Ik heb een vraagje. Bijn 9mnd geleden heb ik een heftige en langdurige vacuumbevalling gehad van een flinke jongen. Deze week is geconstateerd dat ik zowel een voor- als achterwandverzakking heb, wat niet meer overgaat. De fysio zei dat ik er rekening mee moet houden dat het in de toekomst operatief verstevigd moet worden, als ik geen kinderwens meer heb. Maar ik ben pas 32 en wil misschien wel een tweede kindje. Nu vraag ik me af of iemand weet of een zwangerschap anders is of meer risico met een verzakking. Mijn baarmoeder zit nog wel op z'n plek. De fysio zei alleen dat de verzakking erger zal worden door nog een vaginale bevalling. Maar ik ga er vanuit dat dit geen reden voor een keizersnede is. Verder wist ze het niet, of er tijdens de zwangerschap extra risico is voor bv vroeggeboorte. Weet iemand dit? Of zijn er ervaringen met bestaande verzakkingen en zwangerschap?
Op het moment dat jullie een wens hebben voor een tweede kindje zou ik naar de huisarts gaan voor een verwijzing naar de gynaecoloog. Ik denk dat die in jouw persoonlijke situatie het beste advies kan geven.
Ik heb op mn 19e een darmverzakking gehad, de ergste vorm. Ik mag 100% niet vaginaal bevallen. Als ik al een soort van wee kreeg voor de geplande kz dan moest ik bellen. persen mag ik dus echt niet en als jou fysio zegt dat t erger kan worden met een vaginale bevalling dan zou ik het risico niet nemen. als ik jou was zou ik er niet pas mee naar de dokter gaan als je een tweede kindje wilt maar nu....als ze je wel al moeten opereren dan is er al een wachtlijst en het herstel is ook niet altijd fijn. Het vertrouwen in je lichaam moet weer tetug komen. Een verzakking is al geen pretje maar geloof me....je wilt t echt niet nog erger.
Opereren doen ze pas als je zeker geen kinderen meer krijgt. Anders is het resultaat weer teniet bij de bevalling. Nou ja, ik heb sinds een paar maanden een mirena spiraal, de komende jaren zijn we nog niet bezig met een eventuele zwangerschap. Maar ik vroeg het me wel af. Mn of het risicovoller is voor het ongeboren kindje.
Ohh dan weet ik het niet met opereren. Sorry. Bij mij was er iig geen risico voor de kleine maar wel voor mij om vaginaal te bevallen. De zwangerschap is ook goed gegaan maar ik heb ook een spastische darm en die deed wel veel pijn met krampen. Heb wel de ontlasting goed soepel moeten houden omdat de darm al lager ligt door de baby dus met naar de wc gaan mocht er ook geen druk van jezelf komen...even netjes gezegd
Zelf heb ik ook vacuumbevalling gehad (zoon was net zo groot als jouwe, 4365 gram hier) en een darmverzakking overgehouden (dus alleen achterwand, gelukkig wel een lichte vorm) Ik ben bij bekkenkliniek in behandeling geweest (voor nog andere zaken) en zij gaven aan dat een natuurlijke bevalling wel mocht, maar liever niet meer dan 8 pond. Nu wordt een gemiddeld kindje al 8 pond tegenwoordig en wij zijn ook allebei lang.Ik ben nu weer zwanger en wil niet eerder ingeleid worden om die reden. Omdat ik bang ben dat er al heel vroeg ingeleid moet worden, wil ik 8 pond voorkomen, en dan zit je weer met andere problemen (ademhaling/drinken etc) Wel kreeg ik advies om vooral af te vallen zodat je minder druk op bekkenbodem hebt. Dus mocht je overgewicht hebben, is dat eerste punt van actie. Hier helaas bmi van 35 en andere eetproblemen maar daar heb ik hulp voor gehad. Nu vooral aan mezelf werken en zorgen dat ik deze zwangerschap niet teveel aankom (wat me erg goed af gaat tot nu toe ) Operatie doen ze idd evt na kinderwens, maar het is lastig te opereren. Ze deden eerder wel met een soort 'matje' inplanten, maar daar schijnen ze weer van terug te komen. Na bevalling bekkenbodemoefeningen is enige wat je zelf kan doen.
Even reageren op dat een gemiddeld kind tegenwoordig al 8 pond weegt en dat Child liever niet ingeleid wil worden: Ik ben met 38.1 bij mijn dochter ingeleid. Dit ging heel soepel. Dochterlief woog zes pond en dronk geweldig bij mij. Inleiden met 38 weken hoeft dus absoluut niet drama te betekenen. Misschien heb je hier iets aan.
Ik ben bij zoontje ook ingeleid (10 dagen overtijd) dus het is niet de inleiding zelf wat ik wil voorkomen. Maar ik ben 1,86 en mijn man 1,90 dus bij ons zou de gyn zich juist zorgen maken als ik een kindje van 6 pond zou verwachten. Ik ben alleen bang dat het niet zoveel 'nut' heeft omdat we sowieso wel groter kindje krijgen, om dan vroeg in te leiden en evt bijbehorende problemen (ook al hoeven die natuurlijk niet te gebeuren) Waar leg je de grens zeg maar.....
Ik kan me voorstellen dat dat moeilijk te bepalen is. En ik wil niet te eigenwijs gaan doen. Maar ik ben 1 cm groter dan jij en manlief 5 cm kleiner dan jouw man. Mijn gyn heeft zich nooit een seconde zorgen gemaakt over de lengte/gewicht van onze dochter. Volgens mij is de lengte/gewicht van een pasgeborene ook niet helemaal afhankelijk van de lengte van de ouders. Pas later kun je een lijn daarin zien. Mijn dochter is inmiddels 3.5 jaar en groter dan haar leeftijdsgenoten.
Ok dus wel vergelijkbare lengte. Waarom ben je eigenlijk ingeleid met 38 weken? Ik wacht de groeiecho's sowieso wel ff af. Met 28 weken liep het precies op schema (bijna 1300 gram) Krijg met 33 en 37 week ongeveer nog eentje. Als het wel erg voor begint te lopen denk ik er nog wel over na. Je hebt wel grotere kans op keizersnee volgens mij als je TE vroeg inleid (als je lichaam nog niet klaar is) Dat wil ik helemaal niet natuurlijk. Ach, en dan kijken wat goed voelt (en wat praktisch is, want mijn zoontje is rond uitgerekende datum jarig)
Mijn bmi is 22. Bij ons hadden ze ook niet verwacht dat hij zo groot zou zijn als ik dat had geweten dan had ik nog harder om een ks geroepen tijdens het persen haha Ik ben ingeleid met 41+2, gyn had vastgesteld bij de overtijdcontrole dat er totaal geen tekenen waren dat het spontaan zou beginnen. Ik ben bij 41+4 uiteindelijk bevallen. Tijdens de weeen nog werd mijn zoon op 3600 geschat. Tijdens de zwangerschap ook steeds heel gemiddeld geschat. Waarom hij groot was??? Geen idee. Ik ben 1.65 en vriend is 1.85. Ik heb trouwens ook last van spastische darmen en ik heb vaak verstopping. Bekkenfysio zei idd dat ik hard persen moest voorkomen. En hardlopen werd me afgeraden. mijn hobby.