Graag wil ik jullie vragen om jullie hulp en ervaringen. Ik ben een vrouw van 31 jaar woonachtig in regio Rotterdam. Ik ben een jaar geleden zwanger geweest van mijn huidige vriend maar door de omstandigheden (hij is 10 jaar ouder en heeft kinderen uit een vorig huwelijk). Toen dacht ik dat het het beste was om een abortus te plegen wat ik toen ook gedaan heb. Hier heb ik echt heel veel moeite mee gehad en heb het net een plekje kunnen geven. Maar nu ben ik er achter gekomen dat ik wederom in verwachting ben. Het liefst wil ik het kindje houden en indien nodig wil ik het ook alleen doen. Ik hou heel veel van mijn vriend maar het is door zijn vorige huwelijk heel gecompliceerd en ik weet ook dat hij het liever niet wil. Maar hij respecteert mijn keuze. Nu wil ik jullie vragen of het echt haalbaar is alleen. Ik heb een simpel flatje (vrije sector) betaal dus de hoofdprijs en werk fulltime. Familie heb ik niet hier en vrienden ook niet heel veel. Ik kom er dus echt alleen voor te staan. Ik zou het echt heel fijn vinden om in contact te komen met andere (toekomstige) alleenstaande moeders komen. Ik zit echt in een gigantische tweestrijd. Of beter verwoord ik heb het gevoel dat ik schaakmat sta. Ik vraag me echt al of het haalbaar is in mijn eentje. Ik hoor graag van jullie.
Ja het is haalbaar . Ik ga niet liegen door te zeggen dat het allemaal heel erg makkelijk is. Zeker het eerste jaar vond ik erg pittig, daarna werd het wel steeds makkelijker. Ik werk ook fulltime en woon een uur van mijn werk af waardoor ik vanaf kwart over 6 tot 7 druk bezig ben met werk en kind zonder dat ik even kan zitten om bij te komen. Er is geen omgangsregeling met de vader van mijn kind, hij ziet hem 1x per week een uurtje bij mij thuis maar meer ook niet. Wel heb ik mijn ouders in de buurt die af en toe een weekendje oppassen zodat ik kan gaan stappen en lekker tot rust kan komen. Maar dit gebeurd eigenlijk ook maar 1x per 3 maanden ofzo. Daarin tegen krijg je er onwijs veel liefde voor terug. Als hij bijvoorbeeld mijn hoofd vastpakt en dan heel verliefd mama tegen mij zegt dan smelt ik en kan de dag eigenlijk al niet meer kapot. Af en toe is het dus best pittig, maar als ik de keuze opnieuw kon maken dan had ik weer precies dezelfde keuze gemaakt. Succes met deze moeilijke beslissing en sterkte! Ook gefeliciteerd met de zwangerschap natuurlijk.
Dank je wel brinta, Het liefst hou ik het ook want ik voel nu al liefde voor de kleine ondanks dat ik nog maar 5 weken in verwachting ben. Ik denk ook dat ik het ga houden maar ben wel een beetje gespannen wat er dan allemaal op mij af gaat komen. Maar als er zoveel alleenstaande moeders zijn moet ik het ook kunnen. Echt heb echt bewondering voor jou, hoe je het allemaal doet. Hoe oud is je zoontje? Nogmaals bedankt voor je reactie. Liefs
Het is absoluut haalbaar, ik heb tot voor kort een relatie gehad met de vader van mijn dochter, maar stond er toch alleen voor. Ik heb vriendin die sinds de geboorte van haar kindje ook alleenstaand is. Het lukt prima hoor. Vertrouw op je gevoel. Als moeder zijnde ben je inventiever dan je denkt. Heel veel succes met je keus.
Bedankt! Mijn zoontje wordt morgen alweer 20 maanden oud, de tijd vliegt echt voorbij . Waar ben je vooral gespannen voor? Misschien kunnen we daar dan ook ervaringen over delen.
