Ik merk dat ik een beetje kopje onder ga in wat is logisch en wat niet. Ik heb al bijgedragen in het andere topic over terugkerende longontstekingen. Maar voor nu het volgende; Afgelopen november longontsteking gehad, uit voorzorg opgenomen en dag erop naar huis met medicatie. Leek goed te gaan, al bleef de vermoeidheid wel overheersen. Maar goed, eind november, sinterklaas, kerst, vakantie etc. Ze staat onder controle bij de kinderarts en moet in maart weer terug komen. December zijn we geweest en toen klonk alles goed en uit de bloedtest voor allergie was niets gekomen. Sinds vorige week vrijdag weer enorm verkouden en compleet niet fit. Koorts op en af. Maandag nog naar school gedaan, maar werd steeds beroerder. Dinsdag thuis gehouden. Huisarts geweest voor CRP en luisteren; klonk prima. Loslaten, geen medicijnen. Fijn. Woensdag maar even niets gedaan en temp. in de gaten gehouden. Wel had ze veel buikpijn. Niet misselijk. Donderdagochtend weer gebeld omdat ze sinds afgelopen maandag nog geen liter vocht tot zich had genomen en diarree heeft gehad op woensdagochtend. Temperatuur was wel gezakt sinds woensdag en dus was het puur ter controle. Wel weer crp gemeten om te kijken waar we stonden. Prima. Naar huis en laat het los. Ok. Maar nu; gisteren middag begon ze weer te eten en te drinken. Super fijn. Temperatuur mooi naar beneden, geen verhoging niets gehad. En we brengen haar naar bed en ze begint met hoesten en is nog niet gestopt. Droge hoest weer, af en toe wat slijm en haar temperatuur begint weer te stijgen. Weer geen eetlust. Ik vertrouw het niet zo vlak voor het weekend. Nu gaan we vanmiddag maar weer naar de huisarts om 16.00 uur en mijn gevoel zegt dat het beter is om een longfoto te maken en om overleg te hebben met de kinderarts om te zien of haar medicatie aangepast kan worden. Assistente geeft wel aan nu nog niet de kinderarts te bellen, maar dit vanmiddag te bepalen na het bezoek. Ik krijg een andere huisarts. Soms is dat handig, voor nu weet ik dat niet. Als het nu zo was geweest dat ze wat zou hoesten maar geen verhoging/koorts zou hebben en zo vol klonk, dan had ik gezegd; het gaat vooruit. Maar die temperatuur vind ik gewoon niet passend. Het is overigens ook zo dat tot nu bij elke longontsteking die ze heeft gehad, het haast tot niet te horen is in de longen. Maar op een foto dus wel wat laat zien. Afgelopen dinsdag heb ik met de huisarts gekozen om geen foto te maken op basis van de ontstekingswaarden, maar nu heb ik zoiets van; misschien is het toch verstandig. Jullie zijn geen huisartsen, maar wat ik al zei; ik ga een beetje kopje onder in de hectiek (deze week met nieuwe baan begonnen!!) van het zorgen, rennen, observeren en weet ik wat. Dat ik gewoon even niet helder heb wat te doen. Is het logisch om aan te dringen op overleg met de kinderarts vandaag nog en een foto? Ik wil er niet zomaar weer een antibioticakuur ingooien als het geen longontsteking is. HELP.. voel me een beetje moedeloos en onzeker.. alsof ik er teveel op zit. Maar anderzijds denk ik; hallo.. ik zie prima aan haar of het goed gaat of niet.
Vertrouw je gevoel. Als jij het echt vergelijkbaar vind met een eerdere longontsteking zou ik voor een foto gaan. Longen kunnen zeker bij kinderen schoon klinken, maar het niet zijn. Echter als crp onder de 20 is, is de kans op een longontsteking heel klein. Momenteel zijn er wel veel longontstekingen, was gisteren nog in het nieuws. Sterkte ermee!
ik had toen ook een topik over long foto. het was bij zoontje pas op de foto ontsteking duidelijk. bloedprik was dus goed. maar hij had enorm koorts. een week na de eerste AB kuur weer hoge koorts. toen kreeg zoontje een korte AB kuur. pas een week daarna was hij weer hersteld.
Zo gaat het bij ons ook tot nu toe. We zitten te wachten. Het stomme is dat ze best goed aanspreekbaar is. Zo op het eerste gezicht niets aan de hand. Maar dat hoesten en de temperatuur zijn weer anders. Ben het geklep zo zat en het loopt weer uit
Ka bellen en de situatie uitleggen. Wij kunnen dan gelijk door naar de seh voor een longfoto. Vertrouw op je moeder gevoel.
