Ik vind de gelukkige huisvrouw dan weer helemaal niks.. Het boek dan, wat een zeikwijf over die bevalling zeg, pffff.
Wij hebben hem in de Bios 'gezien' vonden er allebei niks aan en waren halverwege van plan om weg te gaan en net op dat moment lazen we een smsje dat mijn schoonmoeder een ongeluk had gehad dus zijn weggegaan maar ook als schoonmoeder geen ongeluk had gehad want we waren al buiten.. veelste veel sex en weinig kanker (wat ik hier al meerdere keren voorbij heb zien komen) Boek vond ik trouwens wel mooier!
Ja bij dat stuk begon ik me ook te irriteren.. ik dacht even dat ik een bevallingsboek had gekocht ofzo..
Als ik denk als een man zijnde in zo'n situatie.. ik denk dat je ergens je uitlaat klep gaat zoeken.. Ik keur het echt af!! als peter het zou doen, zou ik hem de beide benen breken en dat kreng afsmoren! hoe ziek ik ook mocht zijn.. Maar deze film geeft wel aan hoe het soms loopt.. daarom vond ik de verwoording van "roos, werdt een soort surrogaat vrouw voor mij" een goede benaming. Veel mannen zeggen natuurlijk ook niet voor niks, het vlees is zwak Gelukkige huisvrouw moet ik nog even kijken
Gaat niet alleen over hem en haar. Uit ervaring weet ik dat je ook wel even anders tegen je vader aanklijkt die je dood zieke moeder heeft bedrogen. Het heeft mij jaren gekost hem dat te vergeven en het los te laten. Jammer dat hij daar totaal niet bij stil staat, wat voor respect verwacht je van je kinderen als je zo met hun moeder omgaat? Film heb ik maar niet gekeken, boek vond ik wel mooi!
Heb het boek kort geleden gelezen en toen toch meer begrip voor hem gekregen dan ik op basis van het samengevatte verhaal had. Alhoewel ik het een kl**tzak blijf vinden, dat ie z'n vrouw gewoon bedroog terwijl zij dood lag te gaan. Ik ging het wel wat snappen, toen ik het boek las, maar het werd me ook wel heel duidelijk dat Stijn (Kluun zelf?) nog erg onvolwassen is. Dit zou een puber doen, zo egoistisch reageren en zichzelf in het middelpunt van de pijn zetten. De film een stukje van gezien en me vooral geergerd aan het slechte acteren van die gast die Stijn speelt. Het echte acteren ging nog wel, maar zijn voice-over: om te janken zo slecht: hij leest daar voor, in plaats van te vertellen!
Rozemarijke, vind je dan niet dat een man die zijn vrouw verliest in het middelpunt van de pijn staat en zich daar niet neerzet? Of hij daar op een manier mee omgaat die wij (als vrouwen) ons allemaal kunnen voorstellen of die wij (als vrouwen) goedkeuren is iets anders.
Nou, als jij je vrouw bedriegt terwijl zij hardstikke ziek en beroerd is, omdat je het zo zwaar hebt, kies je gewoon zo'n ontzettende foute manier om met je pijn om te gaan! Dat is geen kwestie van dat wij dat als vrouwen eenvoudigweg niet begrijpen. Dat is gewoon egoistisch en niet zoeken naar manieren om je verdriet op een goede manier eruit te gooien. En tuurlijk: het overkomt hem ook. Maar als je dan vervolgens besluit vreemd te gaan, heb je echt volkomen niet nagedacht over de pijn die je je partner nog eens extra aandoet. Dus als je maar enigszins snapt wat je zieke partner doormaakt, DOE je dat gewoon niet. Blijkbaar heeft Stijn/Kluun daar (destijds) bijzonder weinig van gesnapt, en dat vertelt mij dat ie erg op zichzelf en zijn eigen pijn gericht is geweest. En ik zeg dus op zijn eigen pijn gericht, want die pijn is er natuurlijk ook gewoon en moet een plek krijgen. Maar ik denk dat er zat manieren waren geweest om zijn verdriet eruit te gooien, die voor vrouwen ook moeilijk invoelbaar waren geweest, maar desondanks WEL OK. Vreemdgaan is NOOIT OK.
Hij (Stijn in het boek én volgens mij ook Kluun in het echt) sliep al met andere vrouwen voordat zijn vrouw ziek werd. Ze hadden een zgn. open relatie. Eigenlijk kun je dan niet eens van vreemdgaan spreken, vind ik. Het is dan met goedvinden van z'n vrouw. Dat hij tijdens haar ziekte verder ging dan zij goedvond, en er ook over ging liegen, wordt zowel in het boek als in de film duidelijk. Daarmee ging hij over de regels van HUN relatie heen. Maar geloof het of niet, er bestaan veel mannen én vrouwen die er geen (grote) problemen mee hebben als hun partner seks heeft met iemand anders. Dus vreemdgaan is voor jou NOOIT OK, maar voor anderen kan dat anders liggen. De schoonheidsprijs verdient het allemaal niet, en in het boek en in de film is het allemaal een tandje erger dan het in het echt was (voor zover ik me daar een beeld van kan vormen), maar ik vind die Stijn geen onmens om de manier waarop hij met zijn pijn is omgegaan. Maar goed, daarover kunnen we van mening verschillen, zoals hier duidelijk het geval is.
