Mijn zoontje van ruim 3,5 jaar is nog steeds niet zindelijk. Stickers plakken en cadeautjes beloven vind hij even leuk maar na een paar keer hoeft dat voor hem ook niet meer. Hij zegt ook gewoon dat hij geen zin heeft om op de wc te gaan. Als ik hem op de wc zet doet hij wel altijd netjes een plasje, maar tussendoor plast hij ook gewoon zijn broek nat. Hij vind dit ook helemaal niet vies en loopt er gewoon mee door. Poepen net zo, hij heeft ook nog nooit op de wc gepoept. Hij wil wel graag zonder pamper maar vind het niet erg om in zn broek te plassen of te poepen. Ik weet het even niet meer hoe nu verder. Ik heb de zindelijkheidstraining ook al een 2 tal keer een paar weken laten rusten omdat ik dacht dat hij er nog niet aan toe was. Maar hij moet toch een keer zindelijk worden. En als hij straks naar school gaat word er toch wel verwacht dat hij zindelijk is. Zal hij er dan echt nog niet aan toe zijn of is het zoals hij zegt dat hij er gewoon geen zin in heeft. Ik zou graag wat tips horen hoe ik nu het beste verder kan gaan want word er zo een beetje moedeloos van.
Maak je niet druk , mijn zoontje van bijna vier jaar is nu denk ik nog maar een maand of 1.5 echt goed zindelijk overdag. Ik was er ook bang voor dat het niet gaat lukken voor hij naar school gaat maar het is gelukt !!! Echte tips en trucs heb ik niet . Misschien wat ik heb gedaan is hem gewoon elke 1,5 uur echt naar de wc sturen !!!
Ja ik begrijp je situatie namelijk heel goed, dat is ook het geval met mijn zoontje precies zoals jouw zoontje dat doet. Ik heb ook van alles geprobeerd, maar niks werkte. Ik hoef maar wc te zeggen dan zegt hij al neee.........Ja toen ben ik ook maar meegestopt. Ik wil wel graag weer beginnen met de training vooral omdat hij bijna naar de peuterspeelzaal gaat, dan zou het fijn zijn als hij al ook mee naar de wc kan. Bij zijn zus is het heel snel en makkelijk gegaan, dacht bij hem wordt ook een makkie.........niet dus. Als iemand tips heeft laat ons dat weten........ groetjes
Misschien kan je eens humor gebruiken. Het zoontje van mijn zus wilde ook niet op de wc. Totdat zijn vader het over 'schiet hem er maar in' begon te hebben en toen wilde hij wel op de wc om te poepen. Hoe de grap precies ging weet ik niet hoor, want ik vind het zo niet echt grappig ofzo. Mijn nichtje deed een pamper over de onderbroek. Zodat wel het gevoel van een ongelukje er was, maar dat niet alles zo vies werd. Als hij liever geen pamper wil kan je dat misschien ook uitleggen "als jij niet op de wc gaat, dan moeten we deze wel gebruiken". Het is maar een tip en ik heb deze trucjes weer van mijn zussen. Ik weet wel dat zindelijk worden betekend voor de ouders 'volhouden'. Bij mijn zus waren ze allemaal vroeg zindelijk, maar die hielden heel consequent vol, ook nog heel lang met het naar de wc brengen.
Mijn zoon is bijna 4 en hij is pas net zindelijk. Hier wilde hij absoluut niet poepen op de wc en ik heb het laten rusten. Paar maanden later weer geprobeerd en het lukte. Nu vindt hij het geweldig. Ik heb vrienden waarbij de kleintjes vlak voor ze naar de kleuterschool gingen en in een keer zindelijk werden. Ik heb ook die onderbroekentruc geprobeerd, maar dat werkte hier niet haha. Het komt echt wel goed!! Gewoon geduld hebben en zeker niet pushen.....
