Liggen jullie ook wel eens 's avonds in bed te bedenken wat je éigenlijk had moeten terugzeggen op weer zo'n onbeschofte bemoeizuchtige opmerking? Ik geniet er ook erg van om van tevoren dingen te bedenken die ik ga zeggen als iemand de ene of andere opmerking maakt (vaak kun je wel voorspellen wat er nu weer gezegd gaat worden). Tijdens de zwangerschap waren het de stomme opmerkingen over m'n buik, nu over dat ze niet zo groot is en best eenkennig. Ik probeer altijd te bedenken dat mensen vooral uit eigen onzekerheid stomme opmerkingen maken. Hoe onzekerder ze zijn, hoe stelliger ze zich uitspreken over andersmans zaken. Soms lijkt het ook wel een soort jaloezie, dat niet zij maar jíj de belangrijkste bent voor dit kindje, dat niet zij maar jíj deze baby het beste kent en wél kan troosten of een lach van haar krijgt. Het is voor moeders misschien ook wel moeilijk om te zien dat hun kind volwassen is geworden en nu ook moeder is van haar eigen kindje. Wat blijft er dan nog over van hun 'autoriteit' en 'overwicht' als moeder? Misschien zijn ze wel heel bang dat je ze voorbijstreeft, het beter doet dan zij het gedaan hebben. Cindy, doe alsjeblieft alleen de dingen die jij wil doen! Mijn dochtertje is ook eenkennig, ook bij de opa's en oma's, en dat is niet leuk voor ze. Maar als mensen zich proberen aan te passen aan hoe mijn dochtertje is en haar even rustig de tijd geven om de kat uit de boom te kijken, in plaats van dat ze zich aan haar op gaan dringen, dan wordt ze vanzelf vrolijk en toegankelijk. Haar reactie (het woord zegt het al) wordt echt veroorzaakt door hoe iemand doet. Dus als mijn dochtertje huilt, zegt dat voornamelijk iets over hoe slecht die ander in staat is om zich aan haar aan te passen. Het is niet jouw schuld, maar hun eigen. Als zij naar Selina zouden kijken en haar zouden respecteren zoals zij is, dan zou ze vast beter op ze reageren. Mensen die opmerkingen maken over jou of haar, zijn niet met jou of haar bezig, maar met zichzelf en het afreageren van hun eigen onzekerheid (als zo'n eerlijk wezentje als een baby hen niet leuk vindt, is dat misschien wel heel confronterend...). Ik kan nog wel meer zeggen om je op te peppen, maar je weet het allemaal al wel. Zoals je schrijft kom je op mij over als een hele liefdevolle, wijze moeder. Vertrouw op je moederinstinct, volgens mij heb jij dat heel sterk. Blijf je eigen hart volgen, hoe graag je ook wil dat anderen goedkeuren wat je doet. Je doet het hartstikke goed!
Grrr je zou ze wat inderdaad. Maar ik straal uit dat ik daar absoluut niet op zit te wachten OF ik negeer het volkomen. Laatst vertelde mijn zwanger dat ik Tobes eten beter niet in een plastic bakje kon opwarmen maar in een glazen schaaltje. Tralalalala. Hij wil ook steeds weten wat ik Tobe precies te eten geef (om er vervolgens een waardeoordeel aan te hangen) of vertelt ons rustig dat we eens moeten leren koken. Tralalalala.
Hihi, wij kregen ook zo'n opmerking een keer dat potjes rotzooi waren en zij al dat eten zelf klaar zou maken voor een baby. Hahaha, haar dochter woog met 12 jaar al 80 kilo en ik ken dat kind alleen met een Snicker of een Magnum in haar hand. Maar goed, nee, zij zou alleen 'gezonde' hapjes aan haar kind geven. Tuurlijk . @Chantico, precies, volgens mij is het gewoon confronterend als zo'n kind gaat huilen als hij bepaalde mensen ziet, zijn ze gelijk beledigd. De eerste keer toen ik zo'n opmerking kreeg van 'oh, ze is eenkennig', viel mijn mond alleen open (tja, 3 maanden). Nu zeg ik 'nee hoor, alleen bij bepaalde mensen', mogen dus zelf invullen wat dat inhoudt . Behalve bij mensen die daar dus helemaal niet over zeuren, dan zeg ik 'trek het je maar niet aan hoor, ze zit in een huilfase'.
