Wat afschuwelijk!!!! Gecondoleerd en heel erg veel sterkte voor jou, je familie en de man van je zus!
Wat een overweldigende hoeveelheid reacties, ik heb lang niet alles kunnen lezen nog. Iedereen bedankt Het is en blijft onbeschrijflijk, het verdriet is zo intens Ik weet gewoon niet hoe je hiermee leert leven
Nogmaals een cyberknuffel! Het is mega oneerlijk. Verkeerde tijd verkeerde plek! Totaal onschuldig, maar toch ineens weg! Heeeeeel veeeeeel sterkte! Ik heb veel aan jullie gedacht vandaag!
De allerscherpste randjes gaan er op een gegeven moment af en dan wordt het wat dragelijker. 😌 Mijn ervaring is echter dat het nooit echt weg gaat, je leert er gaandeweg wel mee leven. Ook al denk je nu dat je nooit meer echt gelukkig zult zijn, nooit meer echt zult kunnen lachen....die tijd komt wel weer, echt. Voor jullie staat de wereld nu stil, heel begrijpelijk, maar hij zal weer (langzaam) gaan draaien ooit. Of het leven ooit weer hetzelfde wordt als je zoiets meemaakt, nee ik vind van niet. Maar anders betekent niet altijd slechter, ik probeer er iets positiefs voor mijzelf uit te halen. Ik ben door alles veel wijzer en sterker geworden, veel milder, kan veel beter relativeren en genieten van de echt belangrijke mensen en dingen om mij heen. Al het verdriet heeft mij een beter mens gemaakt uiteindelijk. Maar dat is voor later, jullie moeten eerst door het hele rouwproces nog heen. Ik wens je nogmaals alle kracht toe om dit te kunnen dragen en heel veel sterkte met alle voorbereidingen.
Eens met Nikki. Het zal nooit weggaan. Maar er komt een tijd dat het op de achtergrond raakt en het her en der weer even voor heftige emoties zorgt. Dat kun je je nu nog niet voorstellen, maar het wordt dragelijker op een dag. Hou je taai, dikke knuffel, en probeer je kalm te houden. Je kan er niks aan doen. Het is zo. Je hebt al een depressie, je zus had het niet leuk gevonden als je door dit gebeuren nog verder in je depressie zakte. Je verdriet zal niets beter maken, laat het eruit maar laat je leven er niet door beheersen. Daar heb jij niets aan, en je kindje ook niet. Op dit moment ben je verdoofd van verdriet, maar hou vast aan de gedachte dat je je niet altijd zo zal blijven voelen. Het verdriet blijft maar de pijn zal minder worden. Je kindje heeft je nodig, je kan het. Hele dikke knuffel..