Als ik de navel van mijn kindjes zie, en dan noet standaard altijd, maar tijdens het badderen/insmeren etc. ontroert het mij/ krijg er een warm gevoel van. Omdat het een soort eeuwig litteken is van het feit dat ze daarmee verbonden waren met mij in de buik en voedsel en zuurstof kregen en daardoor konden groeien en leven. Het voelt zo verbonden als ik die naveltjes zie. Beetje zweverig misschien, haha maar dit heb ik gewoon. Ik heb er eigenlijk nooit iemand over gehoord, hebben andere mamas dit ook?
Goh ik heb daar nooit bij stilgestaan eigenlijk. Ik vind bet wel bijzonder hoeveel je kind van je houd alleen omdat wij zijn ouders zijn. Nu ons zoontje wat ouder is komt hij steeds knuffelen en kusjes geven en hoeveel ik hem ook kus, het is nooit genoeg. Ons dochtertje is nog klein maar ik kan uren naar haar kijken en smelten.
Ik had dat gister toevallig toen ik haar aan het afdrogen was. Ze heeft ook de gekke gewoonte door haar vinger voor de grap in d'r navel te steken haha!
Ik denk dan 'als zijn navel maar niet zo lelijk wordt als de mijne'. Wat ik wel heb is een speciaal gevoel bij het feit dat er blijkbaar bij het dragen van een jongen altijd dna van je zoon bij je achterblijft. Dat vond/vind ik heel speciaal zo ieder zijn ding denk ik. Zal er nu wel bij stilstaan wanneer ik de volgende keer naar zijn navel kijk!
Nee, dat heb ik niet. Ik denk meestal; "Wa een fraai dopke hedde gij toch." Heel lang was zij naven een soort slurfje maar nu toch een mooi bolleke geworden.
Haha, grappig. Ik had dit bij de eerste niet zo. Maar ik weet nog toen bij de jongste dat stukje navelstreng eraf viel na een week dat ik het ook emotioneel vond (onder invloed van de kraam hormonen) en sindsdien is de navel speciaal voor mij.
wel een beetje, dat was het enigste wat ons verbond en nu moet ik haar 'los' leren laten... stuk voor stuk... en dat was stap 1... achja. leuk hormonen haha
Dat heb ik nooit geweten, hoe werkt dat dan, haha wat vreemd! OT: Ik heb daar nog nooit echt bij stilgestaan maar vind het een erg mooie gedachte!
Er is onderzoek geweest waarbij in de hersenen van vrouwen mannelijk dna is gevonden, ze denken dat dit achter blijft tijdens de zwangerschap. DNA van zoonlief lijkt in brein van moeder te blijven hangen