Ja dames, er is al heel wat geklaagd over deze sprong. Volgens mij mag ik me sinds 2 dagen bij dat klaagclubje voegen. Als het goed is gaat de sprongentheorie uit van de uitgerekende datum, niet de werkelijke geboortedatum. Mijn dochter is op 1 februari precies 11 maanden geleden uitgerekend. Zou dus kunnen, denk ik? Anyway, ergens hoop ik wel dat het de 11 maanden sprong is. Dan heb ik iig een verklaring voor dit drama. De afgelopen paar dagen stonden bij ons in het teken van: - koorts en verhoging (koorts is inmiddels gezakt, het drama helaas niet.) - slecht eten (flessen niet leegmaken, hapje niet helemaal opeten.) - hele korte slaapjes - niet meer rustig in de autostoel zitten (gisteren een rit van een uur gemaakt waarvan ze minimaal de helft aan het klagen was, deed ze normaal gesproken NOOIT.) - en 's nachts....oh man, 's nachts. Wat een gedoe. Voorheen sliep ze heel rustig in en moesten we er tot ongeveer 4 keer uit in de nacht. Om een speentje terug te geven, en met de speen sliep ze lief verder. Maar de laatste 2 nachten is het echt gillen geblazen. In combinatie met tranen, krijsen en dat typische boorgehuil. (Babygekrijs dat nog het meest op een drilboor lijkt, jullie kennen het vast wel.) Ik weet het, ik weet het.....het is een fase. Het is tijdelijk. Gaat wel weer over. En na een sprong kan ze iets nieuws. Zeg dat allemaal maar tegen m'n nachthumeur. En wat ik ook zo vreemd (eigenlijk irritant) vind: ze doet het alleen bij ons thuis! Bij de oma's is ze een engeltje. En slaapt ze als een roos. De hele nacht, ze geeft geen kik. Alles is koek en ei. Gaan we d'r halen bij oma, is het weer drama zodra we thuis zijn. Herkennen jullie iets van mijn geklaag hierboven? En waar ligt dit aan? Zijn wij gewoon slechte ouders en houdt ze minder van ons of gebeurt dit wel vaker? Ik kom wellicht wat negatief over door te suggereren dat onze dochter ons niet leuk vindt, maar soms denk ik dat echt en dat maakt me uiteraard erg treurig.
ik herken de sprong natuurlijk (nog) niet, maar dat "boorgeluid" oooohhh dat gaat je echt door merg en been he... van de week had mijn meisje pijn snachts, dan is het hele huis stil, alleen dus dat intense gekrijs wat net zo lang aanhoudt als dat ze lucht uit dr longetjes kan persen... heb serieus even lopen zoeken naar mn otoplastieken brrr wat doet dat zeer aan je oren!
Koorts bij een sprongetje? Echt nog nooit van gehoord! Nu vind ik 'sprongetjes' echt onzin (gezeur!! haha), een kind is zoals ie is, maar ik moet eerlijk bekennen dat wij rond 11 maanden ook een wat moeilijkere fase hebben gehad. Maar die koorts... kan ze iet gewoon een griepje hebben en zich niet lekker voelen? Daar passen de andere symptomen ook prima bij. Dat ze dan bij oma wel prima te genieten is vind ik niet zo gek, want oma is leuk!!! Hopen maar dat het snel weer voorbij is.
Kan inderdaad een sprong zijn, maar ook in combinatie met een griep(je). Geen wonder dat ze niet te genieten is. En zie het als een compliment dat ze bij jullie zich laat gaan. Dat betekent juist dat ze zich heel erg veilig voelt en dat jullie het als ouders dus heel goed doen... Even wat meer verwennen en troosten dus, en ja, het is een fase! Een pittige, maar hij gaat over. En nu verzamel ik moed voor over twee maanden
Ja, ze laat zich zeker gaan bij ons! Haha, je hebt wel gelijk dat dat waarschijnlijk komt doordat ze zich meer thuis voelt. Maar het is af en toe knap lastig! Gelukkig gaat het ooit over, maar dat voelt momenteel zo enorm ver weg.