Bot erbovenop vragen of je ook wel eens iets goed doet. .... dan reactie afwachten. De hint komt dan of over als een mokerslag, zo niet dan is weggaan de enigste optie. Sterkte meis.
vervelend inderdaad. Vind vooral het vergelijken van kindjes zo verschrikkelijk. Hallooo Nathan is zijn neefje niet Opmerkingen van schoonzusjes: -Oh gelukkig wij hebben tenminste nooooit een speen nodig gehad. (Nathan heeft wel een speen en dit gaat prima) - Toen we nathan nog inbakerde: Dat vind ik zo zielig.. gelukkig maar dat wij daar wel zonder konden.. - ... kon dit al toen hij 5 mnd was, ... sliep al de tweede dag door, enz, enz, enz.... en inderdaad de opmerkingen over overal slapen. Nathan was ook redelijk snel overprikkeld dus sliep hij het beste in zijn eigen bedje en dus niet op een verjaardag ookal namen we de wagenbak mee. Na 10 minuutjes huilen haalden we hem er dan uit en gingen gewoon snel weer naaar huis.. Al die opmerkingen over dat we hem verwenden... We moesten hem gewoon maar laten huilen. pffff... Jo79: die opmerking over eenkennig ga ik onthouden
Wat dacht je van: "Ja, neefje kom maar bij tante M. Jouw papa en mama moeten nog veel oefenen hè?" (tante, mijn zus is al 7,5 jaar mama en kon de eerste maanden dit soort opmerkingen toch niet laten... nu is ze heel stil.. mijn zoontje slaapt beter, eet beter, lacht meer etc etc dus aan de zorg / opvoeding zal het wel niet liggen. Daarbij doe ik erg mijn best om mijn neefje (wat een schat is) de hemel in te prijzen waar zij bij is) We hebben gelukkig een kind wat het boekje volgt (het gemiddelde dus) dus opmerkingen krijgen we zelden maar ik kan me er (zie boven) dus wel iets bij voorstellen en het is bokke irritant! Dikke olifantenhuid creëren!
Dank je heel lief en het doet me echt wel iets als een vreemde dat zo zegt. Ik weet ook van mezelf dat ik een hele goede moeder ben, dat is het enige in mijn leven waarvan ik overtuigd ben dat ik het kan. Maar ja soms he... Het is ook zo dat volgens mij sommige vergeten dat een babietje van 9 maanden ook een mens is en ook gevoel heeft en dat je dat moet respecteren, maar ja ik kan iemand niet veranderen ik kan alleen mijzelf veranderen door er niet meer op te reageren en een goed voorbeeld te zijn voor mijn dochter, want dat wil ik graag. Ik wil dat mijn dochter later vertelt over hoe goed haar moeder was en dat ze het precies hetzelfde doet bij haar kinderen zoals ik haar ook heb opgevoed!!! In het begin wilde ik nog wel eens naar andere mensen luisteren omdat ze je aanpraten dat ik het fout deed, maar dat is nu voorbij! Ik moet gewoon in mezelf geloven dat dat wat ik vindt ook het juiste is en dat ik moet doen waar ik me goed bij voel, alleen jammer dat het door andere mensen komt dat je daaraan gaat twijfelen. Terwijl je naaste omgeving je juist moet steunen en zeggen dat je het goed doet, niet? Maar hier leer je alleen maar van....
