ah, ik hoop dat je je snel beter voelt...dit is echt heel rot! heel vervelend! mijn choonzus is vandaag ook gecurateerd...dus ik weet een beetje hoe je je voelt.... Warme knuffel Diana
hey meid, wat een vreselijk verhaal! ik wens je heel erg veel sterkte toe voor nu maar ook de tijd die gaat komen
Jeetje, die tekst van Anouk die bij Veraatje onderaan haar berichtje staat is nog eens toepasselijk. Zo bewust heb ik die nog nooit bekeken en beluisterd. Ik heb die cd hier in de kast staan. Die ga ik zo maar eens lekker hard opzetten en dan een flink potje janken. Op moeilijke momenten als deze is zo'n forum echt geweldig. Superbedankt allemaal voor jullie lieve reacties. Ze doen me echt goed. Ik heb ook nog even een vraag: herkent iemand het dat je anderhalve dag na een miskraam nog steeds buikpijn hebt? Ik zal het straks zeker voorleggen aan de gyn. Zou het kunnen dat de VK gisteren niet goed genoeg heeft gekeken en dat er toch nog wat stolsels in mijn baarmoeder zitten? Of zullen het gewoon mijn darmen zijn die de buikpijn veroorzaken? Die reageren bij mij altijd vrij heftig op stress namelijk. Ik wacht af. Heb ook besloten dat ik lekker de rest van de week nog thuis blijf van mijn werk. Dan hoef ik in elk geval niet de druk te voelen dat ik weer moet werken morgen ofzo. Schuif ik dat gewoon nog even voor me uit tot na het weekend. Ik hou jullie op de hoogte van mijn bezoek aan de gyn. Ik ben echt benieuwd wat ze voor me kan doen. Liefs, Renée
Ik had na mijn mk 1 dag buikpiijn. toen twee dagen niet echt en toen 3 dagen hevige buikpijn. Ik hoop dat jij dat niet zal hebben. Nogmaals sterkte en ga maar even lekker huilen bij Anouk. Werkte voor mij ook zeer goed!
Hoi meiden, Vanmorgen ben ik dus bij de gyn geweest. Daar heb ik een fijn gesprek gehad. Ze gaf aan dat er nu een aantal basis-onderzoeken gedaan kunnen worden. Wat nu bij ons in elk geval gdaan gaat worden is een chromosomenonderzoek. Verder wordt mijn bloes bekeken op stollingsproblemen. Daar heb ik op internet het een en ander over gelezen en dus zelf om gevraagd. Mijn twee oma's én mijn vader heben namelijk een beroerte gehad, dus daar zou ik ook problemen mee kunnen hebben. Als dat zo is, slibt er steeds een adertje van de placenta dicht waardoor het vruchtje afsterft. Ik ben blij dat ze op mijn verzoek om dat te onderzoeken in is gegaan. Ik kan alleen pas over vier weken bloed laten prikken omdat er nu nog teveel HCG in mijn bloed aanwezig is. Het is dus nog even afwachten wat daar uit gaat komen. Pas ier weken na de onderzoeken kan ik bellen voor de uitslag. Verder gaf de gyn aan dat ik, als ik weer zwanger ben, de eerste 12 weken daar onder controle mag blijven. Ik krijg dan sowieso met 7, 9, 11 en 12 weken een echo en als ik er meer wil, kan dat in overleg ook. Wat fijn, zo'n begripvolle gyn! Het vruchtje had ik meegenomen naar het ziekenhuis. De gyn gaf echter aan dat ze het wel kunnen onderzoeken, maar dat ze er waarschijnlijk niet veel aan zien. Ik mocht het daarom weer mee naar huis nemen als ik wilde. Ik heb nu bij Intratuin een mooie bloempot gekocht en een vergeet-me-nietje met roze en blauwe bloemetjes. Daar heb ik het vruchtje in gestopt en het staat nu op een mooi plekje in de tuin. Dat overpotten en het vruchtje erbij stoppen, heeft echt iets bijzonders vind ik. Ik kijk er ook steeds naar. Ik vind het de mooiste bloemen in de tuin. Liefs, Renée
wat fijn dat je zo goed geholpen wordt daar in het ziekenhuis! wat grappig van je plantjes. ik heb vandaag ook een plant gekocht, een magnolia. hij komt bij ons in de tuin te staan. ik kan het kindje er helaas niet bij begraven maar wel een foto (waar het in de eileider zat) komt eronder. we hebben gekozen voor de magnolia omdat deze in de maand april bloeit. kan me voorstellen dat je er de hele dag naar zit te kijken, alsof je kindje dan toch bij je is. ik wens je heel veel kracht en sterkte nog toe!
Hé Pluys, Toch een mooi idee hè, zo'n mooie bloemende plant als erinnering aan je kindje, je zwangerschap en je dromen. Ik vind jullie gedachte achter de magnolia ook erg mooi en passend. En een echo-foto is net zo waardevol als het vruchtje zelf, toch? Het heeft mij in elk geval goed gedaan. Het helpt heel erg bij het verwerken, want al met al is het niet niks. Ook jij sterkte! En alle anderen die met dezelfde situatie worstelen, natuurlijk. Laten we ook vooral elkaar steunen. Liefs, Renée