Zoals ik nu altijd zeg: "Ik gun het iedereen, maar mezelf net iets meer.." In mijn omgeving ook allerlei zwangeren en pas geboren baby's. Ik ben 1 dag eerder dan jij bevallen, dus ook bij mij erg vers. Lompheid bij mensen kan je niet begrijpen, maar ik denk dat ze gewoon niet weten hoe ze met ons om moeten gaan. Is ook wel begrijpelijk natuurlijk.. Maar een klein beetje 'rekening houden met' zou zo fijn zijn! Sterkte en succes Lfs Sannie
Dat is zooooo waar!! Waarom vragen mensen dan niet gewoon: "Goh, wil je deze baby vasthouden of heb je dat liever niet?" Da's toch niet zo ingewikkeld?
Wat ontzettend moeilijk zeg. Kan me helemaal voorstellen dat je brak bij het zien van de baby. Ik heb er zelf ook grote moeite mee nu, kan ook echt geen baby's zien. Ik draai mijn hoofd om als ik moeders met kinderwagens zie, bang om emotioneel te worden bij het zien ervan. Veel sterkte! Hopelijk denken mensen voortaan een beetje na.
Jeetje, ineens een baby op je schoot.... Het is inderdaad waar dat voor andere mensen het ook soms lastig is om gepast te reageren, maar er zijn grenzen...... Dan wordt het gewoon lomp en dom. Ik vind ook wel dat domme mensen ons een beetje gespaard mogen worden.... Gelukkig greep je zus slim in!
Ja, is een goede manier om erachter te komen of de mensen in je omgeving al dan geen heldere lichten zijn Maar je wordt er beter in met de jaren hoor, je leert je ervoor te wapenen. En nu ik een gezonde zoon heb, vind ik baby's minder pijnlijk. Al blijft het steken als iemand een dochter krijgt. Dat blijft gevoelig. Want ja, ik gun het andere mensen, maar mezelf (en jullie) ietsje meer
Hoi Vlinder! Ja, helemaal mee eens. Binnenkort mag ik op kraamvisite bij een andere collega die net een wolk van een dochter geeft gekregen. Voor mij is het een soort van therapeutisch, ze zal zich niet beledigd voelen als ik even verdrietig ben. Ze leeft erg met me mee en voor gaar was t ook best ongemakkelijk, hoe tegenstrijdig zijn wij. Het voelt goed om dit te doen. Zij behoort wel tot de heldere lichten en baby's blijven bijzonder. Maar inderdaad ik gun het ons ook ietwat meer na alles waar wij doorheen gingen en gaan!
Knap hoor, ik ben zeker een jaar niet op kraamvisite geweest na de geboorte en overlijden van onze dochter Gelukkig waren er niet veel mensen uit onze omgeving zwanger of vond ik ze niet dichtbij genoeg staan om op bezoek te gaan. Maar het kan idd ook heel therapeutisch werken. En een baby blijft idd heel bijzonder, ze zijn dan ook wel errug schattig
Ben nog niet gegaan, dus weet natuurlijk nog niet hoe het uitpakt.. Wie weet vergaloppeer ik mij eraan. In mijn omgeving raken veel mensen ineens spontaan uit t niets zwanger of hebben net n baby gekregen. Altijd even zo'n mesje dat draait in je hart...
Mesje? Ik zou het rustig een hakbijl willen noemen..... Het scheelt ook echt hoe mensen ermee omgaan hoor. Toen ik in januar bij vrienden op kraamvisite kwam hebben we eerst met z'n allen een potje zitten janken over hoe oneerlijk het was. En toen heb ik zelf hun dochtertje gepakt en hebben we het samen kunnen hebben hoe anders zij was in vergelijking met onze eigen zoon!! Dat was echt superfijn!
Och wel fijn dat je dit met vrienden kunt delen... En hoe vreselijk oneerlijk is het leven dan. Met mesje bedoel ik er wel zo eentje met van die scherpe karteltjes aan weerskanten .. Wat zo langzaam draait.. Vandaag was ik even in de stad ... Overal zie je baby's, wandelwagens, trotse dikke buiken... Ik zie het extra.. Ik hoop toch echt dat mijn tijd / onze tijd nog wel komt..