselijkheid,nu al drie kilo kwijt dan de pijn in mijn buik,hij loopt al goed te rekken ik voel echt elke minuut,de banden aan me trekken dan de slapeloze nachten,vol met rare dromen nooit geweten dat dat door zwangerschap kon komen dan natuurlijk de vermoeidheid,gedurende de dag momenten waarop ik het soms allemaal niet meer zag dan het grote tranendal,die soms spontaan maar komt voel me echt een pieperd,das toch echt niet gezond?!? toch ben ik blij met deze kwalen,geniet van elke pijn want ze zijn een teken van een wondertje zo klein