Pfff... Hier nog zo'n 11 maanden drama Zelf geloof ik ook niet in "sprongetjes", omdat elk kind anders ontwikkeld, maar ik merk wel dat er periodes zijn dat hij niet te genieten is. Hij is nu bijna 1 jaar, en het is nog niet echt over. Kheb ook het idee dat het gecombineerd word met het krijgen van tandjes dus dubbel vervelend! Hij wil de hele dag bij me zijn, huilen als ik even wat alleen ga doen. Dat is zo vermoeiend! Wat hier wel helpt is weggaan. Ik merk dat hij bij anderen liever is, misschien omdat dat anders is? Interessanter? Ik hoop dat het er hier snel op zit.. want ik wil eigenlijk weer het kindje terug van voor de 11 maanden Haha!
Dit dus! Dat vind ik zo apart. Al is het ergens ook wel een geruststelling, dan weet ik dat ze bij mijn moeder iig de boel niet afbreekt.
Ik vind het inderdaad ook geen probleem om hem weg te brengen omdat hij standaard bij anderen een gat in de dag slaapt en 's middags ook zo een paar uur
Wij zijn er bijna uit thank god, wat een drama zeg, verschrikkelijk!!! Ik merk nooit veel van sprongen maar deze wel, bij mijn oudste was dit ook de enige waar we veel van merkten, en bij 15 maanden geloof ik. Sterkte in ieder geval, maaruh koorts hoort natuurlijk niet bij een sprong!!
Ohhh, hier is het ook begonnen Zoontje van bijna 11 maanden wil niet meer eten. Het was al een week moeilijk om er wat in te krijgen, maar sinds vandaag is het compleet drama. De lepel slaat hij uit mijn handen, het brood spuugt hij uit, de fles duwt hij weg en de half gekauwde banaan laat hij uit zijn mond lopen. Kijk je hem streng aan of verhef je je stem: dan is het brullen geblazen! Hoe lang gaat dit duren? Ben het nu al zat en ik heb het idee dat het nog maar net begonnen is! Het slapen gaat nog wel goed (afkloppen!).
Koorts hoort niet bij een sprongetje. Kan dus ook zijn dat ze wat ziekig is en daardoor slecht eet. Zo'n periode hebben wij juist net achter de rug met de jongste. Koorts en slecht eten en drinken. Dronk soms maar 150-200cc op een dag! Jongste was 24 februari uitgerekend, dus ongeveer dezelfde leeftijd. Maar geen 11 maanden sprong dus! Ze is juist weer vrolijker en eet weer goed. Maar misschien komt het nog Onze oudste was wel hangerig en humeurig rond 11 maanden. Ook ziek erbij... Dus dat helpt niet. Maar zij bleek 's nachts dus honger te hebben! Waarschijnlijk om wat in te halen van het eerdere slechte drinken. Als je kleintje dus de hele nacht huilt, lijkt me er meer aan de hand. Sowieso horen kindjes altijd te troosten te zijn. Ontroostbaar huilen is een slecht teken. Probeer 's nachts eens een paracetamol, wellicht heeft ze nog ergens last van. En geef zeker een flesje!
Oh ja en idd tandjes dus! Hebben mijn meiden toch best wel last van altijd. Zo zielig eigenlijk. Ik vermoed dat veel kindjes vooral drama maken van de 11 en 14 maanden vanwege de tanden Onze oudste kreeg 4 tanden en 2 kiezen tegelijk met 14 maanden...
Vandaag is mijn dochter precies de uitgerekende datum 11 maanden. Nu geloof ik verder niet in sprongetjes, maar ik heb eens gekeken, er zit nu toch helemaal geen sprong volgens oei ik groei? Want die zou pas vlak voor de verjaardag komen? Mijn dochter komt al een poos weer vaak 's nachts, maar met een flesje op gaat ze over het algemeen weer lief slapen.
Ik heb zelf het "oei ik groei" boek niet, maar heb al zoveel gehoord over de gevreesde 11 maanden sprong dat hij er volgens mij wel moet zijn