Dank jullie wel. Ik ben vooral bang voor de zwangerschap dat ik dat alleen moet doen. Ik ben helaas 4 weken geleden ook al flauwgevallen door mijn lage bloeddruk. Maar ik let nu goed op mijn bloeddruk en voeding etc. Dus dat kom ook wel goed. Natuurlijk ben ik ook wel bang voor het ouderschap allen maar ik weet zeker dat als mijn kleine spruit er is dat ik daar heel veel kracht van krijg en daar voor door het vuur voor zou gaan. En dan heb ik het nog niet eens over de liefde gehad die ik daarvan ga krijgen. En mocht het echt niet lukken hier alleen kan ik altijd nog overwegen om terug naar mijn familie en beste vriendin terug te gaan verhuizen. Jij brinta heb ook een lange reistijd tussen woon en werk verkeer.mijn familie woont wel op 1 uur en een kwartier reistijd buiten de spits.. is wel heftig denk ik maar het is een optie als het echt zo zou moeten zijn. En 20 maanden zo voorbij gevlogen voor je.. 😊 en hoe oud is jouw dochter nahla? Als ik op mijn gevoel moet vertouwen wil ik het houden. Ik denk niet dat ik er nogmaals overheen kom om een abortus te doen. Dank jullie wel voor jullie advies en tijd
Ik snap dat het een beangstigend idee is om alleen zwanger te zijn, zeker als je een lage bloeddruk hebt. Ik heb ook mijn zwangerschap alleen gedaan, maar had weinig last van kwaaltjes. Wel voelde ik mij soms eenzaam. De eerste schopjes, het uitkiezen van de naam, de aanschaf voor de babykamer, kleding enz moet je zonder vader van je kind doen. Je zal dus waarschijnlijk nog wel een paar keer even moeten slikken. Heb je de optie om tijdelijk na de bevalling even bij je ouders in huis te gaan wonen? Ik ben na de bevalling een maandje bij mijn ouders gaan wonen zodat ik niet ook nog eens de verantwoordelijkheid had voor het huishouden en koken enz. Dit is mij erg goed bevallen.
Dat er nog moeilijke momenten gaan komen ben ik mij wel van bewust. Ik zou wel naar mijn vader en stiefmoeder kunnen gaan. Ben er van overtuigd dat ze mij willen helpen. Mijn vader weet van mijn vorige zwangerschap maar nog niet van deze. Ik ga het hem wel snel vertellen. Ja de eerste schopjes, kinderkamer, kleding en naam dat zal inderdaad even moeilijk worden maar alles heeft voor en nadelen. Het zal in iedergeval geen discussies opleveren haha. Ik probeer het allemaal maar zo positief mogelijk te bekijken.. Jij was dus ook al alleen tijdens de zwangerschap. En de bevalling. Was dat in het ziekenhuis en had je toen bekende bij je? Dit kan ik misschien beter niet vragen want ook voor de bevalling ben ik best bang. Lijkt mij ook erg zwaar, pijnlijk en vooral moeilijk alleen. Ik vind het echt heel fijn om contact met je te hebben. Zie dat je ook in Zuid Holland woont. Ik zou het leuk vinden om contact met je te houden als we zo leuk en vooral goed blijven praten. Ik.ken eigenlijk helemaal geen alleenstaande moeders. Maar we zien wel hoe ons contact verder verloopt. Was jij trouwens ook zo verschikkelijk moe in het begin van je zwangerschap? En heb jij nare ervaringen van mensen gehad vanwege het fijn dat je alleenstaande moeder bent? Bv met het aangeven van je kleine bij de gemeente, verloskundige of je werk bv? Fijne avond nog en slaap lekker voor straks. X
Nog een vraagje Hoe doen jullie dat met werk en eventuele andere dagelijkse rompslomp als de kleine ziek is?
Sorry ik kom nu pas weer even op het forum kijken. Fijn dat je in ieder geval een plek hebt om straks naartoe te gaan! Ik zou je dat in ieder geval heel erg aanraden. Het heeft inderdaad ook zeker voordelen! Je kan alles doen zoals jij het wilt en niemand anders hoeft daarin mee te beslissen, heerlijk haha. Ik ben in het ziekenhuis bevallen en mijn moeder was hier bij. Uiteindelijk ook mijn vader, dat kwam omdat mijn bevalling niet helemaal goed ging en mijn vader en ik een hele hechte band hebben dus ik wilde hem er toen echt even bij hebben. Ik vond de bevalling weer niet eenzaam, je bent dan zo in je eigen wereld dat je er niet eens bij stil staat. Ik heb geen negatieve reacties gehad bij het aangeven bij de gemeente, werk of de verpleegkundige. Vreemde die je alleen bij naam kennen die hadden natuurlijk wel hun commentaar, maar vriendinnen en familie vonden het juist onwijs knap. Wel krijg ik nog vaak commentaar over het fulltime werken, maar hier heb ik mij gewoon bij neergelegd. Je kan het toch nooit goed doen in iedereen zijn ogen, dus dan maar gewoon doen wat jij goed vindt voelen! Als mijn kleine ziek is dan werk ik gewoon vanuit huis, hij is dan toch vooral veel aan het slapen of anders werk ik savonds wat langer door vanuit huis. Het lijkt er in ieder geval al op dat je het al goed aanpakt door je er zo goed in te verdiepen! Ik woon inderdaad ook in Zuid Holland. Je mag mij ook verder contacten via pb als je wilt. Fijne avond!
