Hoi dames, Ik ben even heel benieuwd hoe dit bij jullie gaat. Mijn zoontje is 13 maanden en sinds een aantal weken wil meneertje alleen nog maar zelf eten. Dit doet hij met z'n handen want eten echt gericht aan een vork prikken lukt hem nog niet. In het begin prikte ik het eraan en at hij het zelf keurig van de vork maar op dit moment mag ik me nergens mee bemoeien. We leggen gewoon hapklare stukken op zijn bord en hij eet dat dan met z'n handen op. In het begin ging dit ook best goed maar hij wordt nu steeds wilder, hij doet een graai in z'n bord en propt het hele zaakje wat hij dan in z'n hand heeft naar binnen... Hij begint ook met gooien en dat vind ik lastig. Moet ik hem laten knoeien of moet ik strenger zijn en dat niet tolereren. Tuurlijk mag hij knoeien hoor maar echt smijten.... Vind het zo lastig, wat mag ik verwachten van hem? Hoe gaat dit bij jullie? Hoe eten jullie kindjes en herkennen jullie dit?
Hier mochten we ons er toen ook niet meer mee bemoeien. Dat heb ik eigenlijk altijd prima gevonden, maar gooien met eten of alleen maar klooien met eten was hier niet ok. Met handen eten waarbij het wat wild of ongecontroleerd ging en er bijv wat geknoeid werd vind ik prima.. Maar alleen maar klieren ermee en/of bijv gooien is bordje weg. En dat was dus eigenlijk vanaf het begin al zo. Wel kreeg ze er altijd een vork en lepel bij zodat ze de mogelijkheid had die te gebruiken.
Hier legde ik hooguit 2 of 3 stukken tegelijk voor ze neer. Gooien betekende wat mij betreft: klaar met eten.
Hier begint dochterlief ook pas met gooien als ze geen honger meer heeft, de eerste happen verspilt ze geen kruimeltje haha. Maar 1 of 2 stukjes per keer ipv een bord vol. Dingen als bami, rijst en spagetti vind ik nu wel lastig trouwens. Dan moét ze gewoon van een lepel eten!
Een beetje proberen met voelen mag, maar echt smijten, dan gaat het bord aan de kant. Minuutje later weer proberen, maar als hij dan weer speelt, is de honger gewoon weg.. En als hij wel honger heeft, eet hij dan wel. Soms nog een 2e keer en dan is het wel klaar..
Wij hebben altijd bestek klaargelegd, dus hij heeft altijd kunnen kiezen. Maar met bestek eten is soms gewoon nog te lastig. Dus hij heeft een flinke periode alleen maa met zijn handen gegeten. En daarbij werd ook wel gepropt en geknoeid. Dat vind ik niet zo'n punt, knoeien gaat per ongeluk en dat proppen leren ze wel af. Gooien wordt her niet geaccepteerd. Even streng toespreken was meestal wel genoeg. Anders bordje weghalen. Wij zijn inmiddels wat verder (zoon is nu 2,5) en hij eet sommige dingen nog steeds uit de hand (tagiatelle, patat, kleine stukjes vlees zoals shoarma) Andere dingen eet hij wel met bestek (rijst, brood, soep, groente, grotere stukken vlees, aardappel). Hij bepaalt dat zelf en het gaat eigenlijk over het algemeen vrij netjes. Een slap vaak blijft nog wel nodig, maar soms kan ik hem schoon terug in de kast leggen. Alleen soep blijft een kliederboel. Maar dat neem ik hem niet kwalijk. Ik vind het al knap dat hij ongeveer de helft WEL in zijn mond krijgt.
Wij zetten we een bordje voor hem. Momenteel eet hij zelf een paar happen en wil dan dan we hem helpen. Gooien met eten is één waarschuwing. Stopt hij niet, dan halen we het bord weg. Zeggen normaals dat hij niet mag gooien met eten. Zetten het bord dan terug, gebeurd het dan nog een keer, dan is het klaar!
Hoe die eet wisselt nog wel eens, of ik moet 'm voeren of ik moet de lepel aangeven maar het meest eet ie nog met z'n handjes...ook rijst en pasta's, er wordt dus best wat geknoeid maar dat mag, beetje voelen/knijpen mag ook nog maar er moet wel wat in de mond verdwijnen en bewust op de grond gooien nee...dat mag niet.
Wij hebben een luie eter, hij wil het liefst gevoerd worden, is nu bijna 16 maanden. Als we aardappelen eten, krijgt hij die wel los. Vindt hij heerlijk, alleen jammer dat dan de groenten niet naar binnen gaan! Vlees vindt hij helemaal niks... Meestal legt hij eerst een paar stukjes naast zijn bord en gaat dan eten Op de grond gooien doet hij gelukkig niet vaak. Maar met een vorkje eten is echt nog te moeilijk.
Hier was het op die leeftijd ook nog voornamelijk met de handjes eten... Daar hoort knoeien natuurlijk bij. Maar als er gegooid werd dan ging hier ook het bordje weg zonder te veel aandacht eraan te besteden. Vaak kreeg ze het dan ook weer terug, werd er weer gegooid dan was het klaar! Hier werd rijst, tagliatelle, pasta, bami ging ook gewoon met de handjes hoor! Zou niet weten waarom dat van een lepel zou MOETEN... Zelfs stamppotten werden hier met de handen gegeten.
Hier wordt ook veel geknoeid maar als ze eet vind ik dat niet erg. Hier trouwens ook een paar stukjes per keer op het bord, als er meer op ligt raakt ze in de war denk ik. Als ze bewust stukjes op de grond gaat gooien heeft ze genoeg gegeten.
Hier wordt het meeste ook met de handjes gegeten. Ze krijgt wel een vorkje en zolang ze het pikt prik ik en steekt ze hem zelf in de mond. Maar meestal wil ze zelf doen. Prima. Maar zoals gezegd, gooien = klaar met eten. Enigste wat ze echt gevoerd krijgt is haar bordje pap s'morgens. Dat geeft zo'n viezigheid als het in haar haar zit.
Inderdaad, niet alles tegelijk op het bord leggen. Onze dochter krijgt ook iedere keer een paar stukjes en als dat op is de volgende. Ze gaat inderdaad gooien als ze genoeg heeft (of als ze iets echt niet lekker vind...)