We lopen een beetje vast met onze middelste dochter. Ze zit al een hele poos (ongeveer vanaf oktober) niet lekker in dr vel en we kunnen er niet echt de vinger op leggen waardoor dit nu komt. Ze is vaak moe, down, huilt om van alles, kan uit het niets ineens enorm boos worden. Op school doet ze gewoon wat ze moet doen en de juffen merken weinig aan dr. Zelf denk ik dat er mogelijk wat faalangst meespeelt icm de lat erg hoog leggen voor zichzelf. Verder verdenk ik haar van onderpresteren en is ze erg gevoelig. Op advies van anderen heb ik het CJG gebeld voor advies en die hebben ons in eerste instantie een afspraak gegeven bij de jeugdarts, om vanuit daar verder te kijken. Volgende week hebben we deze afspraak staan. Maar wat kunnen we verwachten van deze afspraak en mogelijke verdere afspraken?
Zo zijn wij ook begonnen. Ontzettend goede ervaring met het CJG hier trouwens! Hier is iemand thuisgekomen. Eerste keer alleen met mij een gesprek gehad. Van daaruit heeft ze gekeken wat de volgende stappen zouden kunnen zijn. In het geval van onze dochter heeft zij haar 2x thuis geobserveerd en een activiteit met haar gedaan. Op dat moment leek het ook alleen thuis op te vallen en heeft zij ons verwezen naar een coach. Maar wij konden eigenlijk niemand vinden waar we echt dachten dat onze dochter iets aan zou hebben dus hebben het even laten rusten. Een poosje later kwam vanuit school het signaal dat het niet helemaal lekker liep. Weer contact opgenomen met onze contactpersoon van het CJG. Samen een gezinsplan opgesteld (de hulpvraag dus eigenlijk) en daarmee heb ik contact opgenomen met een psychologie praktijk voor kinderen hier in de buurt. Daar een intake gehad en zij hebben besloten onze dochter te testen op een aantal dingen. Daar is na een tijd uiteindelijk een diagnose uitgerold.
Ok duidelijk verhaal. Hoelang heeft het traject bij jullie geduurd (vanaf toen je het voor de tweede keer aangaf)? Ik heb ook geen idee of er hier een echte diagnose uit gaat rollen, dat denk (en hoop) ik eigenlijk niet. Maar wat extra handvaten om haar beter te kunnen begeleiden, zouden erg welkom zijn.
Dafne is nog een stuk jonger, maar ook wij hebben CJG op den duur ingeschakeld. Wij kwamen terecht bij een pedagoge. Paar gesprekken gehad, zonder Dafne erbij, en veel tips en handvatten gekregen. Dat was bij ons al voldoende eigenlijk. Hoewel we laatst weer terug zijn gegaan. Toch weer even beetje overleggen omdat we weer tegen hetzelfde aanliepen. Ik ben helemaal blij met haar hulp!
Geen ervaring met CjG maar de symptomen herken ik wel.... ben je al bij de dokter geweest om iets medisch uit te sluiten (vast wel)? Prikkelbaarheid, niet lekker in je vel zitten, kort lontje zou ook kunnen komen door vermoeidheid, veroorzaakt door bijv. Keel -en neusamandelen. Misschien is een gesprekje met de IB-er ook nog een goede weg om tegelijkertijd in te slaan?
Toen ze net 4 was heeft ze ook een (kortere) periode vergelijkbare klachten gehad, toen zijn we bij de dokter geweest en daar kwam niks uit; verder zijn dr ogen gecheckt (papa, mama en broer met bril), maar dat was ook goed. Ze is verder nooit ziek of zo. IB-er hebben we dit jaar nog niet gesproken. Juf wel een paar keer, maar die herkent het dus niet. Wel zijn er binnenkort weer de rapportgesprekken op school, dus dan nemen we het sowieso mee.
Het CJG is de week nadat ik belde langsgeweest. Toen het gezinsplan opgesteld. De medewerker heeft dat nog uitgewerkt, dat duurde 2 weken ongeveer (zaten feestdagen ook bij). Toen is het met onze toestemming naar de praktijk gestuurd die wij uitgekozen hadden. We konden daar binnen 2 weken terecht. Eerst een intake en de week erop volgend begonnen de onderzoeken. Dat heeft ook weer 2 weken in beslag genomen. En die uitslagen moesten verwerkt worden. Dus tot aan de diagnose ongeveer een ruime 2 maanden.
