Hier ook geen briljante avondeter, maar ik probeer hem toch wel altijd een minihapje te laten proeven. Verder vind ik het prima, thijmen kan zelf bepalen hoeveel hij eet. Soms weinig soms meer. Hij krijgt wel een toetje als wij en hij er aan denkt. Dat kan fruit zijn of yoghurt net wat er is. Ik maak geen onderscheid in hoeveel hij gegeten heeft. Ik beloon ook absoluut niet met eten (bord leeg, dan een toetje of bord leeg dan een sticker). Ik wil liever dat thijmen leert hoeveel trek hij heeft en daar naar eet. Als je al iets rondom het avondeten wil belonen, dan zou ik kiezen voor het netjes en zonder gezeur aan tafel zitten en niet het eten zelf. Qua sfeer aan tafel bij slechte eters: aals je de strijd los laat wordt de sfeer vanzelf wat beter.
Dank je Ik geloof zeker dat het goed komt haha. Ik merkte al snel dat hij toch nieuwschierig is naar dingetjes en dan stiekem toch wat probeert. Wat hier ook werkt en ook nog erg leuk is, laten meehelpen met koken. Zelf iets uit laten zoeken in de winkel. Hier is het vaak broccoli .. Wat natuurlijk heel fijn is, supergroentjes.
Haha, hier ook een broccolifan! Staat 2 of 3x pw op het menu. Mijn zoon staat aan het aanrecht met zijn eigen mesje (van kinderservies) een paprika in stukjes te snijden. En die gaat dan ongemerkt naar binnen!
Haha ja hier wordt ook stiekem wat geproeft Meestal wordt het ook weer uitgetuft maar goed, hij probeert het i.i.g.
hah hier ook een broccoli-fan misschien kunnen we een broccoli-receptentopic starten Mijn zoontje kan ook heerlijk lang aan tafel zitten zonder ook maar een hap te nemen. Hier is de truc ook negeren. Vaak gaat hij tijdens het afruimen toch alsnog ineens eten. Ik kan dus heeeeeel erg langzaam de tafel afruimen
Heel handig topic. Ook mijn zoontje(2 jaar 9 maanden) is een lastige eter. Ik moet vaak hem zelf nog happen anders vertikt hij te eten. Brood en fruit eet hij zo op maar avondeten 9 van de 10 keer niet of met moeite. Ik weet vaak wel wat hij lust en soms mag hij ook kiezen. Laatst bijv had ik pasta van new yorker gehaald(kip pesto) hij weigerde in het begin te eten en het eten werd daardoor ook koud. Meestal lust hij wel kip en die probeerde ik eerst te geven met veel moeite erin en dan merkt hij toch wel dat het lekker is en wilt hij de rest ook hebben. We zaten op de bank en hij mocht zijn lievelings serie kijken (jungle book) elke keer wanneer hij eten weigerde zette ik t uit en bij elke hap weer aan en als zijn bord leeg was mocht hij een toetje. Normaal zit ik wel altijd bij mij thuis aan tafel. Ik geef hem de keuze: je gaat nu eten en als je niet gaat eten ga je slapen. Maar ook dat word een heel gedoe want dan weigert hij en leg ik hem op bed en gaat hij huilen op bed en roept eten en ik vind het zielig als ik aan de gedachte denk dat hij met honger op bed ligt. Dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen en hij mag dan weer komen. Eet 1 of 2 happen en wilt dan niet meer en dan zeg ik ok dan ga je naar bed en dan zegt hij nee eten mama eet weer 1 of 2 happen. Soms word ik hier zo moe van. Hij wilt me ook telkens manipuleren: nee op die stoel zitten, nee op die stoel zitten, nee bij mama op schoot, lepel is vies nieuwe lepel pakken enz. Waar ik ook aan denk: ik heb het wel als hij zijn bord leeg heeft mag ie een toetje. Om zijn hele gedrag te negeren en dan zelf uiteindelijk wel een toetje te eten en hij niet. Ja sorry, moest je maar je bord leeg eten. Hij vind t leuk om erbij te staan met koken en dan proeven we beide ook dingetjes. Soms mag hij ook kiezen wat we gaan eten. Het liefste wilt hij elke dag rijst,brood en worst eten hij lust weer totaal geen patat enzo.