Ja klopt.. was ik vergeten, zij ging ook "vreemd" toen zij in dat ander land zaten deden ze het spelletje treu or dare. en toen vroeg hij haar van met wie heb jij nog meer geslapen. toen noemde ze een naam en had ze alleen mee gezoend, later noemde ze pim en had ze overal met hem gesext, toen zei stijn op 1 avond.. toen zij zei als respone van jij was toch 2 weken weg.. dus beide vraten buiten de deur
Ik vind hem ook geen onmens. Ik vind hem op dat vlak een kl**tzak. Maar zoals ik ook schrijf: door het lezen van het boek kreeg ik ook wel begrip voor hem. Hij heeft alleen een ontzettend foute uitlaatklep gezocht. Wat je zegt over hun open relatie: volgens mij komt zij er op een gegeven moment achter dat hij vreemd gaat en neemt dat uiteindelijk maar voor lief, omdat ze denkt dat hij toch niet anders kan. Dat vind ik geen open relatie, dat vind ik over je grenzen laten gaan. Edit, even ter illustratie: mijn man is gescheiden en dat is niet voor niets geweest. Restjes van zijn problemen ben ik nog in onze relatie tegengekomen. Die heb ik niet voor lief genomen, ik heb hem verteld dat hij daar maar therapie voor ging zoeken. Had Stijn/Kluun oook moeten doen, (maar hij had een vooroordeel over therapeuten, dus ja, dan kan dat natuurlijk niet.... ) Dat heeft verder niets te maken met de vraag of er mensen zijn die het OK vinden als hun partner seks heeft met anderen, (je kunt je afvragen of je dat als vreemdgaan zou moeten bestempelen). Ook daar heb ik trouwens wel een mening over, maar die doet hier niet zo ter zake
Helemaal duidelijk! Overigens vond ik het in de film iedere keer zo hartverscheurend als hij dan naar huis werd gebeld en hij daar kwam bij z'n kotsende vrouw en z'n keihard huilende dochter. Eigenlijk vind ik dat hij Luna toen nog wel harder in de steek liet dan Carmen...
Ja, dat komt in het boek niet zo duidelijk naar voren, en de film heb ik alleen het eerste half uurtje van gezien, (ga hem samen met mijn man nog afkijken, die was niet thuis zondagavond). Maar dat vind ik eigenlijk altijd bij dit soort dingen en bij scheiding ook: uiteindelijk zijn de kids de dupe. Heel schrijnend!
ik vond hem zwaar tegenvallen en daar was ik al bang voor. Het boek prachtig! kon me echt inbeelden hoe het allemaal was en voelde voor het hele gezin. Ik vond dat ze het aan het afraffelen waren en herkende heel weinig van net boek. Miste het gevoel vooral. alleen het einde dat was wel de moeite waard. wat heb ik geblerd. Dat herkende ik zoals ik het voelde toen ik het boek las.
Ik had de film al eerder gezien. Maar ik vond de film juist mooier dan het boek. Ik vond in het boek veel te veel de nadruk liggen op zijn vreemdgaan terwijl dat (voor mijn gevoel) meer bij haar ziek zijn had moeten liggen. In de film was dit veel gelijkwaardiger!
een heel mooi voorbeeld. de harry potter boeken ( heb ze zelf niet gelezen, begin er niet eens aan , maar mijn schoonzusje vertelde mij dat ) zij vertelde dat zij de boeken veel beter vond dan de film. maar als je een boek leest, helpt je eigen fantasie ook een handje mee, en een film zie je het gewoon.. daarom valt vaak een verfilming van een boek eerder tegen.. en bepaalde gevoel die je wel tijdens de boek hebt is deels gebaseerd op je fantasie het 'beeld' wat je erbij ziet..
Dat klopt zeker, maar wat ook meespeelt is dat zo'n boek vele malen rijker is in al z'n details dan je kwijtkunt in een bioscoopfilm. Regisseurs moeten zo verschrikkelijk veel weglaten omdat het anders veel te lang wordt. Dat maakt ook eigenlijk altijd dat een verfilming van een boek waar je van genoten hebt, gewoon tegenvalt. Kun je het beter andersom doen: eerst de film zien, dan het boek lezen.
Ben juist helemaal geen koele kikker, ik jank normaal om alles Maar ik weet niet, deze film raakte me totaal niet. Alleen het moment natuurlijk met het afscheid nemen van haar kind.