Als je al bij de kinderarts loopt, zou ik de kinderarts bellen. Die heeft er meer verstand van dan de huisarts. Ik bel nooit meer de huisarts met benauwheids klachten, maar meteen de kinderarts. Ik heb met mijn beide zoontjes daar wel ervaring mee, de huisarts heeft met beide steeds willen wachten, zelfs als ze naar adem liepen te happen. Hij gaf ze dan maar prednison en antibiotica mee, maar waarvoor wist hij eigenlijk niet Ik heb toen erop gestaan met mijn jongste dat hij werd doorverwezen naar de kinderarts en is toen met dezelfde klachten later meteen doorverwezen naar het ziekenhuis en opgenomen en aan de zuurstof gelegd. Dit is nog 3x gebeurd en hij kreeg ventolin en qvar. Dus ik zou zeggen, volg echt je gevoel. Aan mij werd zelfs gevraagd of het mijn eerste kind was, toen ik bij mijn eerste ja zei, werd er minzaam gelachen en toen zei de huisarts, ja dat dacht ik al Later bleek hij dus gewoon wel een dikke luchtweginfectie te hebben met een dubbele oorontsteking maar goed.
Nou.. we zijn weer thuis inmiddels. Gelukkig. Maar vanuit de huisarts wel door naar de kinderarts gestuurd. Toevallig had onze eigen kinderarts dienst. Ze heeft nu extra medicatie gekregen en de verwachting is dat het nu op moet gaan knappen. De kinderarts verdenkt nog geen longontsteking, maar mocht het nou minder gaan dit weekend, kunnen we meteen de afdeling bellen. We hoeven dan niet langs de huisartsenpost. Hopen dat het beter gaat dus.
Wat klinkt het allemaal bekend. Alleen hebben wij een niet meewerkende kinderarts Longen klikken goed dus niks aan de hand. Wel al weken verhoging/koorts en vol snot en een slijm hoest. Met de huisarts nu afgesproken even 3 weken ongeveer zijn temp bij te houden en kijken of er een "systeem" in zit ja of nee, en dan kijken wat te doen (eventueel een ander ziekenhuis)
Nou, het lijkt te werken. Ze heeft een goede nacht gemaakt gelukkig en nu geen verhoging. Het lijkt iets te doen. Pff. Ik ben trouwens begonnen met probiotica en daarnaast slikt ze echineaforce. Dat ze maar snel weer op mag knappen en dat ik nu dit keer over mag slaan, want het kriebelt mij ook alweer in de neus. Stomme virussen.
Waar zag ik nu die reclame... volgens mij gewoon op tv. Ging over een ziekte die je hebt als je een heel slechte weerstand hebt. Er waren 10 symptomen... misschien is dit het geval? Ze vroegen er extra aandacht om. Moet even zoeken wat het ook weer precies was
ten opzichte van de andere dagen wel. Ze is nog erg moe maar wil wel weer spelen. Het was ook lekker weer dus ook buiten geweest. Hopelijk zet deze lijn zich voort.
Even een update maar weer.. Eigenlijk is ze nog niet echt klachtenvrij geweest. Blijft snotteren en vol zitten. Met af en toe een redelijke dag. Ze blijft erg moe. Anderhalve week geleden had ze ontstoken ogen, kreeg ik van de huisarts antihistamine. Die dacht aan allergie, maar in december is ze daarop nog met bloedonderzoek nagekeken en was er niets uit gekomen. De medicijnen deden niets, dus weer terug naar de huisarts, want ik wil er niet iets in stoppen wat niet hoeft. Bleek het volgens een andere huisarts geen allergie te zijn. Nu heb ik haar weer thuis met koorts en wederom he-le-maal vol. Ik begin er echt een beetje moedeloos van te worden. En eerlijk gezegd weet ik ook niet wat ik er nu mee moet? Huisarts bellen? Vervroegde afspraak maken bij de kinderarts? Daar moet ze in maart weer heen. Ik weet het dus echt even niet meer.
Het lijkt mij dat ze een antibioticakuur moet hebben1 Hier een jongetje trouwens dat exact zo is als jouw dochter. Puffs hier, puffs daar, maar uiteindelijk werkt alleen antibiotica, omdat het doorslaat naar een bacteriele infectie! Daar helpt geen ontstekingswaarde tegen, maar op leukocyten in het bloed. Hij knapt altijd meteen op. jammer dat hij zo veel kuurtjes nodig heeft, maar ik hoop dat hij erover heen groeit...... Een ontstoken oog was bij hem ook. heeft niets met allergie te maken, maar met een conjunctivitis. Hiervoor heb je Fucithalmic oogzalf. Let er wel op, want het zijn wel haar ogen! Je huisarts mag wel iets doortastender zijn vind ik........ maar ja, deze houding zie je wel vaak. Soms wel terecht, maar soms ook niet.