Me vriend is een poosje geleden opgenomen in het ziekenhuis vanwege klaplong. Ik druk bezig met school, stage, kids, huishouden, ondernemer, solliciteren etc... Krijg dus in 1x een klap omdat mijn naaste word opgenomen. Blijkt al met al dat hij ook nog de mexicaanse griep heeft. Ik had die week ongesteld moeten worden maar erg veel last van stress. Dus ik had het vermoeden ach zal wel door de stress komen. al met al 1 dag klein beetje ongesteld te zijn geweest... Nu loopt het tussen me vriend en mij gewoon te slecht. Conclusie: We zijn nog wel bij elkaar maar hij staat weer ingeschreven bij zijn ouders en heeft bijna al zijn spullen hier uit huis gehaald. Dus weer heel veel stress... Nu moest ik deze week/vorig weekend ongesteld worden. Niet geworden. Maandag gelijk een test gedaan. Ja zwanger. Ik flink rekenen. Ow ik zit dus ergens tussen de 10 en 12 weken. Goed hoe ga ik dit nu oplossen. Ik weet niet eens of ik wel zwanger wil zijn. Me vriend die kwam gisteren hierheen om nog meer spullen halen en toen heb ik het hem verteld. Hij wist niet goed wat hij moest zeggen. Hij heeft liever niet dat ik zwanger ben. Hij zegt er is geen geld voor en tussen ons loopt het ook niet goed. Hij heeft me duidelijk gezegd dat hij het niet wilt. Ik zat al in twijfel en wist echt niet wat ik moest. Ik heb gisteren alleen op de bank gezeten de kinderen lagen in bed te slapen. Het enige wat ik kon doen is denken hoe moet dat nu verder. Ik wist het namelijk echt niet. En ik heb gepraat met me nicht die precies weet hoe ik ongeveer ben en die me zulke goede adviezen kan geven. Ze heeft ook tegen me gezegd een abortus is echt niet wat voor jou. Ik heb heel lang nagedacht en heb besloten dat ik er voor wou gaan. Want hoe dan ook een kindje kan hier niks aan doen. Die leeft ook. Ik heb mijn keuze gemaakt. Om 12 uur ging ik naar bed. Ik heb tot ongeveer 3 uur geslapen daarna werd ik wakker en was ik klaar wakker. Hoe laat het precies was wist ik niet. Ik ben uit bed gegaan en wou naar beneden. Om de kinderen niet wakker te maken heb ik geen lampen aan gedaan. (achteraf gezien had ik dat maar wel gedaan) Ik liep naar de trap hoorde een gepiep schrok en struikelde en viel van de trap. Ik weet niet hoe ik ben gevallen maar kwam gewoon zeer ongelukkig terecht. Me hoofd doet zeer dat was het enige wat ik dacht. Ik kreeg steken in buik en in me rug. Dat gevoel alsof je ongesteld word/weeën hebt. Ik rende naar de wc en niet veel later begon ik te vloeien. Ik dacht dat ik gek werd van het bloed. Heb gelijk naar de huisartsenpost gebeld en me verhaal gedaan. Ze vertelden me dat ik er vanuit moest gaan dat het een miskraam is. Aangezien dat ik maandagmiddag toch een afspraak heb in het ziekenhuis moest ik die maar laten staan en gewoon naar de echo gaan. Ook daar mijn verhaal doen dan afwachten wat hun te zeggen hebben. Ze vertelden me dat ik anders vandaag even terug moest bellen om te zeggen hoe het gaat. Maar ik vloei nog steeds en voel me gewoon heel erg leeg. Het ergste vind ik nog wel dat ik het weer alleen moet doen. In 2007 stond ik er ook alleen voor omdat me vriend een weekend aan het logeren was bij zijn ouders. Ik wou dat hij hier kon zijn maar hij wilt rust. Het zit me gewoon niet mee met kerst :'''( Ik wou dat het anders was:S
Jeetje Kimm wat een klote kerst heb jij dit jaar zeg Dat verdient niemand toch zo! Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik duim voor je dat je maandag toch een goed bericht krijg!
Wat erg Kimm1988! Ik kan niet veel meer voor je doen dan je een digitale knuffel geven, maar hij is zeer zeker gemeend.
Jeetje Kimm, wat een verhaal. Zit hier echt met tranen in mijn ogen. Een hele dikke knuffel voor jou! Liefs Silvia
pff hoeveel kan een mens hebben? Heb je wel goed contact met je ouders?Mocht je het niet vertrouwen zou ik gewoon vandaag een echo eisen hoor! Sterkte
Soms heb je rust nodig om weer closer met elkaar te worden... Ik heb ook wel eens rust gewild, maar dan echt niet om gelijk te zeggen dat het over was,,, Meer om even allebei weer rustig adem te kunnen halen,,, en de dingen op een rij tezetten... Hoop dat dit ook voor jouw mag betekenen.... Hoor het wel hoe het allemaal afloopt... Leef met je mee, aan deze kant.... LIefs nadika
Heb ik gehad was niks meer op te zien. Ze hebben nu kunnen zeggen je hebt een miskraam gekregen. Dus was wel even schrikken en ook wel erg moeilijk
Pff wat een heftig, verdrietig verhaal zeg. Ik begrijp heel goed dat je dit met je (ex)vriend wilt delen, maar ik begrijp dat je het van hem zelf maar moet verwerken (iets wat ik onbegrijpelijk vind). Je moet het uiteindelijk altijd wel zelf verwerken en een plekje geven, maar ik hoop dat je wel familie en/of vrienden hebt waarmee je dit kan delen en die je kunnen steunen. Veel sterkte. Ik hoop dat 2010 jou veel liefde en geluk brengt.
@ I S hij heeft gezegd (omdat de relatie zo goed als kapot is) dat hij vind dat het beter is als het er niet is. En omdat hij rust wilt. (al een aantal weken) belt hij niet en kijkt hij niet naar ons om... dus vandaar dat ik het alleen moet doen