Mijn dochter vertikt het ook om naar de wc te gaan, ze heeft gewoon geen zin en houd rustig een hele dag haar plas op als ik geen actie onderneem. Met gevolg dat ze anders steeds een beetje plas verliest en ik vaak nog een paar keer overdag haar broek moet verschonen. Als ik zeg dat ze naar de wc moet, zegt ze ook doodleuk nee, ik hoef niet, terwijl ze wel moet. Dus ik zet haar nu steeds om de paar uur op de wc, anders gaat ze niet. Maar ze heeft al heel lang geen luier meer om overdag en als ze 's avonds er 1 voor de nacht om krijgt is ie na een uur al vol. Ze spaart alles op zeg maar. Met poepen trouwens geen probleem. Dus eigenlijk geen tips, sorry
Ik kan me wel voorstellen dat je er een beetje moedeloos van wordt. Maak jij hem schoon als hij is zijn broek gepoept of geplast heeft? In feite is in de broek poepen en plassen dan nog wel aantrekkelijk, want uiteindelijk wordt het vroeg of laat wel opgelost door mama. Het wordt een heel ander verhaal als hij zelf de bende op moet ruimen. Dus laat 'm zelf maar z'n broek uittrekken, z'n billen vegen en de broek in de wasmachine doen. Wellicht komt dan het besef dat zelf naar de wc gaan een stuk minder omslachtig en prettiger is. (Als het goed is dan he... )
@imama dat is wel een goed idee van het zelf laten schoonmaken. Dit ga ik zeker proberen. Het probleem is ook een beetje dat hij echt heel veel plast. Ik moet hem echt om het half uur of uur op de wc zetten om te zorgen dat hij niet in zn broek plast. Snachts plast hij ook erg veel. Maar als hij naar de peuterspeelzaal is geweest 2,5 uur. Dan heeft hij regelmatig een droge luier, dus hij kan het wel langere tijd ophouden maar doet het thuis gewoon niet ofzo. Poepen vind hij denk ik nog een beetje eng om op de wc te doen, dit heeft hij nog nooit op de wc gedaan.
En als je nou hem voorstelt om op het potje te plassen en/of te poepen? Zoals jij het al zegt: waarschijnlijk vindt hij om op de wc te poepen een beetje eng en dat kan ik me heel goed voorstellen Weet niet of jullie een wc-bril verkleiner gebruiken, tegenwoordig heb je van die hele mooie en stoere Zou dat misschien helpen?
Tim is nu net een week of 6 geleden echt begonnen met op het potje plassen en poepen, daarvoor ook vanalles geprobeerd en uiteindelijk ook maar gelaten voor wat het was. De draai kwam toen ik hem een luier over z'n onderbroek aan had gedaan en die na een 2 uur boodschappen doen nog steeds droog was. Heb toen echt op hem in moeten praten om het te proberen want hij vertikte het gewoon om ook maar zonder broek op het potje of de wc te gaan zitten.(ondanks alle kadootjes die hem zijn beloofd door iedereen) Toen de plas ook echt kwam was hij heel enthousiast om door te gaan. Poepen is ook echt een ander verhaal, hij poepte gewoon altijd in zijn broek, we hebben alles geprobeerd, kadootjes, niet reageren en gewoon schoon maken, in de vieze kleren laten lopen, niks hielp. Wat wel geholpen heeft is om hem zelf naar boven te sturen als hij in zijn broek had gepoept om te gaan douchen (oke je hebt even meer poetswerk want doe maar eens een vieze poeponderbroek uit als je net je zelf aan en uit kunt kleden maar dan merkt hij tenminste ook dat het vies is) en dat heeft geholpen, nu gaat het nog weleens mis hoor want het is ook wel een gemakke, als hij druk aan het spelen is doet hij het nog gewoon in zijn broek en bij navraag bleek dan dat hij geen zin had om naar de wc te gaan... Ik herken je gevoel maar echt het komt goed!! (Tim wordt over 4 weken 4, dus 10 weken voor zijn verjaardag lukte het) Leg er niet teveel de nadruk op want dat werkt vaak wel averechts. Succes!
