Er zit vooruitgang in!! Klinkt hartstikke positief! Goed dat je met de juf gesproken hebt. Had ze nog iets te vertellen over hem of vooral je zorgen geuit? Hier een zoon die ook haast niks eet voor het naar school gaan. Ik leg me er bij neer, hij haalt het elders op de dag wel in. Om 10 uur hebben ze weer een fruitmoment en drinkmoment. Hier heeft het ook geholpen om samen zijn tas in te pakken: hem zelf fruit laten kiezen, drinken, en zelf in de winkel een stoere drinkbeker of geef hem eens een "verrassing" mee naar school: snoeptomaatjes of een liga ofzo. En leg hem uit wat er "verwacht" wordt op school: dat jij hem brengt, weer weggaat en hem ook weer ophaalt, dat hij zn jas daar aan de kapstok mag hangen etc etc. Ik heb echt tot in de detail verteld wat hij kon verwachten, zelfs geoefend om zelf zn drinkbeker open te draaien ( zoon durfde in het begin geen hulp te vragen). Heeft hier erg geholpen!!
Ik vind t ook al een stuk beter klinken! Dat is volgens mij heel normaal hoor. Mijn dochter heeft nooit moeite gehad met wennen en vind t geweldig op school. Maar ze weet t ook nooit meer en vertelt niet veel.
"Wat heb je gedaan vandaag?" "Niks." Zucht. Herkenbaar dus! En dat hoor ik van veel ouders hoor, dat hun kinderen de hele dag 'niks' zitten te doen op school. Dus dat is op zich niet vreemd. Het ene kind vertelt gewoon wat makkelijker en met meer enthousiasme dan de ander. Ik vind persoonlijk ontbijten voor school wel belangrijk máár ik zou er nu geen strijd van maken. Pick your battles, het belangrijkste is om het (aangekleed) op school te krijgen. Stop eventueel iets extra lekkers in zijn broodtrommel.
Ach arm kind Van de veilige wereld thuis naar de in eerste instantie onveilige wereld op school. Ineens drukte om hem heen, andere regels, andere structuur, ander ritme, ander gezag enz enz. Die overgang is ontzettend groot, vaak kunnen ze het nog niet echt behappen, begrijpen er nog weinig van waarom ze nu ineens alle dagen naar school gaan. Misschien helpt het om er een wenperiode van te maken. Beginnen met brengen en halen na het drinkmoment of het speelkwartier. Natuurlijk in overleg met de juf, maar ja, zij moet dan wel tijd kunnen maken. persoonlijk vind ik april wel erg laat, ze zou een ouder toch te woord moeten kunnen staan. Je kind is vier, het hoeft nog niet. Niet hele dagen in ieder geval. Als je in de mogelijkheid bent tenminste. Neem maar de tijd om te wennen, zo bouw je het veilig op en krijgt hij de kans om overzicht te krijgen in een totaal nieuwe wereld. Mijn dochter is deze week ook voor het eerst echt naar school. Ze was wel al vier halve dagen geweest, daarna was het al vakantie. En ook al is mijn dochter twee lange dagen kdv gewend, ze kan het allemaal niet behapstukken. Ze begrijpt er ogenschijnlijk niets van. Op ma/di haal ik haar op voor een broodje, daarna breng ik haar naar school. "ik wil niet meer naar school!" Op donderdag/vrijdag werk ik en gaat ze naar de overblijf en op vrijdag naar de bso. "ik wil niet naar de overblijf, ik wil alleen naar de bso" of "ik wil niet naar de overblijf, ik wil niet twee keer naar school, ik wil niet naar de bso!" "ik wil niet, want dan mis ik jou zo errug! ik hou zoveel van jou!" enz enz. Als ik vraag waarom ze niet wil "ik vind het zo spannend" Ik hoor alleen maar dat ze iets niet wilt en haar gedrag buiten de structuur van school om, laat soms te wensen over. Ze gilt moord en brand, krijst alles bij elkaar. Maar . alleen bij de overgangsmomenten, dus wanneer het wat onoverzichtelijk is. Op school gaat het, zover ik van de juf begrijp, prima. En toen ik haar haalde bij de bso, was ze heerlijk aan het spelen. Maar voorafgaand aan de bso . ze hebben heel wat uit de kast moeten halen om haar mee te krijgen... Weet ze eenmaal wat haar te wachten staat, wat vertrouwd lijkt te zijn, dan veranderd haar gedrag en gaat het gewoon weer goed. Maar ik vind het een ontzettend lastige situatie. Ik krijg sterk de indruk dat mijn meisje erg op mijn gevoel aan het inspelen is en gebruik maakt van de situatie, maar ook dat ze het gewoon even niet kan overzien. Ik ben nu heel erg in dubio. Ik werk, dus op die dagen gaat het zoals het gaat, alleen . op ma/di/woe haal ik haar op en eet ze thuis, daarna op ma/di weer naar school. Op do/vr kan ik haar niet ophalen om thuis te eten, dus overblijf. Nu vraag ik mij af of het niet verstandiger is om haar meteen maar even in een strak ritme te 'gooien', dus ook maar even op ma/di overblijven en dat te doen wat ze steeds roept: "ik wil maar 1x naar school!" Overblijven= 1x brengen, hele dag op school, 1x halen. Dus 1x naar school.
Er zijn vast al heel wat tips gegeven. Kan je hem wat vertrouwds mee geven? Misschien een knuffel? Dat kan wel eens helpen. Probeer een vast afscheidsritueel. En misschien mag hij bij juf komen even rustig zitten en dan aan de slag als hij wat meer rust heeft. Ik zou ook aanraden er niet teveel mee bezig te zijn. Het wordt dan juist erg beladen en nog moeilijker. Houdt het positief. Ik ben juf in groep 1 en 1x een meisje gehad die echt heel hard moest huilen en bleef er ook echt inhangen. Dit heeft echt wel lang aangehouden. Elke morgen was ik erg druk met haar ( met alle plezier). De ouders waren het wel gewend van de opvang al blijft het niet leuk. Maar ook is het bij haar op een gegeven moment over gegaan en toen was ze de stoerste meid van de klas. Zo leuk om te zien. Zij moest er echt even overheen en vertrouwen krijgen in de nieuwe situatie. Had je al met de juf gepraat? Want om een afspraak zo laat te maken vind ik persoonlijk erg raar van de juf. Maar ze zal vast haar redenen voor hebben! Maar vraag ook na schooltijd hoe het is gegaan. Als het niet goed voelt wanneer je hem huilend achter laat kun je misschien even naar school bellen? Hopelijk gaat het snel beter
Jup hier ook de volgende dag hoorde ik van 1 van de ouders van een groep2-er als er wat bijzonder was gebeurd