Heb erg gelachen om wat je schreef. Wat lijkt me dat handig om zoveel verschillende dingen te kunnen. Een fantastisch voorbeeld zijn jij en je man voor de kinderen. Kijk wat je kunt en niet voor wie het is " bedoeld".
Hier loopt onze 5 jarige met roze nagellak. De oudste had op die leeftijd een felroze pet met prinses erop en een prinsessenmandje op zijn loopfiets. Kleuterklas loopt ook een jochie op zn mooie roze laarzen met k3 erop, vriendje van zoon 1 had met 5 prachtige glitterschoenen, met roze veters. Ze hechten nog geen waarde aan 'dat is voor jongens. Dat voor meisjes'
Het zachtaardige, roze, glitters en regenbogen herken ik wel bij mijn zoon van 6, die voorkeur had hij al vroeg. hij heeft echter nooit gezegd dat hij een meisje wil zijn. Kan het zijn dat hij teveel hoort dat bepaalde dingen voor meisjes zijn en anderen voor jongens? Dan snap ik wel dat hij dit zegt. zou het verder voor nu gewoon wat laten en hem lekker aandoen wat hij mooi vindt en spelen waar hij graag mee speelt.
Jup dat trekt aan als een magneet. Zelfde als alles waar je "Nee afblijven" over roept. Al was dat minder problematisch met G dan met R (die is meer van de mindset: challenge accepted...) R scheurt nu weer met een poppenwagen rond, zat bij mn moeder van de week een popje in een schommeltje te doen en eindeloos lief tegen te kletsen. En een verkleedjurk van G is ook niet veilig, idealiter dan nog een dansmuziekje en discolicht erbij dan is het helemaal feest. (Wat me er aan doet denken dat ik nog een brandweerpak moet maken) Ze hebben lol, doen lekker gek mag hier gewoon. En intussen wordt ik "geholpen" met schuurwerk aan de schuurdeur en is meneertje intens beledigd dat hij me niet mag helpen met verven. (Prima op papier of canvas maar niet met terpetineverf op buiten houtwerk)