Mijn dreumes van 14 maanden is echt een bandiet. Hij probeert echt alles uit en als je 'nee' zegt, is dat voor hem een reden om het nog een keer te doen. Ook mij slaan is enorm grappig. Voor mijn gevoel is dit behoorlijk snel, heb het idee dat mijn oudste dat pas veel later deed. Wanneer begon jullie dreumes met zijn streken?
Oh dat doet mijn dochter dus ook! Al maandje of zo, maar sinds een week echt enorm! Wilde er net een topic over starten toen ik de jouwe zag.... Wat ze bijvoorbeeld veel doet is gooien, met eten, met dr blokjes etc. En als ik nee zeg, dan wordt ze me toch een partijtje driftig! Echt niet normaal meer! Gaat slaan en met dr hoofd bonken enzo. Echt een draakje is het dan hoor... (verder is ze natuurlijk heel lief enzo...hahahaha) En inderdaad, als ik nee zeg, gewoon nog een keer doen, en dan met zo'n enorme boevenblik in dr ogen! Ja, heel herkenbaar dus! Wat doe jij er tegen/aan? X
Volgens mij is 14 maanden wel een prima leeftijd daarvoor...haha... was hier ook rond die tijd en nog steeds heeft ze van die buien! Weet precies wanneer ze me gaat uitproberen, alleen al door die blik van haar... Zou gewoon duidelijk je grenzen al aangeven. Hier werd er ook wel eens geslagen/ gekrabt als ze het er niet mee eens was en dan sprak ik haar even streng toe. Na een paar keer viel het kwartje en heeft ze het nooit meer gedaan! Inmiddels staat ze hier ook wel eens in de hoek (en ze blijft nog staan ook, eigenlijk té grappig, maar dan mag je niet lachen natuurlijk!). Ook dat lijkt zeker wel aan te komen, geef altijd wel duidelijk uitleg waarom ze in de hoek moest staan etc.
Haha ja het is soms ook zo grappig. Ik kijk hem strak aan en zeg 'nee'. Blijven herhalen tot in den treure. Straf geven vind ik hem nog te jong voor. Gooien is hier trouwens ook erg populair haha.
Yep hier ook de 2e en het begon ook rond een maand of 12 a 13 al. Veeel eerder dan bij mijn eerste zoontje. Ze hebben ook een voorbeeld natuurlijk. Die van mij mept er ook op los als hij zijn zin niet krijgt en heeft al flinke driftbuien. Hij kan ook al goed met zijn vingertje heen en weer gaan als hij weet dat hij iets niet mag doen. En mij aankijken op een manier alsof hij zeggen wil " had je wat? " Ik heb hem ook al een paar keer weggezet in een hoek. Niet dat hij blijft staan maar hij merkt wel dat ik het dan goed zat ben. En dan heb ik hier een grote broer die dat allemaal maar heel zielig vind en hem dan wil gaan troosten. Dus die moet ik dan ook af en toe bijna vastbinden
Hier begint uk ook al..... lees dus even mee over hoe jullie het aanpakken. Vooral met eten gooien (brood) doet meneer veel. In het begin elke keer nee gezegd, maar dat werkte dus niet. Nu zeg ik 1x nee en negeer het daarna. Vaak kijkt hij mij namelijk aan als hij het op de grond gaat gooien. Als ik wegkijk is de grote grap dat hij het vaak dus gewoon opeet. Met dingen pakken/gooien verder zeg ik eerst 2 á 3x nee en daarna haal ik hem weg uit de situatie (vaak ergens anders laten spelen of afleiden met iets anders) Wel moeilijk hoor, want waar doe je goed aan????
Eten gooien heeft onze dochter ook een tijd gedaan, wij halen structureel het bord weg als ze dat doet en na een aantal weken is het kwartje gevallen want dat doet ze niet meer gelukkig. Ik geef haar overigens als ze met dingen zit te gooien waar ze niet mee mag gooien (afstandbedieningen, blokken e.d.), een zachte pluchebal daar mag ze wel mee gooien en op zich werkt dat wel goed.. Ze speelt nu met de hond, balletje gooien en de hond halen en terugbrengen en zo zijn ze een half uurtje bezig.. Gewoon concequent blijven en uiteindelijk hebben ze wel door wat wel en niet mag..
