Ik zou eens wat andere ouders appen of bellen die je goed kent en vragen of zij hun kind kunnen vragen waarom je zoon straf heeft gehad en hoe dat is gegaan en of ze dan subtiel kunnen vragen of de juf je zoon heeft vastgepakt.. Dan krijg je wat meer onafhankelijke verhalen en heb je wat meer info om met de juf in gesprek te gaan.
Wat als het nu wel waar is wat je zoontje zegt? Dan zal hij zich nu vast onveilig voelen op school. En dat levert geen positief gedrag op. Ik zou echt heel snel met jullie 3en om tafel gaan, als je zoon ongelijk heeft, dan merk je het snel genoeg. Heeft hij gelijk gaat ie waarschijnlijk uit zijn plaat tegen de juf, maar hij heeft recht om gehoord te wordeb vind ik.
Klopt. Ik ga er nu vooralsnog vanuit dat hij niet liegt. Ik heb ook aangegeven dat het wel ernstige gevolgen kan hebben als het niet waar blijkt te zijn, maar hij blijft volhouden dat het waar is.
Hoe oud is je zoon? Ik zou er denk ik echt problemen mee hebben dat hij overstuur uit school wegloopt. (Kan je zoon niet bij een vertrouwenspersoon op school terecht, wanneer de situatie weer uit de hand dreigt te lopen?) Ik denk niet dat een juf "zonder reden" een kind zo stevig vastpakt dat er een afdruk komt te staan. Ik kan mij voorstellen dat het gebeurd, wanneer ze hem wil tegenhouden of misschien ook wanneer te veel opeen gestapeld is door het gedrag van ( meerdere ) kinderen. Ga open in het gesprek, zeg dat je er zelf niet bij was en graag wilt weten wat er is gebeurd en dat je wel afdrukken op de arm van je zoon hebt gezien, maar je afvraagt, hoe hij hieraan komt.
Persoonlijk vind ik gewoon dat je van kinderen afblijft. Tenzij ze een gevaar zijn voor anderen of zichzelf, maar dat is niet zo. Verder, hij is 10. Hij gaat wel vaker alleen naar huis en als hij echt boos is maakt het weinig uit wie er staat, dan wil hij gewoon even alleen zijn. Gelukkig is dit nog nooit eerder op school gebeurd en ga ik er voorlopig even vanuit dat het ook bij deze ene keer blijft.
De blauwe plekken lijken meer aan de voor/zijkant van de arm te zitten. Als ik iemand bij zijn arm grijp, verwacht ik blauwe plekken aan de achterkant waar mijn vingertoppen zitten, want daar "knijp" ik. Dan kan het nog zo zijn dat hij probeerde zich weg te draaien en zij probeerde hem tegen te houden en dat daarom de plekken op die plek zitten...geen idee, ik was er niet bij... Natuurlijk is het not done een kind aan te raken, maar je schreef ook dat hij ging "flippen" , dus zal de situatie toch op een of ander manier geëscaleerd zijn. Geef de juf de mogelijkheid haar zicht op het gebeurde te geven, en als dat niet voldoende is ga in gesprek met de directeur/ schoolleiding.
wie weet heeft ze hem beet gepakt zo van he! nu luister je even naar mij en was het niet bedoeld hem pijn te doen maar ik zou in dit geval zeker wel mijn kind geloven zou ook een gesprek aangaan met de directeur de juf en je zoon erbij.
Wat ontzettend naar! Snap niet dat hij noet de toets die ze bijvoorbeeld na elke hoofdstuk rekenen krijgen eerst gaat maken, dan zien ze waar en of hij ergens vast loopt, zo nu en dan de automatisering blijven oefenen zo dat het niet verloren gaat. Dan maakt hij dus een klein deel van wat de rest maakt zonder verlies van waardevolle opdrachten en tijd. Smartgames zou iedere klas moeten hebben, erg jammer dat ze met zijn intetesse niks doen. Ze zouden een gesprek aan kunnen gaan welk deel van de 2de wereldoorlog is interessant en dan zelf leker uit laten zoeken. Afspraken maken wanneer wat klaar is. (Zo gaan ze het volgens onze basisschool ook doen, hij zit er nog niet op maar dit doen ze zo innieder geval in de bovenbouw onder begeleiding van de interne begeleider)
Even heel persoonlijk, maar ik heb ooit een bewoner van de woongroep waar ik werkte vastgepakt in een moment van gehele radeloosheid. Ik heb dit direct bij mijn leidinggevende gemeld, en de moeder gebelt. Gelukkig was er begrip. Maar ik vond echt dat ik het moest melden.
Ja, als ze het gewoon had gezegd, had ik er ook begrip voor gehad. Vind het echt knap dat je het hebt gemeld.
Dit heb ik ook eens gedaan maar dan met een ander kind, direct de ouder op de hoogte gesteld, omdat ik me vreselijk voelde. Die ouder zei alleen; Zou je met je eigen kind ook zo gehandeld hebben? (ja dus, nou dan was het goed). Maar ik zou direct een gesprek aangegaan zijn.
Maar " het maakt niet uit wie voor hem staat" zou ik wel echt heel serieus nemen. Dat kan echt niet. Nu is hij 10 en is het de leerkracht. Bij 13 jaar een politie agent of zo?
Daar moet ik wel wat om lachen, maar ik snap dat dat komt omdat je mijn zoontje niet kent. Hij is juist altijd heel erg braaf en verlegen. Met wie voor hem staat bedoel ik dat hij op dat moment gewoon heel verdrietig en boos (op zichzelf) is en dat niemand hem dan kan troosten, niet zo dat hij dan ineens niet meer naar iemand kan luisteren. Weet niet wat voor beeld je nu hebt aangezien je de politie erbij noemt. Maar ik heb dus een heel rustig, buitengewoon slim jongetje, die door zijn perfectionisme met name vooral heel erg boos op zichzelf kan worden en niet goed tegen onrecht kan. Geen klein raddraaiertje ofzo. Hij heeft ook nooit eerder straf gehad op school of ergens anders, wordt juist altijd gezegd dat hij zo lief en rustig is.