interessant topic, ik zit even mee te lezen en ben stiekem wel beetje jaloers op ouders die kinderen hebben die wel af en toe eten. Onze dochter eet 's avonds echt niks. Strijd maken doen we niet. Keuze maken tussen wel/niet eten is aan haar. Een hele enkele keer pakt ze toch wel iets van haar bord, maar dat is zeldzaam. Yoghurt/toetje krijgt ze altijd. Verder moet ze gewoon aan tafel zitten. En ik hoop dat deze tijd van niet eten snel voorbij is! ben wel benieuwd eigenlijk, geven jullie je kind nog extra vitamine/pillen? oja tussendoortjes krijgt ze bijna niet, een koekje en fruit wel. Soms wat extra fruit. Maar ook daarin lijkt ze de laatste tijd weinig zin in te hebben. Wat we voorheen absoluut niet kenden.
Mijn oudste is ook echt een drama geweest. (gaat nu helemaal goed hoor) Wat ik me herinner wat hier wel werkte was gewoon de tafel dekken voor mijn man en mezelf en ik liet haar gewoon spelen. Wij gingen dan lekker zitten eten en dan kwam ze stomverbaasd bij de tafel staan en ik dan?? Nou meid jij hoeft toch geen eten? Waarop ik dan meestal kreeg, ja ik wil ook eten. Nou meid ga dan maar lekker zitten, dan zal ik een bordje voor je halen Hier werkte dit wel aardig.
Hier ook een drama, maar ik laat het en ga de strijd niet meer aan. Als hij iets niet lust, eet hij het niet en eet hij maar wat meer aardappels oid of wat extra yoghurt. Sinds kort lust hij ineens paprika, dus geef ik dat heel vaak, want is natuurlijk heel gezond. Verder eten we dus maar gewoon heel vaak broccoli en redelijk vaak spinazie omdat dat hier wel wordt gegeten.
Hier geen vitaminepillen, maar dat komt omdat hij dat ook weigert in te nemen, want ik heb dat liever wel. Hij eet namelijk ook zo goed als geen fruit. Af en toe eet hij wel eens een fruitzakje, dus dat vind ik wel erg weinig.
Hier ook een slechte eter, in het begin maakte ik me daar echt druk om, nog steeds wel een beetje omdat hij van sommige dingen echt te weinig binnen krijgt. Tussendoor probeer ik meer fruit, komkommar en tomaten en dergelijke te gegeven daar is hij dan wel gek op. Maar avondeten is echt hopeloos. En gevoerd worden wil hij al helemaal niet. Ik geef elke dag vloeibare vitaminen van dagravit door zijn limonade zodat hij toch de nodige vitaminen binnen krijgt.
Hier had mijn dochter ook de 'ik wil niet eten fase'... Alles geprobeerd en elke x met honger naar bed om de volgende ochtend 2 stukjes boterham te eten. En ineens at ze weer,soms ook goed der avondeten en de andere dag weer niet!! Maar als ze overdag ook al veel eet maak ik der geen punt van...
Hier krijgt ze wel een vitaminepil... Ze ziet dat gewoon als een snoepje eigenlijk! Iedere ochtend na het ontbijt krijgt ze er eentje.. Heb die van Dagravit op dit moment, maar je hebt heel veel varianten en smaken daarin hoor! Kan me niet voorstellen dat je kindje die niet zou lusten of zo...
Hierbij denk ik toch dat je meer consequent moet zijn en je aan je standpunt vast moet houden. Als je hem in bed hebt gelegd omdat hij niet wil eten, dan moet je hem er niet na een paar minuten weer uit halen omdat hij dan wel zo graag zou willen eten (wat dus blijkbaar ook maar 1 hap is).... Hij komt echt niet om van de honger en zo leert hij wel de consequentie van zijn gedrag. Eten voor de tv zou ik dan helemaal niet doen, want dan is het helemaal zo'n strijd/ toestand. Hier eten we soms ook wel voor de tv, maar heb dan al na een paar happen spijt want dan zit ze zo te staren naar de tv dat ze vergeet te eten! Je kunt beter zeggen: als je je bordje leeg eet/ zoveel happen neemt mag ze na het eten tv kijken oid. Hetzelfde geldt met zitten in de stoel. Het is gewoon uitproberen (dan in die stoel, dan op schoot etc)... Ben consequent en zet hem gewoon altijd in dezelfde stoel, geen gezeur. (zo zijn wij dan in ieder geval!) Op die manier is het duidelijk en krijg je geen strijd om die dingen. Op die leeftijd snappen ze dat al heel goed hoor... Heb er hier zelf ook een rondlopen van die leeftijd! Ze weten je perfect te bespelen hoor... hoe klein ze dan ook nog zijn! Hier trouwens altijd een toetje, maar na het helemaal leegeten van het bord krijgt ze wel een 'specialer' toetje dan als ze dat niet doet. Als ze niks wil eten dan geef ik haar wel vaak nog fruit als toetje (banaan/appel/peer) en dus niet een prinsessenyoghurtje oid.