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik vind je al heel sterk overkomen dat je zegt liever niet weer en abortus te willen ondergaan. En als ik het zo lees, dan gaat het vast wel goedkomen met jou en samen met je kindje. Ik ben momenteel zwanger én alleen vanaf de allereerste dag. Vader is wel heel blij ermee, maar zal het niet gaan erkennen, mede doordat hij in het buitenland woont. Hoe de toekomst zal zijn wet ik dan ook niet, maar voor nu is de relatie over. Heb je mensen om je heen die je kunnen steunen tijdens de zwangerschap/bevalling en de tijd erna? Ik kan gelukkig terugvallen op mijn ouders, merk dat ik aan mijn vriendinnen weinig heb. Het is idd op sommige momenten best lastig, vooral geboortekaartjes uitzoeken en de schopjes niet kunnen delen. Maar je gaat het écht wel redden, ik vind het zoooo fijn om zwanger te zijn! Denk goed om jezelf, want de partner s er niet om je een halt toe te roepen. Over werk kan ik helaas niet meepraten, want ik werk niet vanwege gezondheidsproblemen. Dus dat gaat nog wel even een moeilijk punt worden om rond te komen. Ik wil je heeeeeel veel geluk wensen in je zwangerschap, geef het bij je verloskundige aan dat je het best moeilijk vind in je eentje en wie weet kan zij je helpen met eventuele dingen. En wie weet is er iets in je buurt, Facebook al geprobeerd?? Hier in de buurt is helaas niets, maar lees dat jij in Rotterdam woont, en misschien dat daar we iets meer dames in hetzelfde schuitje zitten, of dat de VK dat weet... Je mag altijd contact met me opnemen als je wilt!
Hallo, Lees net je verhaal. Aller eerst van harte gefeliciteerd met het wonder in je buik! Wel krijg ik direct vraagtekens bij het verhaal dat je al eerder een abortus heb gehad en nu toch weer zwanger bent. Waarom gebruik je geen voorbehoedsmiddel als je niet zeker weet of je klaar bent voor een kindje en ook al zoiets heftigs als een abortus hebt gehad? ik ben alleenstaande moeder, mijn dochter is anderhalf en ik wil je adviseren om niet te licht te denken over deze situatie. Fulltime werken en alleenstaande moeder zijn vind ik heel eerlijk gezegd niet zo'n goede situatie als je kindje daardoor vanaf 3 maanden 40 uur per week in een opvang zit. Is het mogelijk voor je om minder te gaan werken, zodat je echt aandacht hebt voor je kleintje? Is het mogelijk om thuis te werken of halve dagen en bijvoorbeeld vrije dagen op te nemen om je verlof te verlengen? Een kindje krijgen is een hele grote verantwoordelijkheid en dat vraagt ook heel veel van jou als moeder. Je kindje heeft jouw aandacht nodig en jouw tijd. Wat ik hier lees over alleenstaande moeders die fulltime werken en dan in het weekend hun kindje naar hun ouders brengen om dan zelf te gaan stappen vind ik echt ongelooflijk! Ik ben 50% minder gaan werken en uit gaan doe ik helemaal niet meer. Ik heb er voor gekozen om een kind te krijgen dus nu zal ik die verantwoordelijkheid ook dragen ook! Ik wil er altijd voor haar zijn, dag en nacht en mijn kindje moet voelen dat haar mama er altijd voor is. Je vind vast wel een weg met je kindje, komt echt goed. Als je praktische vragen hebt mag je me altijd pb-en Financieel is er heel veel mogelijk als je minder wilt gaan werken dan zijn bijvoorbeeld ook aantrekkelijke kortingen via de belastingdienst die een stukje inkomen kunnen aanvullen! Veel kracht en sterkte gewenst
Oh oké, dus ik ben een slechte moeder omdat ik fulltime werk en mijn zoontje 1x per 3 maanden een weekendje naar zijn opa en oma brengt waar hij helemaal weg van is en andersom? Bedankt dan voor die conclusie. Gelukkig weten mijn zoontje, ik, mijn vriendinnen en familie dat mijn zoontje altijd op de eerste plek staat. Ik neem de verantwoordelijkheid voor mijn kindje door zelf voor zoveel mogelijk inkomsten te zorgen, andere doen dit door extra geld van de belasting te krijgen waar iedereen aan meedraagt door belastinggeld af te dragen en niet voor mijn zoontje hebben gekozen. Zo heeft iedereen hier zijn eigen mening en keuzes.
