Hoi allemaal! Eigenlijk zoek ik wat lotgenoten... Onze zoon van 15 maanden is eigenlijk altijd een vrolijk ventje geweest. Al gauw was hij een goede slaper en hij lachte de hele dag. Bij een sprong (die ik nooit zo heel serieus nam) merkten we wel wat, hij was dan wat chagrijnig en anders, maar echt erg was het niet. Maar nu....... wat erg! Hij krijst bijna de hele dag, kruipt huilend door de kamer, op schoot worstelt hij zich er weer af, tenzij de tv aanstaat. Niets is goed, alles is stom, het eten is vies en 's nachts wordt hij wakker. Hij begint dan te babbelen en dat gaat langzaam over in jengelen. Hij wil een fles melk maar als ik hem uit bed haal wordt hij ook boos en krijst midden in de nacht de hele buurt bij elkaar. Hij weet dus niet wat hij wil. Na een fles is hij zo weer vertrokken. Ik blijf rustig, zing liedjes, knuffel hem, etc, maar ook dat helpt maar even. Dat hij zo gefrustreerd is, is natuurlijk heel sneu voor hem, het lijkt me een rotgevoel. Maar wij worden er ook wat chagrijnig en moe van. Dus ehm...... hellup!
Hier begint het nu ook, het krijsen etc. Slapen gaat gelukkig (nog) goed dus ik hoop dat dat zo blijft. Maar ze gaat helemaal uit haar stekker als ze haar zin niet krijgt, gooit alles op de grond en probeert ons regelmatig te slaan. In het begin vond ik die sprongetjes ook niet zo heel erg, even een paar dagen onrustig slapen en overdag wat jengelen maar dat was het. Met de maanden lijken de sprongen ook heftiger vind ik, helemaal sinds ze kan kruipen en nu lopen. Ik probeer haar zoveel mogelijk af te leiden, dit werkt vooralsnog heel goed. Als niks meer werkt en ze blijft tekeer gaan dan zet ik haar even weg om tot rust te komen. Na een paar minuten ga ik er dan heen en vaak is het dan over. Dat zal niet voor elk kind werken denk ik, maar soms weet ze even geen raad met zichzelf en dit werkt dan voor haar om weer rustig te worden. Als afleiden niet werkt en ik ga daar mee door dan wordt ze alleen maar bozer. Dan maar zo.. Eten is ook zo'n probleem, tenzij ik haar afleid met 100 verschillende dingen (elk voor maar een paar seconden) krijg ik er niks in. Brood eet ze zelf, maar ook dit gaat enorm moeizaam. Tsja, dan maar niet hoor. Ik ga er geen strijd van maken, dat schiet toch niet op. Avondeten wil ze ook amper eten, ja haar toetje gaat er prima in maar de rest niet of ik ben er een uur mee zoet voor een paar happen erin. En nu heeft ze dus ook besloten haar melk niet meer te drinken, ineens geen flessen meer dus. Maar brood/pap wil ze in de ochtend ook niet, zucht.. Als ze honger heeft zal ze heus wel eten maar soms is het zo frustrerend! Elke poging om er wat in te krijgen loopt op drama uit, en ook al laat ik het haar niet merken ik zal blij zijn als ze weer gewoon normaal gaat eten en tevreden is. Tot 10 tellen en vaak herhalen: het gaat weer over, helpt voor mij goed Het is voor die kleintjes natuurlijk ook heel wat, ze leren zoveel in zo'n korte tijd! Ik probeer DL waar ik kan er doorheen te helpen, maar uiteindelijk is het toch een beetje uitzitten en hopen voor hun (en ons) dat het snel weer beter gaat.
Och ja, en die van 17 en 19 maanden heb ik als nog heftiger ervaren haha. Peuterpubertijd? Neuh das wéér een andere fase 😉
Wij zijn er net weer doorheen. Het gaat over, echt! En dan is je lieve mannetje gewoon weer terug Ik vond het ook heel erg pittig en het duurde langggg voor mijn gevoel!! Ik was haast bang dat hij voor altijd zo zou blijven maar opeens was het weer over. Dus houd moed!
Wij gingen van sprong naar griep naar sprong en griep. Ook heftige tijd. Gelukkig wel altijd geslapen. Voor het eerst sinds twee maand weet mijn kleine man zichzelf weer te vermaken.
Het gaat weer over. Wij hebben hem net doorstaan. Maar het is best heftig ja. Ik opende toen ook al een 'help-topic' Nu gaat hij weer makkelijker slapen, en is s nachts veel rustiger. En overdag niet meer zo'n miepert. En als de bui verkeerd is: inderdaad eendjes voeren idd Misschien helpt het mooie weer van aankomend weekend!
Hoe lang heeft het bij jullie geduurd? Hier duurt het nu een paar weken al, op en af wel hoor. De ene dag gaat het eten wat beter, de andere dag is ze een keer heel de dag vrolijk. Maar pff zodra ik ook maar even een seconde haar geen aandacht geef is het direct vol volume krijsen, maar als ik bij haar ga zitten gaat ze me slaan.. Werkelijk om elke scheet gaat de volumeknop open, en die is maar moeilijk weer lager te krijgen. De buren zullen wel denken..
Hoi allemaal! Wat erg, ik heb dit topic geopend en vervolgens niet meer gereageerd. Wat een gedoe met die sprong zeg... Helemaal leuk a;s het gecombineerd wordt met ziektes en tandjes. En ineens was hij weer vrolijk en sliep weer geweldig! We hadden ons mannetje weer terug! Maar nu..... het lijkt alwéér te beginnen. Hij is nu bijna 16 maanden en hij krijst weer om alles, haalt streken uit, slaapt onrustig.... pfffff....... is er nu weer een sprong??
Hier duurde het 2-3 weken, bij 15 mnd, driftbuien en op de grond krijsen etc. Nu 21 mnd en sindsdien altijd een schatje.
Wat herkenbaar! Hier echt precies hetzelfde.... Alleen slaapt ie nog wel goed. Ze kunnen je ook zo uittesten hè? Hoe gaan jullie daar mee om? Als meneer iets doet wat ie niet mag blijft ie mij aankijken en gaat gewoon door Als ik hem dan nog strenger toespreekt begint ie gewoon te lachen of komt naar mij toe om vervolgens een knuffel en een kus te geven.... Ik blijf het lastig vinden.... "straffen" kan je ook nog niet echt of wel? Enige wat we doen is hem met een duidelijke toon toespreken wat niet mag en dat hij daar mee op moet houden.
ik waarschuw 3x. bij de derde keer vertel ik haar dat het de laatste keer is en dat ze anders de box in gaat. meestal luistert ze niet en gaat ze de box in. mevrouw vind het vreselijk en huilt. ik laat het ff gaan en haal haar daarna uit de box en vertel haar nog een keer waarom ze erin zat. geen flauw idee of ze dit snapt maar goed je moet wat haha.