Mijn dochter doet de laatste tijd zo raar, ze heeft een soort lachje ontwikkeld, dat heel erg, maar echt extreem zenuwachtig klinkt, het lijkt ook haast wel huilen, ik denk continu dat ze over de rooie gaat Heeft een van jullie dit ook wel eens aan de hand gehad? Was het een fase, ging het over? Ze heeft er ook een handje van om kinderachtig/zeurderig te praten. Ik wil graag dat ze bij mij "gewoon" doet , want ik word er horendol van, ze steekt me aan met haar zenuwachtige gedoetje. Alleen, als ze nou echt zenuwachtig is, wil ik haar natuurlijk liefst serieus nemen en op haar gemak stellen...
Oudste dochter heeft ook wel eens een irritant lachje als we boos op haar zijn. Dan weet ze zich geen houding te geven, en dan lacht ze het zo weg. Weet niet of het bij jou ook in een 'sociaal ongemakkelijke' situatie voorkomt? Of gewoon de hele dag? En dat zeurderige heeft ze ook een tijdje gehad. Dat heb ik meteen afgestraft, werd er al heel snel gek van. Ik had iets wat ze graag wilde (op dat moment was dat 's avonds een rondje HayDay spelen ) als inzet gebruikt. 2 plaatjes van HayDay op de kast geplakt, en telkens als ze haar 'zeurstem' gebruikte ging er eentje weg. Allebei weg = niet spelen. En dat heeft wonderwel geholpen. Na 2 weken was het vrijwel over. Ik merkte dat het echt een gewoonte, een automatisme, begon te worden om zeurderig te praten. Dus dat wilde ik zo snel mogelijk doorbreken voordat het in ging slijten. En misschien was het ook maar een fase, en was het vanzelf ook wel gestopt, ik weet het niet.