Ik kan hoog of laag springen. Of zelfs op m'n kop gaan staan. Maar onze 3 jarige vertikt van begin af aan al om groenten en aardappels te eten. Het enige wat ik erin krijg is maïs, olijven, augurken of paprika. Ik heb t opgegeven. Hij kan een bakje van die groenten naast z'n bordje krijgen. Een eetlepeltje groente wat wij eten en een stukje vlees. Eet hij niet. Prima. Eet hij wel. Ook goed. Maak me er niet meer druk om. De 3 P's lust hij wel. Maar alleen als het hem uit komt...
Handig topic! Hier ook zo een die van eten maar weinig moet hebben (al sinds zijn eerste dag eigenlijk, zelfs voeden, en later flesvoeding, was een drama). Wij proberen er ook geen strijd van te maken, maar hebben wel de regel dat hij alles op zijn bord in ieder geval moet proberen. En zo kwam hij er vanavond achter dat hij burrito eigenlijk erg lekker vindt (nou ja, deze keer dan, want volgende keer vindt hij het waarschijnlijk weer niks, haha). Maar wat is het soms moeilijk om er geen strijd van te maken zeg...pfff... Vooral als ik iets gemaakt heb waarvan ik dacht dat hij het lekker vond, en hij weigert het dan te eten. Soms gaat hij dan zitten brullen dat hij het niet lust, tegen de tafel zitten schoppen, tegen zijn stoel bonken met zijn hoofd... ja hij kan er echt een heel circus van maken, inclusief proberen mij te slaan. Bij zo'n 'aanval' moet hij dan wel even op de trap afkoelen van mij (en slaan is bij ons zonder waarschuwing een time out), want dat vind ik niet aanvaardbaar. Moet zeggen dat ik van dat soort gedrag dus echt niet hou. En meneer valt hier ook onder iedere groeicurve, dus zou er toch zo graag wat meer gezonds in zien gaan...Het liefste zou hij hier iedere dag pasta eten (eten we dus ook eigenlijk best vaak, vooral omdat ik gezonde groente enzo in de saus kan 'verstoppen). Hij begint langzaam aan zijn repertoire wel iets uit te breiden, hij heeft nu bijvoorbeeld ineens door dat druiven lekker zijn, en lust ineens ook hele dunne schijfjes komkommer (nou ja, twee of drie dan...). D'r is ook eigenlijk geen peil op te trekken wat ie wel en niet lekker vindt, want appel of peer vindt hij niks, maar hij eet zo een hele grapefruit.. Hier krijgt hij per dag op aanraden van de dokter wel een extra vitaminepil (of eigenlijk een gummi-autootje; dat krijg je dan in Noord-Amerika ). Wat ik me nog afvroeg: ik vind het soms ook zo moeilijk om in te schatten of hij gewoon echt geen honger heeft, of gewoon dwars zit te zijn omdat hij denkt dat hij iets niet lekker vindt. Zoals vanavond, dan hebben we hem na veel gepraat en gedoe zover dat hij een hapje probeert, en dan eet hij ineens een hele burrito, dus hij had wel honger. Als we dus die 'strijd' om dat eerste hapje niet waren aangegaan, had hij a) niet uitgevonden dat hij het eigenlijk lekker vond en b) met honger gezeten. Hoe pakken jullie dit aan?
Ik ben zo blij eindelijk ziet mn ventje t licht hij eet! Vandaag zelfs met saus erbij en dat eet hij normaal nooit maar hij vond het harstikke lekker en heeft super goed gegeten.