ik heb het geijk mijn ouders verteld. ons gezin zeg maar. mijn man zat in het buitenland dus toen die terug kwam waren we 7 weken zwanger toen hebben we het zijn ouders verteld. en met twee goeie echos hebben we het onze vrienden verteld. en mijn beste vriendin wist het ook gelijk. we waren ook al bijna 2 jaar bezig dus dan kun je je niet echt stil houden hahaaha e natuurlijk heel erg gefeliciteerd met je zwangerschap!
ik vind het ook zoooo moeilijk! ben 5 weken en 2 dagen zwanger... ook hier weten naaste familieleden en wat vriendinnen het al. Verder willen we het stil houden tot de 12 weken... maar op het moment ben ik zo misselijk en moe dat ik bijna zit te wachten op vragen uit de omgeving of ik ziek ben ofzo. Als dat gebeurt, beetje afhankelijk van wie het is natuurlijk, maar dan hebben we afgesproken dat ik het gewoon 'opbiecht'. Maar ik vind het onwijs moeilijk: kan het wel van de daken schreeuwen!!!
Wij hebben het de eerste 11 weken voor ons gehouden. Ook voor familie. Vond het eigenlijk niet zo moeilijk. Heerlijk om met zijn tweeen te fantaseren over ons toekomstige kindje en elkaar lachend aan te kijken als er mensen bijzijn die het dus niet weten. Onze buren en mijn beste vriendin wisten het trouwens wel. (ging met hun nieuwjaar vieren en viel al door de mand toen ik om een cola vroeg)
Op de een of andere manier kan ik het heel goed voor me houden. Ik denk dat dit komt omdat ik het nog niet echt geloof (tja nog steeds niet) en omdat ik heeeeeeel erg bang ben dat het misschien mis gaat. Dat blijft maar door mn hoofd spoken. Kan je maar beter niet aan beginnen, want hierdoor heb ik nog niet genoten tot nu toe! Hopelijk kan ik na morgen meer genieten (echo). Tips heb ik helaas niet, proberen ergens anders aan te denken is geen optie hihi. Dat is TE moeilijk
Op de een of andere manier kan ik het heel goed voor me houden. Ik denk dat dit komt omdat ik het nog niet echt geloof (tja nog steeds niet) en omdat ik heeeeeeel erg bang ben dat het misschien mis gaat. Dat blijft maar door mn hoofd spoken. Kan je maar beter niet aan beginnen, want hierdoor heb ik nog niet genoten tot nu toe! Hopelijk kan ik na morgen meer genieten (echo). Tips heb ik helaas niet, proberen ergens anders aan te denken is geen optie hihi. Dat is TE moeilijk
Ouders en schoonouders hebben we het al snel verteld, en aan me beste vriendin die wist dat we al een tijd bezig waren. Toen werd ik ziek, en zag ik niemand, dus kon ik makkelijk me klep houden . We hebben het ongeveer 2 weken later verteld aan mijn zussen en zijn broer en vandaag op werk verteld, omdat ik nog gedeeltelijk in de ziektewet zit en wilde ze wel duidelijkheid geven waarom. Na de volgende echo met 10 weken & 3 dagen zeg ik het tegen de rest (iedereen die het maar wil horen ) gelukkig is dat nog maar een week en 2 nachten.
Ik heb het ook nog niemand verteld. Bij Noah wel heel snel al en mijn moeder kon haar mond toen niet houden en moesten we heeeeel snel iedereen inlichten omdat we hier ongeveer in dorp wonen dussss nu proberen we het tot na de 1e echo vol te houden.. vind het wel moeilijk maaarrr heb ook nog geen zin in commentaar. Weet nu al dat ik veel reacties ga krijgen van "wat snel"of "hebben jullie haast"dussss nu nog ff met zn tweeen ervan genieten hahahah..
hier kwam ik er zelf achter met 3 weken en 3 dagen en heb het ook gelijk van de daken geschreeuwt alleen de kids hebben we het pas vertelt na de 13 weken echo omdat ik hier voor al 4x een miskraam heb gehad en dat hebben ze bewust mee gemaakt en dat wou ik ze dus dit keer niet meer aan doen en met 16 weken en 6 dagen hebben we ook maar gelijk vertelt dat de meisjes er een zusje bij krijgen dus ja dat weten nu ook alle vrienden en fam al en ja de naam is ook al bij sommige mense bekent want dat flampte er bij mij prongeluk uit dus ja hier is bijna alles al verlapt enigste wat we nog niet verklapt hebben is hoe ze er uit ziet hoop dat we dat wel geheim kunnen houden want we weten al op wie ze lijkt door de 3d echo
Oh hier iemand die het moeilijk vind om zn mond dicht te houden, mn zus die wist dat we bezig waren omdat ik 2 maanden geleden een vroege mk heb gehad en hierdoor ff zo verdrietig was en het ff kwijt moest. maar toevallig had ik een paar weken geleden tegen haar gezegt dat ik het er maar niet steeds over wilde hebben omdat het als het dan wel gelukt is bijna geen verassing meer is. Dus vorige week gewoon zitten vertellen dat ik ong. ben geworden. :^o maar denk zelf dat mn zus ook weer zwanger is van een tweede!! : Ik ben benieuwd hoe lang we het volhouden, vriendinnen houden me wel in de gaten volgens mij. We willen het met 11 weken vertellen. Maar als het mis gaat vertel ik het toch wel aan mn lieve zus hoor!!!! Maar weet je wat je ook beslist over wanneer vertellen, je doet het altijd goed voor jezelf!!! Suc6 allemaal!!