Hier wordt ook regelmatig met eten gegooid. Mij strak aankijken en dan de stukjes brood op de grond laten vallen... Wij pakken altijd het bordje weg als hij dat doet. Er mag best geknoeid worden, maar ik wil niet dat er expres met eten wordt gegooid. Het komt en gaat een beetje. Onze zoon heeft een periode gehad toen hij zo'n 12/13 maanden was dat hij erg ondeugend was. Toen weer een tijdje niet en nu is het echt even heftig. Overal aanzitten waar hij niet aan mag zitten (dat is niet zo heel veel, maar hij weet het feilloos) en boos worden als je hem corrigeert. Ik straf hem (nog) niet, maar haal hem weg uit de situatie en leg hem uit waarom iets niet mag. Als hij boos wordt, blijf ik bij hem en praat rustig tegen hem, maar hij mag van mij best even uitrazen. Hij zal ooit wel leren dat hij daarmee niet z'n zin krijgt
Wat een feest van herkenning! Mijn zoontje van 13 maanden oud zit nu ook in deze fase.. De hele dag door speel ik politie agentje lijkt het wel.. Hij zoekt steeds dingen op waar hij niet aan mag komen,ik ga erheen,kijk hem aan en zeg nee terwijl ik hem uit de situatie haal. Soms werkt het,maar momenteel niet.. Of hij krijgt een driftbui (te grappig stiekem) of hij lacht me vierkant uit en gaat er vrolijk weer heen om hetzelfde te doen.. En dit dan heeeeel vaak achter elkaar.. Wat hier goed werkt is om na zo'n situatie echt samen met hem te gaan spelen,dan vergeet hij het even en is hij weer super lief. Maar goed,soms ben je natuurlijk bezig en laat je niet alles uit je handen vallen om een kwartiertje te spelen. Zelfstandig spelen moeten ze ook leren natuurlijk.. Maar af en toe,ben ik blij als hij weer naar bed mag Gelukkig gaat het weer voorbij.. zeggen ze tenminste,ik hoop het maar
Hier nog zo'n boeffie..Heel veel nee zeggen snappen ze toch nog niet echt en dan krijgen ze alleen maar aandacht.. Ze begrijpen dus dat ze dan aandacht krijgen en blijven het juiist doen. Je kunt het beste het gedrag negeren en goed gedrag belonen werkt hier echt. De aardigheid is er snel af als ik niet reageer op iets wat niet mag mits het natuurlijk te erg is.
Nou, hij snapt het echt wel. Als ik 'nee' zeg, gaat hij het of nog een keer doen en daarbij mij heel uitdagend aankijken of hij begint te huilen om vervolgens te komen slijmen. Natuurlijk probeer ik het positieve gedrag te benadrukken, maar hij moet wel weten wat wel en niet mag.
Heeeeel herkenbaar. Tycho heeft dit ook eghad en indd zo'n beetje rond 13-14maanden. En als hij zn zin niet kreeg, ging hij op de grond liggen rollen en heeeeeel hard huilen. Dan zei ik tegen hem zoiets van mama laat je even liggen hoor zo kan ik niet met je praten. Dan hield het vaak vanzelf weer op en was e rniks meer aan de hand. Wat hij nu doet is nog erger: iets pakken wat niet mag, het op de grond gooien, naar mij kijken zo van zag ze het, en als ik dan kijk maar niet reageer doet hij zelf met zn vingertje van nee dat mag niet. Ja je wete het wel maar je doet het niet zeg ik dan. Ik moet er eigenlijk niet om lachen maar ik kan er niks aan doen. Ik lig gewoon in een deuk als die kleine kabouter dan zo staat van nee dat mag niet en dan dat vingertje en dat gezichtje erbij... Ik blijf stug volhouden, ineens op ene dag valt het kwartje (hoop ik dan maar )
Hier ook een klein mannetje wat alles doet wat niet de bedoeling is .. Hij heeft er nu handje van om naast zijn zus te gaan zitten lief te doen en dan komt de aanval, hij pakt met bijde handen een pluk haar en houd net zo lang vast tot dat ik zijn handjes er afkom trekken... En een lol dat hij heeft, Maar ook hier gooien en slaan met speelgoed , pfffffff En toch werkt hier de hoek heeel goed!! Zodra hij dingen doet die niet mogen , zeg ik dat het niet goed is en als hij gewoon door gaat vertel ik hem dat als het nog een keer gebeurt hij de hoek in mag , soms is het klaar en soms gaat hij door en dan mag hij ook echt in de hoek staan.. Gelukkig daarna is het over en dan komen de kusjes en de knuffels hahaha