Gisteren kreeg ik het bericht dat bij een vriendin van mij de kogel door de kerk is en ze gaan scheiden. Ze hebben een dochter waarmee mijn dochter goede vriendinnetjes is, ze zien elkaar bijna elke dag. Vandaag gaan ze het vertellen en wij willen graag dat onze dochter het van ons hoort. Mijn vriendin vroeg het mij ook omdat ze het er samen toch over zullen hebben. Mijn dochter is een denkertje, hoe leg je zoiets uit? Ze zal zich zorgen gaan maken of ze nog zoveel kunnen spelen samen. Daarnaast is ze heel sociaal en weet ik dat ze haar vriendinnetje zal willen troosten. Ik ben er zelf ook best emotioneel onder, het is geen totale verrassing, maar desalniettemin verdrietig natuurlijk. We hebben de laatste tijd meer huwelijken zien stranden en ik vindt het zo'n naar idee. En misschien hebben jullie nog tips hoe ik mijn vriendin kan ondersteunen.. Groetjes
naar je dochter toe denk ik vooral 'gewoon' zoals het is. Ze houden nog steeds van elkaar, maar niet meer 'verliefd' (dat is meestal het woordje wat kinderen begrijpen met verschil in houden van), en willen daardoor niet meer als man en vrouw in 1 huis wonen. Ze houden nog steeds allebei heel veel van hun kind. Laat je dochter vragen stellen en beantwoord die naar eerlijkheid, meestal komen er in de loop van de tijd vanzelf meer vragen. ik zou bewust geen dingen benoemen als 'veel ruzie' e.d. want kinderen kunnen dan soms bang worden dat bij een woordenwisseling bij eigen ouders dit dus meteen een scheiding inhoudt. Ook benoemen dat dit verdrietig is voor iedereen. voor het vriendinnetje, voor haar ouders maar ook dat het jou verdrietig maakt een wellicht haar dus ook. dat mag natuurlijk.
Wees eerlijk en vertel het zoals het is.... ze vinden hun dochter nog steeds het allerliefste maar zijn niet meer verliefd op elkaar. Ze gaan apart wonen, maar blijven samen voor focuser zorgen... Benadruk ook dat jij en je man nog steeds heel erg verliefd zijn en dat jullie niet uit elkaar willen. De ouders van mijn beste vriendinnetje gingen scheiden toen ik 6 was (ouders waren ook bevriend geraakt en we waren net terug van een gezamenlijke vakantie).... dat heeft echt ongelofelijk veel indruk gemaakt. Ik was bang dat mijn ouders gingen scheiden (en wilde niet meer met vakantie).
Ik zou het naar jouw dochter toe zo luchtig mogelijk proberente houden en uitleggen dat de papa en mama van x allebei apart gaan wonen. En dan zeggen als ze er iets over te vragen heeft dat ze dat nu en ook later nog mag doen.
Ik denk dat je dochter zich misschien ook gaat afvragen of jullie ook uit elkaar gaan. Mijn dochter deed dit ook toen voor de zoveelste keer de ouders van klasgenootjes uit elkaar gingen. Jouw dochter kent die mensen ook en in haar ogen hadden ze misschien wel eenzelfde soort relatie als jullie. Het hoeft natuurlijk niet, maar het zou een angst kunnen worden nadat je het hebt uitgelegd. Verder zou ik het inderdaad zo uitleggen als boven beschreven.
Moeilijke situatie. Ik heb mijn dochter vorige week moeten vertellen dat opa en oma (mijn ouders die ze bijna elke dag ziet) gaan scheiden. Mijn dochter is 5,5 jaar en ze wist precies wat het was. Ze was heel erg verdrietig en dat mag ook. Ze heeft 1 dag gevraagd of ze dan echt echt echt niet meer gaan trouwen enz. Ik heb gezegd dat dit niet maar gaat gebeuren. Het is hard maar wel de waarheid, valse hoop is niet fijn. We hebben aangegeven dat ze alles mag vragen en zeggen tegen ons en tegen oma en opa. Ze heeft veel vragen over haar logeerkamertje, haar bed en speelgoed enz. En dat is ook logisch, maar door er met haar over te praten en de waarheid te vertellen zorgt er wel voor dat het eerlijk gaat en dat we de rust weer terug brengen. Sterkte!
nou.. helemaal vergeten dit topic.. sorry. Ik heb het luchtig gebracht, toen vertelde ze me dat ze het toch al vreemd vond dat die vader nooit thuis was. Ze merken echt alles.. ze heeft een tekening voor haar vriendin gemaakt en ze hebben er al samen over gepraat. We hebben gezegd dat ze met vragen altijd bij ons kan komen, ze is nog niet geweest.. wel gaf ze aan het ook zielig te vinden voor die papa want ze willen bij de moeder blijven.. vond ik erg lief. Bedankt allemaal!
Je hebt een schat van een dochter Ik wilde eigenlijk opmerken dat het vriendinnetje het misschien beter zelf kan vertellen. (Of in ieder geval dat je die een dagje de kans geeft het zelf te zeggen zodat ze evt wat kan zeggen als ze dat zou willen) Maar volgens mij is het voor onze kinderen veel minder vreemd dat ouders gaan scheiden dan voor ons. Weet nog toen ik klein was dat het nauwelijks voor kwam. Nu heeft de helft van de klas gescheiden ouders. Niet minder verdrietig natuurlijk... maar wel "normaler". Zeker als het niet over je eigen ouders gaat.