Ik zie het mss mis hoor maar dat meisje heeft natuurlijk ook recht op duidelijkheid. Ze heeft het al moeilijk genoeg. Ruimte en leren voor de zoon van de opstarter is voor dit meisje mss hoop en heel tegenstrijdig allemaal?
Ja, weet niet. Dat is toch aan hen.. Nu gaan wij als volwassenen allemaal dingen invullen en beslissen. Niet dat TS dat doet hoor (@siriel je bent een topper) , maar in zijn algemeen. Ik zou me kunnen voorstellen dat je het vraagt en de beslissing dan bij hem legt, in de trant van: Je hebt nu ook nog examens, vind je het lastig om duidelijk naar haar te zijn of kan ik je daarbij helpen? Of hoe zie jij dat zelf.. Misschien kan hij prima leren onder deze omstandigheden en haalt hij het gewoon.
wauw wat is dit een mooi topic, ondanks het onderwerp. Ik hoop dat ik zo met mijn dochters om kan gaan als ze 17/18 zijn. Echt heel mooi om te lezen. Hopelijk durft je zoon het binnenkort aan de relatie beeindigen. Sterkte ermee
Ja mee eens. Ongeacht haar gedrag, verdient ze wel duidelijkheid en eerlijkheid en niet aan een lijntje te worden gehouden. Ze heeft ook genoeg aan haar hoofd. Het is totaal begrijpelijk van die jongen, maar dan moet ie nu ook laten zien dat hij volwassen is en eerlijk zijn.
Bedankt voor jouw berichtje, en het meedenken! Dit hebben we idd maandag met hem besproken. Hij gaf zelf al aan dat hij heel bang was dat als hij het zou uitmaken zij zou dreigen voor de trein te springen, dat heeft ze bij haar ouders ook al vaker gedaan. Ik vroeg hem toen, als ze dat zou doen.. wat dan?? Toen zei hij eerst " dat zou echt heel erg zijn, maar misschien vindt ze dan wel de rust die ze nu nooit krijgt" (vond ik een behoorlijk heftige uitspraak, maar ik begrijp het wel, dit geeft ook aan hoe erg ze er aan toe is, als mijn zoon dit al zegt) Dus ik vroeg hem, ik bedoel eigenlijk of jij je dan schuldig zou voelen.. Hij was een hele tijd stil, en toen zei hij nee ik zou me niet schuldig voelen want het is niet mijn schuld dat ik hier niet mee om kan gaan en dat haar eerlijk zeg. Het zou niemands schuld zijn, het is gewoon niet eerlijk dat zij zo ziek is mam. Dus mochten zich zulke heftige dingen gaan voordoen, wat ik niet hoop natuurlijk, dan weet ik dat hij zich een tijd ellendig zou voelen en op mijn schoot ligt uit te huilen.. maar hij zou er zeker overheen komen. Het zou hem misschien wel meer doen, dan hij nu kan bedenken. Maar hij beseft zich héél goed dat hij deze situatie niet in de hand heeft.
Vaak (en helaas niet altijd) is dat puur dreigen. Hoe vaak ik dat dreigement wel niet naar mijn hoofd heb gehad. Nou ze is er nog steeds (gelukkig) 20 jaar later. Gewoon onderdeel van de manipulatie.
Kijk ik zie het zo, mijn zoon wordt elke donderdag door haar moeder gebeld, of hij even zijn planning voor de volgende week wil doorgeven. Dan kunnen zij er rekening mee houden wanneer hun dochter waar is. Het is nu al eens gebleken dat als er iets onverwacht veranderd omdat ONS gezin spontaan iets gaat doen, waar mijn zoon ook met mee wil of kan, dit voor problemen zorgt bij zijn vrienden/hun gezin. Ik verwacht van haar ouders echt geen hele uitleg of weet ik wat. Weet ook niet goed wat ik verwacht had. Ik weet wel dat als ik als moeder zijnde een keer was mee gegaan voor een korte kennismaking, fijn dat mijn dochter hier zo welkom is, dat ze het zo leuk hebben samen, en als er iets aan de hand is of je loopt ergens tegenaan mag je altijd even contact opnemen. Weet niet of ik het in dit topic al genoemd heb, maar aantal weken geleden had ze ineens een epileptische aanval toen ze boven waren, heel toevallig was dit 2 dagen daarvoor door haar moeder ter sprake gebracht bij mijn zoon. Maar zoiets, heb ik dus nog nooit gezien of bij de hand gehad, ik denk dat ik me kapot geschrokken was. Dat was mijn zoon ook, alleen wist hij gelukkig nu hoe hij moest handelen. Ik neem die mensen niets kwalijk, ik zou zelf gewoon anders gehandeld hebben als je ziet dat er een serieuze relatie ontstaat.