ik ben nu 8 weken zwanger van ons tweede kindje! Mijn vriend en ik houden het nog lekker geheim, is wel grappig zo`n geheimpje die hij en ik alleen weten. We vertellen het pas aan iedereen met 3 maanden, dus nog 1 maandje wachten. De eerste die we het gaan vertellen is ons dochtertje van 4 jaar. En daarna de rest van de familie en vrienden natuurlijk. In het begin wel moeilijk op het er niet uit te schreeuwen van blijdschap, maar het is ook wel heel speciaal dat mijn vriend en ik samen een heel klein geheimpje hebben!!! xxx lola
Haha....heerlijk zo'n topic......loop nu ook rond met: ah zal ik het die ook vertellen, als ik gezellig sta te praten met een kennis ofzo.... WIj hebben het onze ouders en broers+zussen verteld, en mijn beste vriendin verteld. En voor de rest nog even wachten.......al ben ik me een potje misselijk...bleh! Nog even de mond houden! Nicole
Nou ik heb het dus inmiddels wel verteld aan een hele goede collega en mijn leidinggevende.. Ze waren beide heel enthousiast en super blij.. Dat is dan ook wel weer heel erg leuk.. Verder hou ik nu wel lekker mijn mond tot de 10-12e week minimaal..
Ik heb met 3 weken 6 dagen positief getest, en 's avonds wisten mijn schoonouders het al. We zijn op bezoek gegaan met het goede nieuws, en ze waren heel erg blij en enthousiast! De dagen erna (weekend) zijn we 's avonds naar mijn schoonzussen (+ gezin) gegaan en hebben het daar door middel van een schilderijtje verteld. Was echt met 4 weken, maar omdat zij zelf moeilijke zwangerschappen hebben gehad wilden we het graag delen. Stel dat er bij ons iets mis zou gaan bijvoorbeeld.... Ben nu 25 weken zwanger en nu weet uiteraard iedereen dat ik zwanger ben.
Mijn vriend en ik hebben het kunnen volhouden tot ik 12 weken was... Was serieus op de tanden bijten, en bij ons waren juist de feestdagen... Maar mijn vriend stond erop om te wachten tot erna... Want we hadden het gevoel dat precies iedereen iets verwachtte... Toen dat we het verteld hadden, viel iedereen van de stoel... Want ze hadden het juist niet meer verwacht... Ik moet wel zeggen, dat op kerstmis al 2 keer verteld was dat er een kleinkind aan kwam... Ben blij achteraf dat we het konden verzwijgen... En de familie verschiet er nog altijd van dat we zo lang hebben kunnen wachten... Het is wel zo, dat als je veel misselijk bent, het moeilijker kunt verbergen... In mijn geval, had ik enkel buikpijn... Zijn nu 26,5 weken ver, en nu houden we het geslacht geheim...
dat heb ik nou ook....ik wil het ook iedereen vertellen die het horen wil....maar omdat het al zovaak is misgegaan bij ons...willen we het nog even stil houden..... We hebben het wel aan zijn ouders verteld...ik heb een goeie band met zijn ma....en mijn familie vertellen we het na de 2de echo....de eerste echo was mijn bijna 6 weken en over 13 dagen hebben we er weer een...als dan alles goed zit....wil ik het ook wel aan mijn ouders en zusje vertellen..... het is zoooo moeilijk om het geheim te houden....zeker nudat mijn buik er anders uit ziet...is dikker...voller....mijn darmen reageren altijd heftig op een zwangerschap...dus ik lijk nu echt bijna 3 maanden.....met wijde kleding verdoezel ik dat wat...en houd live contact met mijn fam af...telefonisch is geen probleem.....het moet ook niet langer duren dan die 2 weken hoor...dan wordt ik gek!!
Toen ik positief testte, hebben we het onze directe familie, (schoon)ouders, zussen en zwagers meteen verteld. De rest wist het met 9 weken. Ik vond het ook erg moeilijk om stil te houden, maar na mijn miskraam in 2007 durfde we niet al te blij te zijn.
Mijn familie weet het al en een paar collega's aan mijn blok ook. Ik moet de hele dag kokhalzen en ze keken al zo appelig en zielig naar mij dus ja, zij weten het ook. Morgen vertel ik het tegen de rest van de afdeling en op de afdeling van mijn man want we werken bij dezelfde dienst. Moet alleen nog kijken hoe ik mijn gesprekken voer met mijn clienten want ik kan die misselijkheid moeilijk even wegstoppen.
Wij hebben het ook meteen verteld aan iedereen. Bij ons heeft het zo lang geduurd voordat ik zwanger was, en veel mensen wisten toch wel dat wij aan het dokteren waren. Ik had zoiets ik vertel het gewoon, stel dat het ooit mis was gegaan had ik wel alle steun van de mensen gehad. Maar dit is toch ieder voor zich.
Het is inderdaad heel moeilijk om te zwijgen. Ik zit met hetzelfde. Mijn vader zei een tijdje terug al. Als je zwanger bent wil ik het pas weten na 3 maanden.....phffff. Dit kwam mede doordat onze buurvrouw met 5 weken zwangerschap bij ons kwam vertellen dat ze zwanger was. 25 Mei hebben wij onze 1e afspraak bij de verloskundige en daarna willen wij het nieuws aan iedereen gaan vertellen. Eerst familie en daarna de rest. 31 mei is mijn vriend jarig en dus de dag van het nieuws. Zijn familie komen dan ook op bezoek en wonen aan de andere kant van Nederland. Een echte feestdag !! Ik verheug me er nu al op. Ben benieuwd naar de reacties.