ik hoop dat jullie tips voor me hebben/ ik heb een dochter van3,5, die vreselijke buien heeft, met gillen en slaan/shoppen erbij. toen ze 1,5 a 2 was had ze afentoe wel drifbuien, die waren meestal van korte duur ook omdat ze ""flauwviel"" omdat ze haar adem in hield en blauw aanliep, daar schrok ze elke keer zo van dat ze daarna alleen maar huilde en bij je wilde zitten. maar inplaats van minder worden de buien alleen maar heviger, ik kan dan niks meer met haar beginnen ze maakt zich ook helemaal slap dus normaal optillen of beetpakken is er niet bij. als je haar aan de hand/arm mee wil nemen laat ze zich gewoon vallen, ze springt soms ook omhoog en trekt haar benen in en valt met een klap op de grond(meestal op haar kont) volgens mij moet dat zeer doen. ze is amper rustig te krijgen, soms lukt het me om haar boven te krijgen en dan doe ik het traphekje dicht en laat haar dan uit razen/schreeuwen. maar ook dat helpt niet altijd ze houd het gerust een uur vol + springen. we hebben geen gang of hal (oud huis). vandaag ook weer flinke drifbui, ze kreeg van mij moppers omdat ze de kat zat te plagen (har aan punt van zijn staart trekken) en daarna op het hekje klimmen en in mijn planten. met eten was het helemaal drama, nouja meer met drinken. ze is al vrij mager en deze week al 2 keer zonder eten naar bed gegaan. krijg dan geen hap bij haar naar binnen, zelfs niet met pasta waar ze gek op is. wie heeft tips, ik heb al heel wat geprobeerd, negeren (bv door te gaan stofzuigen of gewoon tv/radio harder zetten om boven het geschreeuw uit te komen) praten, maar krijg er niks uit. mijn man- mee hulen en schreeuwen, helaas werkte dat alleen de 1ste 2 keer, toen had ze het spelletje door. met boodschappen kan ze ook het bloed onder mijn nagels weg halen, (meestal als mijn man er ook bij is) ik loop dan meestal maar een gangpad verder. voorheen paste ze nog mooi in het winkelwagentje wat ideaal was, soms werkt het als we haar een eigen karretje of mandje geven, maar ook dat is de laatste weken een ramp. meestal als ze zo is leg ik haar smiddsg op bed, maar vandaag is het psz middag, heb haar daar huilend en al heen gebracht, denk dat het voor beide prettiger is, ik even rust geen geschreeuw en zij geen mopperende moeder (al vond ik het niet fijn om haar huilend achter te laten) help help help, wie heeft goede ideetjes en tips (ze gaat op dinsdag ochtend,woensdag ochtend en donderdag middag naar de psz)
Je zou toch verwachten dat er meerdere zijn dit dit aan de hand hebben gehad. Ik heb helaas geen tips voor je, ben er zelf ook naar op zoek ;-( hier een drammertje die na een lange tijd van überlief zijn nu ook weer last heeft van haar hormoontjes. Als iets niet lukt... BOOS! als het niet gaat zoals mevrouwtje wil... BOOS! Als ze naar bed moet... BOOS! Ik probeer maar zoveel mogelijk hetzelfde te doen omdat ik denk dat ze dan op den duur snapt dat zij weet wat mijn reactie gaat worden en ze dan in haar woedebui weet van ze van mij kan verwachten en dat is haar even boos laten zijn, dat mag. Maar na een paar minuutjes waarschuw ik haar dat ze nu lang genoeg boos is geweest en ze rustig moet worden. Dat doet ze natuurlijk niet maar dan gaat ze óf in de hoek (als we beneden zijn) óf ik haar bed (als we boven zijn) en laat ik haar, loop ik weg en geef ik haar geen aandacht. Na een minuut of 2 ga ik terug en neem ik haar bij me en probeer uit te leggen dat ik snap dat ze boos is en dat dat ook mag en nog meer bemoedigende woordjes bla bla bla en als dat niet helpt dan begin ik weer van voor af aan... Héél vermoeiend!!!
Consequent zijn. Dat is de enige tip die ik kan geven. Onze dochter is ook 3,5 jaar en bij haar worden de buien juist steeds minder. Het was bij ons ook erg heftig al vanaf dat ze erg klein was. Met driftbuien waar geen eind aan kwam, adem inhouden etc. Nu is de regel dat ik 1x waarschuw en bij herhaling van het negatieve gedrag staat ze op de gang. Ik zeg dat dus ook als ze iets uithaalt. Nee, je mag niet..... Dit is een waarschuwing. Nog een keer en je staat op de gang. Mijn dochter vindt het verschrikkelijk om op de gang te staan dus het maakt hier indruk. Dit pas ik overal toe. Ongeacht waar we zijn. Het is voor haar zo heel duidelijk en dat heeft zij gewoon nodig. Ik hoop voor je dat het snel minder is. Het kost enorm veel negatieve energie.
Mijn dochter heeft ook haar driftige momenten. Wat hier het beste helpt (maar helaas niet altijd lukt) is zonder emotie reageren. Bijv als ze niet luistert, zeg ik nog 1 keer en dan.....( bij ons is dat op het campingbedje op de logeerkamer. Dit is de enige plek waar ze niet zelf uitkan en niks kapot kan maken). Luistert ze nog niet dan zeg ik dat ze niet luistert en dat ze daarom in het campingbedje moet. Ik probeer dat met een rustige stem te zeggen. Als ze niet zelf loopt til ik haar, wat soms best lastig is als ze flink tegenstribbelt. Maar in ieder geval dus zonder emotie. Lukt niet altijd als ik echt boos ben, maar is voor ons wel de beste manier! In ieder geval succes ermee!