Dat weet je pas echt als je ook in hun schoenen hebt gestaan denk ik (en wie weet hoeveel er voor je zoon al zijn geweest?)
Ik denk dat dit een dingetje wordt. Die mobiel is tegenwoordig een soort van eerste levensbehoefte, misschien is het eerder een optie om haar tijdelijk op de negeer functie te zetten als ze hem echt niet met rust kan laten. Want ik merk dat hij dat heel erg vervelend vindt. Hij heeft gelukkig alleen nog praktijk examens, en dat is voor hem gesneden koek. Maar het is gewoon belangrijk dat hij normaal zijn rust kan pakken en dat zij hem niet steeds in de nek hijgt. Maar aan de andere kant denk ik dat dit hem juist kan helpen om er definitief afscheid van te nemen.
Ik snap wat je bedoelt. Maar hij is duidelijk geweest door te zeggen deze week geen contact ik heb tijd rust en ruimte nodig. Vervolgens blijft zij hem bellen appen en afspraken afdwingen.. De duidelijke boodschap is, ik wil even rust, we zien elkaar volgende week. Dat hij tegen haar zegt ik ga wandelen, en vervolgens naar een vriend gaat, is natuurlijk niet ok. Maar zij moet hem eigenlijk gewoon nu even die rust gunnen. Ik denk en hoop dat hij door die rust te pakken zal zien, dit is echt beter voor mij, ik maak het uit.
Ik begrijp wat jij bedoelt. Maar ik heb genoeg levenservaring om te weten dat ik hier anders mee om was gegaan. Daar mag iedereen natuurlijk zijn eigen mening over hebben. Ik vind het gewoon niet ok, maar dat is mijn mening
Bedankt voor je lieve reactie, Ik hoop ook snel dat hij het voor zichzelf duidelijk genoeg heeft, en de relatie beeindigd.
stel dat het gebeurt en stel worst case dat het een geslaagde poging wordt. Dan zou ik je wel willen adviseren om hulp in te schakelen want dat is ontzettend traumatisch. Ik hoop wel heel erg dat het niet zo loopt!
Ja zeker, dat zouden we zeker doen, al zou hij zeggen dat het niet nodig is dan nog is dat belangrijk. Maar laten we hopen dat het niet zo ver komt en hij snel weer wat rust krijgt.
Ik volg dit topic al een tijdje en wil even mijn bewondering uitspreken voor @siriel . Ik vind dat je zo mooi met de situatie omgaat, ondanks je eigen gedachten erover. De ruimte die je het stel geeft en de openheid die jij en je zoon hebben. Prachtig om te lezen, hoe heftig deze situatie ook is. Ik mag hopen dat ik over 10 jaar zo met mijn kinderen kan praten! Wat betreft risico's mbt het gedrag van vriendin. Hoe hard ook, het is niet zijn verantwoordelijkheid. Hij mag (moet) zijn eigen grenzen aangeven. Het is haar verantwoordelijkheid hoe zij daar mee omgaat (met ondersteuning van begeleiding en ouders). Als zij besluit zichzelf te beschadigen, of erger, is dit haar eigen keuze, hoe hard het ook klinkt. Heel veel sterkte voor jullie. En nogmaals, alle bewondering voor hoor je het aanpakt. Chapeau!
Wat heftig weer. Ook om je zoon zo te zien maar wat is hij wijs in hoe hij naar de situatie kan kijken. Sterkte, jullie hebben t goed aangepakt
Bedankt voor jouw bericht! De situatie is idd vrij heftig vind ik. Het klopt dat het niet zijn verantwoordelijkheid is, hij wil het graag voor haar oplossen, maar dat kan natuurlijk helemaal niet.