Zo herkenbaar allemaal! Ik was gisteren ook even in een huilbui omdat ik me bekritiseerd voel door mijn schoonfamilie. Mijn zoontje is 2,5 maand te vroeg geboren en ik ben in het begin beschermend geweest. Dat heb ik nu losgelaten en de dingen waar ik nu streng in ben, waren hetzelfde geweest als hij op tijd geboren was. Mijn schoonfamilie vergelijkt Noah continu met een kindje uit de familie die net zo oud is. Dit kindje is 4 weken te vroeg geboren (geen vergelijking met 11 weken te vroeg) en woog veel meer dan de kilo die Noah bij de geboorte woog. Ze kijken alleen naar de dingen die dat andere kindje doet en die Noah nog niet doet. Er zijn ook zoveel dingen die Noah doet en dat kindje nog niet, maar daar letten ze niet op. In mijn schoonfamilie zijn er een aantal neefjes en nichtjes in de leeftijd van 5 jaar tot 11 jaar. Ze vinden het raar dat ik niet wil dat die kindjes met Noah gaan wandelen of dat ze hem optillen, want ja dat mag wel met het kindje van die andere vrouw. Hoe die vrouw het doet, gebruiken zij blijkbaar als leidraad en als je daar vanaf wijkt, ben je te beschermend :S. Ook is het zo dat ik erg strikt ben met rust en regelmaat. Ik vind dat wij ons voorlopig op Noah zijn schema moeten aanpassen en niet andersom. Hierdoor hebben wij een heerlijk tevreden kind wat bijna nooit huilt. Mijn schoonfamilie vindt dat maar raar en vindt dat ze zich (met bijv feestjes) teveel aan Noah aan moeten passen. Hij went er maar aan, zeggen ze. Ik kan zo boos worden om dit soort achterlijke reacties! Een kind kan niet wennen aan een leven zonder regelmaat. Je kind kan daar tegen of niet! Ik ben blij met hoe lief mijn kind is en hoe goed hij het, ondanks de vroeggeboorte, doet. Ik vrees nu al voor de tijd dat Noah groter is en je effecten van een opvoeding kunt zien. Geheid dat we commentaar krijgen!
gister had ik er ook weer 1 te pakken, mijn meisje heeft nu weer meer last van krampjes ivm ophogen voeding, ze heeft dan zoveel pijn dan gilt ze het soms uit, ik pak haar dan lekker bij me, weet je wat voor opmerking ik kreeg? "pak haar er nou niet uit, dat heeft ze zo door, je moet nu al beginnen met streng opvoeden hoor! anders kan je haar straks nergens mee naartoe nemen." ehm.....pardon??
@mymiracle irritant he!!!! Ik snap niet waarom het zo moeilijk is om iemand te respecteren? Want daar komt het toch op neer dat ze jullie wensen en opvoeding niet respecteren, niet? Regelmaat is ook erg belangrijk vindt ik! Selina gaat altijd om 20 uur naar bed, nu is er twee keer een feestje geweest en tja Selina wordt erg lastig om 20:30 dus gaan wij lekker naar huis kan mijn meisje lekker gaan slapen. Nu zijn er verschillende vrienden dit vinden dit onzin, "dan heb je toch geen leven meer"? Sorry? Wat een onzin! Zeker moet je nog kunnen gaan stappen maar je hebt nu kindjes dus verantwoordelijkheden, je leven is veranderd je kunt niet precies hetzelfde leven als toen je nog geen kinderen had! Laatst waren we bij diezelfde vrienden eten, ik zei dat Selina binnenkort de eerste keer bij oma ging slapen, nou hij trok heel nonchalant zijn schouders op en zei "pffff daar moet je je maar overheen zetten" maar dan echt heel stom, en dat alleen omdat ik zei dat ik het "niet leuk" vondt. Kom op zeg het is de eerste keer en ook nog bij mijn moeder die alleen maar stomme opmerkingen maakt.
heel herkenbaar, wij krijgen ook alleen maar commentaar op de regelmaat die we aanhouden voor ons meisje, maar als ik op een verjaardag moet zitten met een huilende mop dan geniet ik niet meer, dan ga ik echt naar huis, op dit moment zorg ik ervoor dat 1 van ons gaat, en daar krijg ik ook vaak commentaar op. lekker laten zeuren meid wij kennen onze kindjes het beste!