Dat is best snel zeg. Fijn dat er zo snel hulp was. Geen idee nog hoe het in onze gemeente is geregeld.
het verschilt ook heel erg per praktijk. Deze had onze voorkeur en gelukkig dus binnen 2 weken plek. Maar er zijn ook praktijken waar je 3 maanden op een intake moet wachten.
Klinkt als mijn oudste. Gesprek gehad met mensen met veel ervaring of gespecialiseerd in HB en inmiddels is ze door een hb specialist getest. Uitslag weten wij nog niet. De dingen die je noemt zouden heel erg goed bij onderpresteren kunnen passen.
Tja, dat zou ons ook niks verbazen. Al zou ik liever hebben dat ze gewoon slim is ipv hb, maar het is wat het is. Mochten er idd testen komen, gaan we waarschijnlijk wel naar iemand met ervaring hiermee (al heb ik geen idee hoeveel keuze je hebt in zo n traject via het cjg)
Hier mochten we zelf een praktijk kiezen. Het CJG zorgt er enkel voor dat het gezinsplan daar terecht komt.
Hier zelf een specialist gezocht. 1 die ook gespecialiseerd is in HSP. Moesten het wel zelf bekostigen overigens. Dat was even slikken. Ik hoop ook dat dochter een mooi gemiddeld tot boven gemiddeld IQ heeft ipv hoogbegaafd. Al zou hb zooooo veel verklaren.
Zelf iemand zoeken is idd ook nog een optie, maar de kosten daarvan houden ons een beetje tegen. Vandaar eerst via het CJG en daarna kunnen we altijd nog die doen. En idd het zou een hoop verklaren.
Ik heb enigszins vergelijkbare situatie/klachten bij middelste dochter meegemaakt, ik ben toen op eigen initiatief gaan praten met schoolarts (is dat ook CJG, ik weet eigenlijk niet?). Samen besproken welke vorm van hulpverlening ons meest passend leek, en we zijn verwezen naar GGZ voor diagnostiek. Voordat we daar klaar waren, duurde wel even (wachttijden e.d.), maar heeft wel tot hoop inzicht geleid en daarnaast de geruststelling dat er geen psychiatrische stoornis was. (hier was een combinatie van hooggevoeligheid, flink dysharmonisch IQ profiel in begaafde richting, langdurige psychische belasting pittig thuissituatie, trekjes van faalangst en perfectionisme en enorm moeten wennen aan groep 3. Met diagnose 'overspannen'. Aanpak thuis en op school aangepast, daarna is ze langzaam weer opgebloeid. We blijven nog wel 'sukkelen' met dat dysharmonische IQ profiel, zeer uiteenlopende cito scores en wat mij betreft is een of andere leerstoornis nog niet uitgesloten...)
Was dat ook in de winter toevallig? Omdat je zegt dat het nu vanaf oktober ongeveer mis is. Dat herken ik namelijk van mijn oudste. Ik denk dat zij last heeft van winterdepressies. Al is "depressie" niet het goede woord, maar ik merk dat ze in het donkere half jaar zoooo'n ander kind is: huilbuien, grenzen zoeken, niks leuk vinden etc. Terwijl ze in de zomer een gezellig, enthousiast, lief kind is. Het zal niet alles verklaren -zowel bij mijn dochter als bij die van jou-, maar je zou kunnen kijken of jij ook een patroon ontdekt?
Dit vind ik ook wel een goede, we herkennen dit sinds een jaar of twee ook bij onze oudste helaas, hij heeft het van niemand vreemd... maar het is wel sneu voor een kind. Tussen de herfstvakantie en de voorjaarsvakantie is hij moeilijker qua gedrag (vooral voor zichzelf, niet eens zozeer voor ons), heeft hij veel minder zin in school, is hij moe. Herken je misschien zoiets Nelta?
Hmm, lastig te zeggen; het pas begonnen toen ze naar school ging. Ik denk ik 2016 vanaf maart. Over vorig jaar kan ik niet een periode aan geven waarin het slechter ging dan normaal. Dit jaar valt het me op vanaf oktober, dus niet echt een duidelijke winterdip denk ik.