Lieve meid, ga jezelf aub niet verantwoorden, ik werk parttime, wat inhoud dat ik aangevuld zal worden door de bijstand, wat weer inhoud dat ik naast mijn parttime job, alsnog moet solliciteren, totdat ik geheel uit de bijstand ben. Daarnaast, maakt het jou absoluut geen slechte moeder!
Bedankt voor je reactie! Het steekt mij altijd als mensen hun oordelen zo hard neergooien. Iedere moeder doet wat hij het beste vind voor haar kind. Zo zijn er inderdaad ook veel moeders die parttime werken, en ook daar is helemaal niks mis mee.
Dat steekt inderdaad, want iedere moeder wilt het beste voor haar kind. Ik wou dat ik genoeg uur kon draaien om uit die vervelende bijstand te komen. Dus ik ben jaloers En daarnaast, KDV is voor de meeste kinderen een feestje!
Bijstand lijkt mij inderdaad ook erg vervelend. Wat voor werk doe je en in welke regio? Misschien zie ik een keer toevallig iets voorbij komen. Haha ja, voor mijn zoontje is het KDV echt geen straf hoor. Hij geniet daar onwijs. Zodra we de deur binnenkomen rent hij al naar al het speelgoed om lekker te gaan spelen .
Als anderen mensen het anders aanpakken dan jij doet (50% minder gaan werken) betekent toch niet dat dat ongelofelijk vreemd/verkeerd is en jouw keuzes goed? Ik ga zelf nooit stappen, maar kan wel begrijpen dat als iemand anders daar 1x per 3 maanden (niet elk weekend he) behoefte aan kan hebben en kindje gezellig naar opa/oma gaat alleen maar winst is. Winst voor kind, winst voor opa/oma en winst voor mama. Even ontspanning, even me-time in plaats van 24/7 moederrol. Moeder die goed in haar vel zit doet het kind alleen maar goed, een hechte band met opa/oma ook. Het gaat om kwaliteit van de relatie, niet kwantiteit. Ik werk 32 uur en heb daardoor een mooi inkomen, en zelf ook een uitdagende volwassen-ontwikkel-wereld. Alle dagen thuis bij mijn dochter zou ik verschrikkelijk vinden, dit is een prima balans voor ons beiden. Dochter vind het enig op het kinderdagverblijf (4 dagen per week), lekker met andere kindjes spelen! Als ze ziek is baal ik wel, thuis werken lukt hier dan echt niet, maar m'n baas heeft er wel begrip voor. Ik vond de periode 8 mnd t/m 14 mnd erg zwaar. En nu vanaf de laatste maand met peuterpuberteit ook (ze is net 2). Dus ja, soms is het zwaar, maar het is wel te doen vind ik. Welke periode je zwaar ervaart hangt af van jezelf en van je kindje natuurlijk. Wel moet je je leven aanpassen, vooral je flexibiliteit is weg. De mogelijkheid tot sporten 's avonds mis ik bijvoorbeeld wel. Maar je krijgt er ook weer veel voor terug!
Zo zeg! Ik noem helemaal geen namen, ik citeer je ook niet, dus wat vervelend dat je je zo aangevallen voelt. Ook heb ik niemand een slechte moeder genoemd Over oordelen gesproken, over de belastingteruggave waar ik het over heb - waar je overigens zelf waarschijnlijk ook gewoon gebruik van maakt want het is gewoon een algemene teruggave waar elke alleenstaande ouder recht op heeft of je nou fulltime werkt of niet - Ik ben geen voorstander voor een fulltime werkende alleenstaande ouder nee. Wanneer zie je je kindje dan 5 dagen in de week? alleen 's avonds een uurtje en de rest van de week gaat deze naar de opvang overdag? Ben ik geen fan van nee, mag dat? Dat betekend niet dat ik vind dat je een slechte moeder bent. Ik zou zelf niet willen dat opa/oma/opvang mijn kindje vaker ziet dan ik en dus het grootste deel van de opvoeding draagt. Ieder zijn mening.