Ik vind het vooral belangrijk dat er met smaak gegeten wordt en dat mijn zoontje nieuwe dingen proeft. Het aantal happen vind ik dan niet zo belangrijk. Meestal eten we na het avondeten een toetje, als mijn zoontje z'n bord meteen wegschuift zonder een hap te hebben genomen krijgt hij geen toetje. Mijn vriend en ik nemen dan ook geen toetje. Dit is een enkele keer voorgekomen maar ik geloof niet dat hij er 's nachts last van heeft gehad.
Tja, meisje hier heeft nooit veel gegeten en was/is echt een slanke den. Bovendien is ze laat gaan doorslapen dus zijn we bang voor gespook als ze te weinig heeft gegeten. Kortom, wij proberen haar af te leiden en/of te voeren... Echt trots ben ik daar overigens niet op, en ik vind het zelf ook niet fijn want het is best een gedoetje. Maar de cb-arts vond het juist een goede strategie: beter dan dwang, en het is toch wel belangrijk dat ze eten. (Wat mij overigens verbaasde, maar ik kan het ook wel weer volgen, die redenering.)
Waarom niet dan? Wij eten wel gewoon toetje. En gewoon aan tafel blijven tot iedereen klaar is met eten.