Brutaal en niet luisteren, hoe ga jij er mee om?

Ik maak ze iedere keer duidelijk dat het niet netjes is om brutaal te zijn. Ik doe wanneer ze brutaal is dan ook niet wat ze vraagt.
Soms helpt het, soms wordt ze boos.

 

Voor brutaal zijn, schreeuwen en niet luisteren krijgt ze een officiële waarschuwing. Als ze op drie waarschuwingen zit, moet ze 's avonds voor straf na het eten meteen naar bed. Misschien streng, maar het liep hier de laatste maanden de spuigaten soms uit. Het werkt wel om strenger te zijn, ze weet nu beter wat de grenzen zijn en wat voor gevolgen bepaald gedrag heeft. Sindsdien gaat het een stuk beter. Onze meid is bijna 6.

Ik laat me niet behandelen als sloofje. Ze moet netjes vragen en ze draagt zelf haar steentje ook maar bij, zoals jas ophangen, schoenen op het rek zetten, wasgoed in de wasmand, enz. Op geluiden maken, wijzen of commanderen reageer ik niet.

 

Nog even een toevoeging, ik kon mijn vorige bericht niet meer aanpassen:

Ik denk trouwens dat het bij ons heel erg te maken had met de laatste twee maanden: Sint Maarten, Sinterklaas, Kerst, Oud & Nieuw. Als ze iets leuk vindt, dan wordt ze soms een beetje hyper. En hyper gaat niet altijd zo goed samen met altijd goed luisteren. School vergt een hoop energie, dus de moeheid er bij. En dat is niet altijd even bevorderlijk. Tijdens vakanties kan ze soms haar energie niet zo goed kwijt, hebben we het idee. Ze vindt school heel leuk en heeft die uitdaging ook nodig. Op een gegeven moment mist ze dat heel erg en dat heeft dan soms effect op haar gedrag.

Hier hebben we gemerkt dat we in zulke perioden extra streng moeten zijn en vooral consequent. Normaal zijn er natuurlijk ook regels, ik ben helemaal niet zo soft. Ik denk dat ik juist strenger ben dan een ander, vooral omdat onze meid alleen is en we niet een "verwend krengetje" willen, een typisch enig kind wat alles krijgt wat ze wil. Soms weet je alleen niet hoe je bepaald gedrag het beste kunt aanpakken, je probeert de ene dag het ene en de andere dag het andere. Net zolang totdat je iets gevonden hebt, dat werkt. Maar soms duurt het een poos voordat je de juiste manier gevonden hebt en dat kan best moeilijk zijn.

Hier blijkt de juiste aanpak dus extra streng te zijn, consequent zijn als ze zich slecht gedraagt en belonen als ze iets goed doet. Duidelijk grenzen aangeven en je je daar zelf ook aan houden. En ze heeft nu ook de leeftijd waarop je dingen kunt uitleggen. Waarom is iets niet netjes of niet leuk, niet aardig? Nu we dat eenmaal door hebben, gaat het een stuk beter. Het geeft haar rust, omdat ze weet tot hoe ver ze kan gaan. Dus het heeft geen zin om uit te proberen wat wel en niet kan. Het geeft ons rust, omdat we een duidelijk plan van aanpak hebben wat ons ook weer vertrouwen geeft. En dat bij elkaar, maakt het een stuk gezelliger.

Voor de rest is onze meid helemaal niet moeilijk, dat valt best mee. Doorgaans is ze heel lief, zeker naar anderen toe. Ze kan met iedereen opschieten. Het zijn vaak perioden van een aantal weken dat alles wat stroever gaat. Misschien bepaalde ontwikkelingsfases of groeisprongen in combinatie met andere factoren? Ik denk dat alle kinderen daar wel eens last van hebben.

 

Ik waarschuw op dit moment niet eens 3x meer... Hier was hier zo erg de laatste tijd dat ik met ze afgesproken heb dat ik het niet meer duld. Ze weten nu dat als ze brutaal zijn of niet luisteren, dat daar meteen een consequentie aan vastzit. Meestal even op de gang, of als het net voor bedtijd is, geen verhaaltje.

Zelf geloof ik niet in uitgestelde straffen, maar dat is meer omdat ik dat zelf gewoon vergeet.

Zo voorzichtig aan gaat het beter, maar we zijn er nog niet...

Ik leg natuurlijk op een rustig moment, wel uit dat we met z'n vieren hier wonen en dat ik niet degene ben die alle rommel die we maken alleen opruim. Dus idd ik roep ze terug als ze hun jas niet ophangen, als de schoenen liggen te slingeren en als ze hun tas niet uitpakken. Ze krijgen geen toetje voordat de potten, pannen en borden van tafel zijn, dus als ze snel een toetje willen, moeten ze meehelpen.

 

BlueSky Ik ben het wel met je eens dat een uitgestelde straf niet altijd werkt. Hier heeft het echter juist meer effect. Als je haar meteen naar haar kamer stuurt, gaat ze daar lekker spelen. Als de tv of computer uit moet, gaat ze gewoon iets anders doen, als je haar op de gang zet, verzint ze daar wel weer iets. Meteen na het avondeten naar bed, vindt ze echt niet leuk!

Als ze iets doet wat niet mag, dan waarschuw ik eerst. Reageert ze daar niet op, dan wordt het een officiële waarschuwing. Sommige dingen leveren meteen een officiële waarschuwing op. Heeft ze drie officiële waarschuwingen, dan is het 's avonds meteen naar bed. Bij elke waarschuwing leggen we uit waarom ze die krijgt. Dat ze dus wel duidelijk de link legt tussen gedrag en consequentie. Ze weet 's avonds nog waarom ze de waarschuwingen gekregen heeft en dat ze daarom vroeg naar bed gaat. Nu we dat een poos consequent gedaan hebben, zie je dat ze begint te leren dat slecht gedrag bestraft wordt en goed gedrag beloond. En ze weet nu ook beter wat wel en niet getolereerd wordt.

 

Mijn dochter doet t vooral als er een vriendinnetje bij ons speelt, heel irritant. Maar ik straf haar dan ook, zet haar gewoon even apart op de gang als ze echt niet luistert (eerst paar keer waarschuwen). Komt gelukkig weinig voor dat ik dat echt moet uitvoeren.

Vriendinnetjes luisteren nog wel redelijk als ik ze even streng toespreek dat ik niet wil hebben dat ze op bank gaan gymnastieken. Als ik dat niet doe, dagen zij me ook wel uit Nóg irritanter, dan wanneer je eigen kind het doet! Wel alleen dr beste vriendinnetjes, die hier regelmatig spelen.