Ik herken het verhaal ook heel erg. Mijn zoon wou eerst ook niet. Hij kon het wel, voelde ook vaak als hij moest maar had gewoon geen zin. Was altijd bezig met andere dingen. Nu blijken jongens later te zijn dan meisjes bij zindelijkheidstraining. Mij was opgevallen, als ze niet willen doen ze het ook NIET En ongelukjes vond hij ook niet vies of erg. Maar ineens, van de een op de andere dag was hij zindelijk. Zomaar, ineens het knopje omgezet. Toen een paar dagen echte ongelukjes...net te laat maar dat was binnen een week voorbij Wat ik altijd zei was: als je straks naar grote jongens school wil, moet je eerst altijd op de wc kunnen plassen en poepen. Dan hemelde ik de grote jongensschool op, je mag knippen, plakken, zingen, klimmen, spelen...kortom alles wat leuk is, maar je moet wel alleen op de wc kunnen plassen en poepen en niet meer in je broek. (het hielp wel een beetje) Verder heb ik vaker gehoord van kinderen die pas 1 dag voor hun 4e verjaardag pas zindelijk waren. Dit was toen voor mij een schrale troost.
Het zou natuurlijk heel goed kunnen dat hij op de psz veel minder plast. Daar zitten ze toch meer in het ritme van zo en zo laat gaan we met z'n allen wat drinken. Thuis heeft hij vermoedelijk altijd drinken binnen handbereik en daardoor drinkt hij mogelijk ook meer dan buitenshuis. Dat ie nog nooit op de wc gepoept heeft is niet zo heel vreemd. Meestal worden ze eerst plas-zindelijk en daarna pas poep-zindelijk. Hopelijk werkt het bij jullie als ie zelf z'n rommel moet opruimen. Probeer iig er geen groot issue van te maken en hem zelfvertrouwen te geven dat hij het kan. Verder is het misschien ook een idee om (evt door tekeningen) het poep en plasproces uit te leggen, zodat ie doorheeft waarom hij naar de wc toe moet. Wat ook nog een optie is, is het consternatiebureau om advies vragen. Hoewel ik er nooit zo'n heel hoge pet van op heb gehad, heb ik ze toch een tijd terug om hulp gevraagd wegens extreem wangedrag en met hun tips is uiteindelijk het wangedrag wel verholpen. Al is en blijft het wel een dondersteen
nog een tip voor zindelijkheidstraining. Maak de beloning spannend en steeds nieuw. Bijvoorbeeld: de eerst paar keer dat onze zoon op de wc poepte gingen mijn man en ik zingend en dansend in de badkamer prijzen hoe goed dat wel was!! Je had de expressie op onze zoon's gezicht moeten zien. (ja mijn man en ik waren arm in arm rondjes aan het dansen) en onze zoon keek van: wat gek, raar maar oh zo ontzettend leuk Vervolgens kreeg hij soms een snoepje, spek of iets lekkers. Soms mocht hij op papa's computer een spelletje doen. of een extra verhaaltje voor het slapen gaan. Soms deden we gewoon onze armen in de lucht en riepen HOERA. Maar steeds weer wat anders. Maakte het spannend, zo kreeg hij wel zin om op de wc te gaan. Vergt alleen heel wat fantasie
Laat het rusten, gewoon luier om en geen aandacht aan besteden, dat advies kreeg ik van mijn huisarts en hij had gelijk. Wel maakten wij hem duidelijk dat een luier verschonen nu gewoon op de wc gebeurde. En toen van de 1 op de andere dag stond hij in de wc te plassen en bleek dus dat hij staand beter kon plassen als zittend. Vlak voor zijn 4de verjaardag kon hij overdag zonder luier en 2 weken later ook al 's nachts. En waar de buurmeisjes heel vroeg zindelijk waren (zo rond de 3 jaar) hebben ze nu nog steeds snachts een luier nodig (zijn net zo oud als mijn zoon)