N.a.v. een ander topic mijn vraag: Maken jullie de post van je kind open? En dan heb ik het niet over noodzakelijke post, zoals de bankrekening van een 8 jarige, of post van school gericht aan de ouders, maar echt over wanneer je kind een kaart in een envelop of een brief krijgt gericht naar hem/haar. Hier dus niet, echt niet! Ook mijn kind heeft in mijn ogen recht op privacy. Post gaat dus keurig naar zijn kamer en ik maak het absoluut niet open.
Ligt aan de leeftijd. Onze zoon is 2 dus als hij een kaart van opa en oma krijgt, dan maken we die samen open en lees ik het voor. Als hij ouder wordt, dan vind ik het not done om de post van je kinderen te openen. Wat je zelf al een geeft, post gericht aan ouders/verzorgers van daar gelaten.
Hier laat ik ze het zelf open maken. Op zich niet om de privacy, want ze laten alles aan me zien/lezen maar gewoon omdat ik het leuk vind voor ze. Van de week had ik een ortho brief van mijn oudste dochter opengemaakt. Kwaad dat ze was....
Ligt eraan hoe oud het kind is natuurlijk. Hele jonge kinderen zou ik t samen mee doen en oudere (die zelf kunnen lezen) natuurlijk aan t kind overlaten maar als ik het niet vertrouw (en daar een gegronde reden voor is) zou ik t wel vluchtig even willen zien. Niet lezen lezen maar je weet tegenwoordig nooit.
Aan de leeftijden te lezen wel, ook die van 11 mnd..... Of het alleen nog heel is, is een tweede natuurlijk
Zoon maakt post gericht aan hem zelf open de rest waar ouder en verzorger op staat maak ik open. Of hij moet als eerste de post pakken.
Ze hebben hier niet de leeftijd van zelf lezen maar alles wat vriendschappelijk een hen gericht is laat ik ze zelf open maken. Als ze ouder zijn komt het in hun postvakje. Ik weet nog dat mijn sm een afschrift van mijn man opende volgens haar vergiste ze zich, volgens ons expres want ze had gezien dat ik nieuwe sieraden had. (mijn man was toen 29!)
Hier nog wel want hij scheurde laatst een kerstkaart overmorgen hahaha Maargoed kind is bijna 5 die 2 brieven per jaar
Nu maak ik het nog wel open, als ze een kaart aan haar gericht krijgthelp ik haar met open maken, is ook zo zonde als het gelijk stuk is.
Ja nu nog wel want ik geloof niet dat het mijn baby interesseert dat de ABN AMRO een Sesamstraat cadeautje bij de balie hebben liggen voor hem omdat zijn ouders een spaarrekening voor hem hebben geopend. Later waarschijnlijk niet; al ben ik wel een stiekeme voorganger van de censuur. Sommige dingen gaan hem ook geen snars aan; ook al vind een ander van wel. Die bankafschriften bijvoorbeeld - die doe ik wel. Ik weet namelijk nog mezelf die voor het eerst een pinpas kreeg op mijn twaalfde, en 'ineens' op mysterieuze wijze de spaarrekening leeg was en ik zogenaamd van niks wist, terwijl mijn vriendjes en ik elke zaterdag in de bios zaten met cola en chips - VOOR EEN HALF JAAR LANG. En niemand zich afvroeg hoe dat kon.
Wanneer mijn kinderen een kaart krijgen bewaar ik die voor ze. Schitterend die gezichtjes tijdens het uitpakken.
