Klopt, tandenpoetsen moet, net als medicijnen. Dat is voor je gezondheid dus moet dat als het niet anders kan onder dwang. Zindelijk zijn met nog geen 2 jaar valt daar mi echt niet onder. Dat is niet beter voor je gezondheid oid. Nog een jaar met een luier lopen wordt een kind niet minder van. Zindelijkheid en dat soort lichamelijke dingen horen imo niet onder dwang te gaan.
Hoe je het weer positief maakt...? Door het gewoon te laten rusten! Hij is nog heel jong en je zet onnodig gigantisch veel druk op hem... Hij is er gewoon nog niet aan toe Probeer het over een half jaar nog eens
Jij weet net zo goed als ik dat je zindelijkheid niet af kan dwingen. In het proces bij mn dochter heb ik haar een paar keer opgepakt en op het potje gezet ja, terwijl ze dat op dat moment niet wilde. Om haar duidelijk te maken wáár ze moest plassen. No big deal. En daardoor begreep ze het. Een gezellig dagje uit met het gezin hoort imo ook niet onder dwang te gaan. Toch heb ik mn zoon de laatste keer dat we in de Efteling waren wel een keer tegen zn zin in in de kinderwagen gedeponeerd. Dat maakt die hele dag pretpark niet meteen "onder dwang"
Prima! Ik geef antwoord op je vraag: hoe maak ik het weer positief? Nou door er mee op te houden op deze manier!
Mijn zoontje is nu 2,5 jaar en ook nog niet zindelijk. Heeft wel al gepoept en geplast op de wc. Weet ook heel goed wanneer hij moet poepen. Nu heeft hij iets nieuws en dat is plassen in een emmer en dat wilt hij heel graag. Ach ja... Ik laat het gewoon wezen en het komt vanzelf wel. Als hij 16 jaar is, zal hij het vast wel op de wc doen
Ik lees net dit, maar weetje dat zindelijkheid een ingewikkeld proces is. Het heeft met de sluitspier en de impuls van de hersenen te maken. Net als dat ze nog geen duim op kunnen opsteken of kunnen hinkelen/ springen of rennen. Daarbij komt er nog bij kijken dat het allemaal uit hem komt en dat kan heel eng zijn. Tandenpoetsen, in de kinderwagen zetten of in een fietsstoeltje zitten is toch heel wat anders. Ik moet eerlijk zeggen dat ik deze text van jou niet goed begrijp.
Het gaat toch niet om dwingen om te plassen? Het gaat om dwingen om even te blijven zitten. Dat heb ik met mijn kinderen ook gewoon gedaan hoor. Anders bleven ze nooit lang genoeg op één plek om te beseffen wat verwacht werd.
Alleen als het moet, dan dwing je. Zoals medicijnen of idd in een kinderstoel/ kinderwagen zitten. Dat wc plekje moet een feestje zijn, niet iets dwingends. Heel apart. Maar iedereen doet het op zijn eigen manier en gewoon maar doen wat jou het beste lijkt.
Ik denk dat maar heel weinig kinderen gedwongen worden op het potje of de wc te zitten. En zij snappen toch ook allemaal waar het in moet en wat er verwacht wordt?
Nou ik weet niet, maar mijn kinderen bleven gewoon nooit lang genoeg zitten om de plas te laten komen. Ik heb hen dus ook een paar keer op hun plek gehouden, en dan het feestje waarvan @PBV sprak gehouden toen dankzij dat op de plek houden de plas eindelijk kon komen.
We hebben het alleen maar om een manier te bedenken zodat hij langer dan 10 tellen op het potje blijft zitten. Niet dwingen om te plassen of op commando te poepen ofzo, of vanaf nu nooit meer een luier te mogen. Als de vraag was geweest, hoe kn ik hem langer dan 10 seconden op een gewone stoel laten zitten, wat zouden jullie dan zeggen? Voor nu zou ik zeggen, kies een moment dat hij niet hoeft te plassen of poepen, en zet hem met een ijsje ofzo op de pot.
