Hallo allemaal, Ik zal mezelf even voorstellen, ik ben Anja ben 25 jaar en mijn vriend is 27 jaar. We zijn 10 jaar samen en wonen 1 jaar samen. Mijn vriend wil al heel lang kinderen, maar ik heb het altijd afgehouden. Ik zei altijd dat ik geen kinderen wilde of pas later. Dit omdat ik die stap niet durfde te zetten. Diep van binnen wilde ik wel graag vroeg een kindje, maar die stap... Vorige week hebben mijn vriend en ik ruzie gehad omdat hij wilde weten hoe ik er tegenaan keek om te stoppen met de pil. Ik werd boos omdat ik voor me gevoel aangevallen werd. Na een paar dagen heb ik toegegeven aan mijn gevoel en ben gestopt met de pil. Nu ik die keuze heb gemaakt voor ik me super en ben ik ineens klaar om zwanger te worden en heb me er helemaal in verdiept. Het kan me nu niet snel genoeg. Ben een beetje bang voor alle reacties in de omgeving omdat ik altijd tegen iedereen zei dat ik nog lang niet wilde. Ik wil het dus geheim houden totdat ik zwanger ben. Herkend iemand mijn verhaal? Waarschijnlijk heeft niemand hier iets aan, maar ik praat er met niemand over, dus misschien zijn er hier nog meer dames met hetzelfde? Groetjes Anja
Ik heb niet t zelfde gehad, maar maak je niet druk om wat andere zouden kunnen denken, het is jullie besluit, niet die van een ander. Als jullie er beide achterstaan, dan is het zo goed toch? Als we allemaal naar anderen zouden luisteren dan kwam het ook niet goed in t leven.. Veel succes met zwanger worden
Hoi Anja, Ik herken mezelf wel een beetje in jouw verhaal. Jarenlang heb ik ook volgehouden dat kinderen nog niet aan de orde waren. Vooral omdat ik twijfelde aan mezelf. Anderhalf jaar geleden is mijn leven helemaal veranderd. Heb mijn toenmalige relatie stopgezet, werk opgegeven en verhuisd naar het buiteland, dit allemaal voor mijn huidige vriend en ons geluk. Sinds 2 maanden hebben we beslist om er helemaal voor te gaan. Ook ik ben bang voor de reacties van iedereen, familie, vrienden,... Onze relatie is nog relatief pril, maar ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Heb hier veel negatieve reacties op gehad (betreffende mijn keuze om alles achter te laten). Dus hou ik onze kinderwens nog even verborgen. Zelfs aan mijn ouders durf ik het niet te vertellen (deze kunnen nogal negatief uit de hoek komen). Maar wat er echt telt is ons geluk, een daar heeft niemand over te oordelen). Bij mij was het ook mijn vriend die over kinderen begon, ik dacht daar nog niet zoveel aan. 2 weken later zijn er vrienden met hun 6 maanden oud zoontje op bezoek gekomen. Dat is voor mij de klik geweest, en nu kan het niet snel genoeg gaan!!! Ik wens je heel veel succes met het zwanger worden, en hopelijk mogen wij allemaal binnenkort met een dikke buik rondlopen!
Jeetje wat er is dat he als je niet openlijk durft uit te komen voor je diepste wens ? Mensen en de wereld zouden blij moeten zijn dat er vrouwen zijn die zwanger kunnen worden. Het is niet voor iedere vrouw zo vanzelfsprekend! Ik wens je veel klus plezier en ik hoop dat jullie snel in verwachting zijn van een mooi roze baby'tje!
Bedankt voor jullie reacties! En natuurlijk ook heel veel succes met het zwanger worden. En Daphne, de relatie ligt anders bij ons, maar de gevoelens zijn inderdaad hetzelfde. Ik voel me wel beter nu ik voor de volle 100% voor ga! Houd het alleen nog wel geheim, maar dat is ook meer om teleurstellingen te voorkomen. Als ik eenmaal zwanger ben is het nog leuker (en spannender) om te vertellen. Ben erg benieuwd naar alle reacties van familie en vrienden..