Mijn moeder maakte vroeger mijn post ook open, ook mijn loonstroken uiteindelijk.. Ze vond dat ze dat best mocht weten.. ZOOOO irritant vond ik dat.. heb het er echt uit moeten 'slaan' zeg maar Maar, ik zou dat later niet doen met onze kinderen. Eerst inderdaad wel, later samen maar zodra ze gewoon een jaar of 10 zijn echt niet meer hoor... Is hun post, ik wil ook niet dat ze onze post los gaan maken
De bankrekeningen maak ik open en die zien zij niet (gaat ze nu nog even niets aan dat ze een spaarrekening hebben). De rest van de post laat ik liggen voor ze. Ze vinden het geweldig om post open te maken. Nu krijgen ze alleen maar verjaardagskaarten, kerstkaarten, de Tamtam en het Lego(friends)magazine, dus zo bijzonder is dat voor mij niet. Post gericht aan ouders/verzorgers van... maak ik zelf open.
Japs. Niet als hij 18 is hoor trouwens en sowieso geen persoonlijke brieven/kaartjes e.d. Maar telefoonrekeningen, ziektekostenverzekering en ga zo maar door wel. Vooral als ik degene ben die het mag bekostigen.
Dit dus inderdaad Ongeveer een jaar of 100 geleden was ik 17 jaar oud en woonde ik al reeds 3 jaar zelfstandig waarbij ik in mijn eigen onderhoud moest voorzien en dus fulltime werkte... Toen had ik 'even' een keer geen zin om na mijn werk naar de c1000 verderop te fietsen om een strippenkaart en een brood te halen. Ik ging naar de Albert Heijn vrijwel direct naast mijn huis. Waarop mijn biologische moeder (die toen allang geen ouderlijk gezag meer had, en helaas wel mijn bankafschriften ontving) mij opbelde en vroeg of ik geld teveel had want ik was immers bij de Albert Heijn gaan boodschappen doen en of ik wel wist wat dat allemaal wel/niet kostte; en als ik dacht dat ik toch geld zat had, zou ze wel een seintje geven aan mijn toeziend voogd, dat de extra kosten voor zorgverzekering stop gezet konden worden. Nou; zo'n moeder hoop ik dan weer niet te zijn Maar die ene liefdesbrief van zijn meisje mag hij gerust voor zichzelf houden hoor!!! (al ben ik stiekem wel nieuwsgierig dan )
Zodra ze oud genoeg zijn om de post te 'begrijpen', maak ik het niet open. Ook kinderen hebben recht op briefgeheim.
Mijn moeder is dat blijven doen tot de dag dat ik officieel verhuisd was rond mijn 26ste (woonde toen eigenlijk al 3 jaar bij mijn partner overigens). Ze vond het "doodnormaal", ik was elke keer razend. Op de duur probeerde ik al zoveel mogelijk post op 't adres van mijn partner te krijgen. Als ze echt kind zijn zal ik het wel opentrekken (ze kunnen het toch niet lezen en ik moet toch voorlezen dan), maar vanaf een jaar of 6 à 8 kan alles wat geen rekening lijkt toch echt wel door henzelf open gedaan worden.
Ja nu nog wel, want anders is het gelijk stuk. Maar als hij oud genoeg is dan doe ik dat niet meer met uitzondering van waar de ouders/verzorgers opstaat en de bankafschriften
De mijne interesseert post voor zich zelf nog niet! Nu toch vaak alleen alles nog van school of orto. Maar mocht het gaan gebeuren in de toekomst mag hij zelf zijn post open maken. Bank zal ik wel in de gaten houden met zijn toestemming. En kijken of hij straks zijn rekeningen gaat betalen. Zo lang hij mijn hulp wilt hebben zal hij het krijgen wil het zelf gaan doen is het ook prima. Tot die tijd doe ik het en straks samen. Jou zoon is 17 toch dan zou ik het denk meer aan hem overlaten. Mits je geen gekke vermoedens hebt. Abonnement afsluiten of zo iets. Hun tekenen wij ouders er aansprakelijk voor zijn. Tot 21 zal ik het zeker in de gaten houden want tot 21 ben je als ouder zelfs nog verantwoordelijk voor de schulden die kinderen eventueel gaan maken. Ben wel goed maar niet gek. Post van toekomstige vriendjes en vriendinnetjes zijn voor hem.