Babytaal bevordert taalverwerking door Nihayra Leona Pietie-pietie, slapie slapie, toet-toet en woef-woef zijn geen toevallige babywoorden. Dat volwassen in herhaling vervallen als ze tegen babys praten, kan de verwerving van de moedertaal bij pasgeborenen bevorderen. Dit blijkt tenminste uit een recent onderzoek waarbij babys van slechts drie dagen oud simpele ABB- of ABC-woorden te horen kregen. Bij de ABB-woorden werd de tweede lettergreep van een woord herhaald (vb. mubaba), maar bij ABC-woorden vond geen herhaling plaats (vb. talupi). Bij het horen van ABB-woorden was de hersenactiviteit in de hersendelen die gemoeid zijn met de verwerking van auditieve stimuli (=temporale kwab) en taal (=linker hersendeel) groter dan bij het horen van ABC-woorden. Pasgeborenen zijn blijkbaar in staat om twee grammaticas van elkaar te onderscheiden, maar nog belangrijker is dat ze gevoelig zijn voor herhaling. Kortom, het brein van een kind begint al zeer vroeg met taalverwerving en het spreken van babytaal kan dit bevoordelen. Bron: Judit Gervain, J., Macagno, F., Cogoi, S, Peña, M., & Mehler, J. (2008). The neonate brain detects speech structure. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 105 (37), 14222 -14227. Ik moet zeggen dat babytaal me makkelijk afgaat haha, het gaat vrijwel automatisch op een één of een andere manier. Een vriend van mij heeft ontwikkelingspsychologie gestudeerd en die claimt dat kinderen die nog leren praten, baby-taal nodig hebben om de klanken e.d. onder de knie te krijgen. Het is dus eigenlijk een natuurlijk iets om je kinderen te leren praten. Maar hier de vraag, Doe jij aan babytaal? Of ben je van mening dat dit juist NIET goed is voor de ontwikkeling van je kind?
Nee! Hier leert ze inderdaad gewoon auto in plaats van toet en kan dat ook zelf al zeggen. Ook een hond is gewoon een hond en geen woef.
Misschien dan zoonlief daarom pas zo laat is begonnen met praten maar ik heb altijd normaal tegen hem gesproken. Sorry hoor, van dingen als woefie en toettoet gaan mijn haren overeind staan en dat is geen gezicht.
Ik praat gewoon tegen mijn kleinste. Ik heb er zo'n hekel aan als mensen (tegen peuters dan vooral) toettoet en wafwaf zeggen, als het over een auto en een hond gaat. Want misschien is het in de babytijd idd wel goed, maar mensen stoppen hier niet mee als het kind wat groter is.
Nog geen ervaring mee. Maar babytaal is toch schattig, en effectief zo blijkt. Vind het wel erg irritant als ouders nog tjoektjoek tegen een kind van 3/4 zeggen. Dat is dus gewoon een trein
maar neem aan dat een kind van 3/4 redelijk woordenschat heeft... en baby zie ik van 0 tot 1.. kan me niet voorstellen dat niemand eens met andere toon hoge of lage tonen dingetjes zegt... met een boekje lezen... hebben ze van die leuke boekjes met eerste woorden.. staat er een stofzuiger in... yeah right.. of een helicopter..
Hier word gewoon tegen de baby gepraat wij hebben er allebij een hekel aan, aan het woefwoef haha. En om even te reageren op eerste woordje dat van mijn schoonzusje was televisietoren
Van die tenenkrommende "woorden" als toet-toet en wafwaf gebruik ik echt niet nee. Dus een helikopter is gewoon een helikopter, wat anders? Maar ik spreek wel babytaal in de zin van dat ik anders tegen mijn baby praat dan tegen andere volwassenen. "Oeh, heb jij lekker druifjes, [naam]!" op een blij toontje enzo
Hahahahhahahahaha zullen jouw schoonouders even met hun oren geklapperd hebben. Oh nee, geklappieklapt.
Heel erg, maar ik gebruik dus wel Toet-toef en waf-waf. Maar goed, mijn zoon praat nog niet. Zijn eerste woordje, Dag.. terwijl ik heel blij zeg; Dah-dah. Wordt je toch eventjes overtroffen.
Nee, een auto is hier gewoon een auto en geen toet-toet en een koe is ook geen boe. Wel maken we sommige dingen makkelijker.... zo is een lammetje gewoon een schaap en een ezel een paard (noem maar wat hoor). En als ze vielen zeiden we boem! ipv oh ben je gevallen. Ben van mening dat je het ze maar beter gewoon meteen goed kan leren.... neefje heeft echt tot zijn 3e een koe een boe genoemd en het was heel lastig het hem daarna goed te leren.
Nee, hier ook niet. Wel praat ik met een hogere stem en is mijn vocabulaire wel iets anders . Maar geen toet-toet of woef hier. Ik herhaal wel gewone woorden vaak als ik tegen haar praat "mama's lievelieve meid", of "daar is papapapa", zoiets. Klinkt vast heel hoogstaand Overigens zijn haar eerste woordjes "mama", "papa" en "dah" (daarbij zwaait ze met haar handje).
Slaapie en toettoet zijn toch gewone woorden?!? Schuldig wat betreft die woorden maar een koetje dóet boe maar ís geen boe en dag is gewoon dag, let er niet echt speciaal op eigenlijk...vind verkleinen erger. StijnTJE ipv Stijn, daar krijg ik de rillingen van!
Ik praat normaal tegen haar en gebruik geen woorden als toettoet of wat ook. Waarom zou ik haar eerst leren dat het een toettoet is en daarna: nee dat is geen toettoet, dat is een auto! Ik gebruik woorden ook zoveel mogelijk in z'n geheel. Dus geen dank, maar dankjewel. Als ze dan zelf 'dank' er van maakt is dat haar ding, ik wil het haar in ieder geval goed leren.
Hier is een auto idd gewoon een auto en een hond een hond.Maar ik praat wel op een andere toonhoogte tegen mijn dochter en ik moet wel zeggen dat wanneer ze gaat slapen dat ik dan zeg we gaan lekker slapie doen haha. Ik kan me er allemaal niet zo heel druk over maken.Ik heb al 2 oudere kinderen van 7 en 9 jaar en onze zoon noemde toen die klein was ook een auto een toettoet maar dat heeft die niet van ons geleerd.Gaandeweg werd het een auto en dat ging vlgns mij gewoon vanzelf. Iedereen moet het doen zoals ze willen want een knul van 16 jaar noemt een auto echt geen toettoet meer haha
Ik heb het boek zo even niet bij de hand, maar het is van ontwikkelingspsycholoog Ewald Vervaet. Hierin geeft hij ook aan dat in de ontwikkeling van een kind heel normaal en goed is voor de verdere taalontwikkeling om te beginnen met klanken. Dus ook waf en toettoet. Ik heb hier zelf ook nooit moeilijk over gedaan. De oudste is ook begonnen met klanken en ging op een gegeven moment vanzelf steeds meer over op woorden. De jongste begint nu net met echte woorden, na de gebruikelijke papa, mama, ooopa, autoooo (o is een mooie letter) en nog wat woorden. Maar koe is voorlopig nog boe en een hond is een waf. Wel is het zo dat ik zelf wel nu de hond als hond benoem. Niet om te corrigeren, maar gewoon dat ze begrijpt dat dat een hond is.