Ik zou hem eerst vertrouwd laten raken met het potje. Hij hoeft niet binnen nu en 2 weken zindelijk te zijn, hij is nog geen 2! Hier ging hij sinds hij 1,5 was regelmatig met verkleiner op de wc, meestal kwam er niks, naar mate hij ouder werd deed hij soms een plasje, maar plaste ook net zo goed in z'n luier. Ook een periode gehad dat hij niet op de wc wilde, toen gewoon laten rusten en na een paar weken kwam de interesse weer terug. Hier rond z'n 2e verjaardag een paar pogingen gedaan omdat het lekker weer was, maar hij snapte er nog helemaal niks van, ging 10x op de wc zitten voor de fun. Deed dan niks en een paar minuten later liet hij het zo lopen. Met 2,5 nog een keer een poging gedaan, ik was toen 3 maanden zwanger en het leek me wel fijn als hij voor de geboorte van de 2e zindelijk zou zijn. Maar wederom was hij niet te sturen en ik had geen zin om dagen lang te moeten wassen en dweilen. Met 2jaar en 8 maanden was hij binnen 1 dag zindelijk. Had 's morgens z'n luier af, plaste in z'n broek en wilde weer een luier aan. Luier aangegeven en opeens gaf hij aan te moeten plassen. De eerste paar keer dacht ik nog dit is toeval, maar alleen 's middags bij m'n schoonmoeder een keer een plasje in z'n luier. De volgende ochtend met luierbroekje aan naar de psz en daar ook netjes naar de wc gegaan en droog gebleven. Sindsdien is hij zindelijk. En 2 vriendinnen van mij met zoontjes van dezelfde leeftijd hadden precies hetzelfde. Beide kinderen ook tussen de 2,5-3 jaar in een paar dagen zindelijk zonder al teveel gedoe. Mijn oudste raakte echt elke keer compleet in paniek als hij in z'n broek plaste. Hij vond het vreselijk, met 2 jaar begreep hij er niks van, 8 maanden later dus wel. Het lampje moet gaan branden. Maar goed, een ieder kiest z'n eigen manier. Als je maar doorzet en volhoud zal hij op deze manier ook wel zindelijk worden natuurlijk, maar ik laat ze liever geleidelijk wennen en vertrouwd raken met wc of het potje, daar zou ik nu eerst mee aan de slag gaan en daarna pas het echte zindelijk worden weer oppakken. Dus wat anderen ook al zeggen, iets lekkers in handen geven, een boekje voorlezen of misschien een filmpje aanzetten zodat hij afgeleid is. Vind hij de wc bijv. wel interessant als jij erop zit of 1 van z'n zussen? Hier liet ik ook vaak de deur open als ik gewoon alleen thuis was. Dan kwam hij vaak om een hoekje kijken en als vanzelf kwam uiteindelijk de vraag of hij er ook op mocht.
Dit inderdaad.. als ik haar soms niet op haar plek hield, liep ze van het potje af terwijl ze aan het plassen was - even afgeleid, even geen rust in haar kont... Dan konden ze het prima, maar moest ik haar wel even met haar gedachten bij haar 'werk' houden. En dat was soms even fysiek ja - omdat mijn woorden nog niet doordrongen bij haar, omdat ze al iets anders in hun hoofd hadden . @ts; idee van potje leuk maken is nog wel een idee. Dus met kleding aan. En misschien het ding versieren met stickers ofzo. En met knuffels er mee bezig zijn; mogelijk dat je een knuffel erop zet en dan -even zonder dat hij het ziet- een plasje water er in giet, zodat hij ziet, dat 'beer' het ook leuk vind om een plasje op het potje te doen. Wil hij dan ook? Prima. Niet? Ook goed.. Verder zijn er ook heel wat boekjes over kindjes die op een potje gaan.
Nou, precies dit. Wat is nou een paar keer nog geen kwart minuut op hun plek houden? Krijgen ze niks van. Daarna inderdaad een feestje, en die 10 tellen waren allang weer vergeten. Zoals iemand al zei: iedereen doet het op zn eigen manier. En als iemand er maanden voor uit wil trekken, prima. Maar ik heb geen zin om er een ellenlang proces van te maken. Ik observeer mn kinderen heel goed, en ga echt geen toeren uithalen als ik niet zeker weet dat ze er fysiek aan toe zijn. Ik zie nu gewoon dat mn zoon het KAN. Hij WIL het alleen niet. En ja, dan zoek ik een positieve manier om dat pothe toch leuk te krijgen voor hem. Met "hij is er nog niet aan toe" kan ik niet zo veel, want ik denk dat dat niet waar is.
Ik nam vanaf vrij vroeg kind op schoot als ik op de wc zat. T is geen held met nieuwe dingen dus ben op tijd begonnen. Op de wc zitten was voor hem normaal. Al voor zijn tweede verjaardag zat hij zelf op toiletverkleiner op de wc en nu met 2,5 pakt hij zelf de kinderbril en krukje. Nog lang niet zindelijk hoor maar wij hebben vaste wc momenten: voor de dutjes en voordat hij in bad gaat of onder de douche. Net na zijn tweede verjaardag merkten wij dat hij op de wc extreem begon te persen alsof het moest. Dus gelijk toilet pauze ingelast. Werkte uitstekend, paar week later ging het weer flitsend Wij hebben zelf de wc verkleiner gekocht met hem, dus hij liet ook trots dat ding aan iedereen zien haha Neem anders een teken papier mee en laat kind ondertussen kleuren of stickers plakken op dat vel. Uit ervaring, niet te hard juichen als het lukt. Mijn kind schrok zo erg van mijn enorme blijdschap dat hij verstijfde hahaha
Maar dat: hij WIL het niet. Dat is toch juist het belangrijkste met zoiets lichamelijks als zindelijkheid. En als je wacht hoef je er niet ellenlang voor uit te trekken. Mijn beide kinderen waren in een dag zindelijk, zonder training, dwang oid. Daar heb ik nu echt helemaal niks aan hoeven doen. Alleen beiden op een andere leeftijd (2 jaar en 2 maanden en 3 jaar en 1 maand) We hebben het bij jou over een kind van nog geen 2! Je benoemt al het krijsen, niet willen,dat het stress oplevert enz...dat allemaal om een kind van nog geen 2 zindelijk te krijgen omdat jij vindt dat hij eraan toe is. Als je een half jaartje wacht of misschien 3 maanden of 8 maanden (wie zal het zeggen) dan komt hij er hoogstwaarschijnlijk zelf mee en hoef je hem niet vast te houden op een potje of de wc of toeren uit te halen om ervoor te zorgen dat hij het leuk vindt. Dan beslist hij op een dag dat het goed is en dan is hij zindelijk! Hoe simpel kan het zijn.
Je kind is nog geen twee, jij ziet dat hij er fysiek aan toe is en dus moet hij zindelijk worden. Het lichaam bestaat uit meer functie's dan alleen het fysieke, je kind maakt dit duidelijk door heel duidelijk zijn angst te uiten richting het potje maar dit lijk jij gewoon te negeren. Als reactie hierop probeert je kind het dan maar zo lang mogelijk op te houden en gaat hij plassen linken aan angst met alle gevolgen van dien. Waar ik deze "wijsheid" vandaan haal zul je denken. Nou been there, done that. Alleen was mijn zoon al bijna 4, was het een wanhoopsdaad want hij moest zindelijk zijn voordat hij naar school moest. Resultaat een tripje huisarts , ernstige constipatie omdat de ontlasting ophouden hem erg goed afging. Op aandringen van de huisarts de luier weer omgedaan en de rust weer terug gebracht. 4 weken later (vlak voordat school begon) wilde hij geen luier meer om maar moest ik de luier meenemen en hem omdoen als hij moest, dit heeft hij 4 dagen gedaan en toen hoefde de luier ook niet meer mee en was hij plas zindelijk 2 dagen voordat school begon. (heeft ook zelden een ongelukje gehad)
Mijn dochter heeft een beetje het zelfde. Ze merkt wanneer ze moet poepen en plassen als ze in haar blootje loopt maar vervolgens vraagt ze om de luier. Op het potje en de verkleinen wil ze vervolgens absoluut niet, ze vraagt om de luier. Wij hebben besloten het maar even te laten, komt wel.
Relax Vooral! Hier geen potje, gelijk na de eerste keer proberen weggedaan. Kind past er amper op. Nu zet ik hem afentoe op de wc en in de douche een emmertje voor het geval dat. Nou hij maakt nog geen hele sterke indruk dat hij er aan toe is dus wacht gewoon nog even.